บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  จริง ๆ แล้วทุกคนต่างรู้ดีใช่ไหมครับว่า การพูดนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากแค่ไหน เพราะคำพูด  มันสามารถทำลายล้างและสร้างสรรค์ได้ในเวลาเดียวกัน อย่างเช่นคำโกหกเพียงแค่คำเดียวของฮิตเลอร์นะครับ ก็ทำให้เกิดสงครามโลกได้   เราต่างรู้ดีครับว่าคนที่ประสบความสำเร็จบนโลกใบนี้ทุกคน ต่างเป็นนักพูดกันทั้งนั้น พวกเขาต่างยืนอยู่บนเวทีและพูดสิ่งต่าง ๆ ออกมาได้อย่างน่าประทับใจ   ดังนั้นถ้าผมจะบอกว่า ทักษะการพูดนั้น เป็นทักษะที่สำคัญ ที่มนุษย์ทุกคนพึงมี ก็คงจะไม่พูดเกินไปนักนะครับ   แต่พอดแคสวันนี้ ผมไม่ได้จะมาสอนถึงเทคนิคที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นนะครับ แต่เป็นเทคนิคใกล้ตัว ที่เราสามารถที่จะหยิบนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้     ซึ่งเทคนิคที่ว่าก็คือการพูดคุยกับคนในชีวิตประจำวันครับ     จริง ๆ การคุยกับคน  มันเป็นเรื่องเบสิคมากนะครับ แทบจะไม่ต้องมีเคล็ดลับอะไรกันเลย เพียงแต่ว่า ยุคนี้มันยุคคนเหงาครับ Covid ทำให้เราต้องห่างจากผู้คน ทำให้บางครั้งการเข้าสังคมจึงเป็นเรื่องยาก     แล้วบางคน  ก็มีโลกส่วนตัวสูงมากจนเกินไปครับ จนบางที  เราก็อาจจะหลงลืมไปแล้วว่า การสื่อสารกับผู้อื่น  ควรจะทำยังไง เขาถึงจะอยากคุยกับเรา     วันนี

  มีคุณผู้อ่านหลายท่านนะครับ เรียกร้องบทความจาก อามีบ่า กันเข้ามาเยอะมาก ๆ เลย อันนี้ต้องบอกครับว่า ผมก็พยายามหาบทความดี ๆ จากเว็บบล็อกของอะมีบาอยู่เหมือนกัน   แต่มันก็ติดปัญหาหลายอย่างเหมือนกันครับ อย่างแรกก็คือเรื่องของภาษาครับ เนื่องจากผมอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก จึงต้องใช้ Google แปลในการอ่านนะครับ ซึ่งมันก็ทำให้การแปลนั้นล่าช้านิดหนึ่งนะครับ อย่างที่สองก็คือ ดูเหมือนกับว่าเว็บนี้นะครับ คนส่วนใหญ่ที่เขียนบล็อก   จะเป็นพ่อบ้านหรือว่าไม่ก็แม่บ้านชาวญี่ปุ่นซะเป็นส่วนใหญ่ครับ ก็จะไม่ค่อยมีเรื่องราวที่น่าสนใจให้นำมาพูดมากนักนะครับ แต่บางทีอ่านไป   ก็เจอบทความน่าสนใจเหมือนกัน เช่นวันนี้นะครับ ผมก็ได้เจอบทความสั้น ๆ   เป็นการสนทนาของสองพ่อลูกที่น่าสนใจมาก ๆ   นะครับ   บทความแปลเป็นไทยแล้วมีชื่อว่า สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในวันเกิดของลูกชาย ครับ   เป็นการเล่าเรื่องของคุณพ่อท่านหนึ่งครับ ที่คิดที่จะเตรียมจัดงานวันเกิดให้กับลูกชาย โดยถามลูกชายออกไปตรง ๆ เลยครับว่า วันเกิดปีนี้อยากจะกินอะไรเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่า   ซึ่งลูกชายอายุ 7 ขวบก็ตอบแบบไม่ลังเลเลยครับว่าอยากกินซูชิ   คุณพ่อ   ก็เ