บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  ความสุขของคุณยายเกมเมอร์   ณประเทศจีน ได้มีนักข่าวจากนิตยสารเกมออนไลน์คนหนึ่ง ได้ขอเข้าพบกับคุณยายวัน 80 ปี   เพื่อที่จะขอสัมภาษณ์ เกี่ยวกับชีวิตการเป็นนักเล่นเกม ในวัยชราของคุณยาย     เมื่อเริ่มการสัมภาษณ์ คุณยายพูดออกมาทันทีเลยว่า ถ้ารู้ว่าเกมมันสนุกแบบนี้ ยายเล่นเกมมาตั้งแต่สาว ๆ แล้วล่ะ ไม่รอจนแก่ขนาดนี้เหรอก     นักข่าวฟังไปก็มีความสุขไป พรางถามต่อไปว่า เกมที่คุณยายชอบเล่นที่สุดคือเกมอะไรครับ คุณยายบอกว่า ยายชอบเล่นเกม VR ที่สุด มันสุดยอดมาก ราวกับว่า ยายได้หลุดเข้าไปอยู่ในโลกแห่งเกมจริง ๆ เลยก็ไม่ปาน     นักข่าวพยักหน้าเห็นด้วย ก่อนบอกว่า   คุณยายช่างทันสมัยจริง ๆ     หลังจากนั้น คุณยายก็ได้เล่าประสบการณ์   การเล่นเกมของคุณยาย ให้นักข่าวฟังอยู่นานสองนาน     และหลังจากการสัมภาษณ์ได้จบลง   ก่อนที่นักข่าวจะขอตัวกลับ นักข่าวก็ได้สังเกตเห็น   รูปถ่ายที่ติดอยู่ตรงผนังบ้าน ของคุณยาย   นักข่าวจึงถามว่า รูปนี้ คุณยายถ่ายที่ไหนครับ     คุณยายบอกว่า รูปนี้ยายถ่ายตอนที่ยายสาว ๆ  แล้วคนที่ถ่ายรูปนี้ให้ยาย ก็คือสามีของยาย เราพบรักกันที่นั่น   แต่มันเป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้วล่ะ     ด้วยความสนใ

  มีคำถามที่ถกเถียงกันมานานว่า ผู้หญิงกับผู้ชายสามารถเป็นเพื่อนกันจริงๆโดยที่ไม่คิดอะไรเกินเลยกับอีกฝ่ายได้หรือไม่  ได้มีงานวิจัยหนึ่งจากมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนีย พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่เคยมีประสบการณ์ทางเพศ กับเพื่อนของตัวเองนั้น 56% บอกว่า ความสัมพันธ์นั้น ไม่ได้พัฒนาต่อ พวกเขาไม่อาจสานต่อความสัมพันธ์นั้นได้  แม้แรงจูงใจที่ยอมมีเพศสัมพันธ์กับอีกฝ่าย ก็เพื่อที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ ให้มากกว่าเพื่อนก็ตาม และเหตุผลที่พัฒนาความสัมพันธ์จากเพื่อนเป็นความสัมพันธ์เชิงชู้สาวไม่ได้ ก็เกิดจาก "แรงดึงดูดทางเพศ" ที่มีไม่มากพอ แต่จุดพีคก็คือหลังจากพัฒนาความสัมพันธ์แล้ว และไม่สำเร็จ ส่วนใหญ่พบว่าพวกเขานั้น ไม่สามารถกลับไปเป็นเพื่อนกัน เหมือนเดิมได้อีกด้วย  Wendy L. Patrick, Ph.D. ผู้เชี่ยวชาญด้านพฤติกรรม กล่าวว่า สิ่งที่แยกระหว่างมิตรภาพแบบเพื่อน กับความสัมพันธ์เชิงชู้สาวคือ "แรงดึงดูดทางเพศ" ถ้าทั้งสองฝ่ายไม่มีแรงดึงดูดทางเพศต่อกัน พวกเขาก็จะสามารถยับยั้งชั่งใจและเป็นเพื่อนกันได้  ดังนั้นก็สรุปได้ว่า หากคุณไม่ใช่สเปคของเพื่อนคุณ เพื่อนของคุณก็จะไม่คิดอะไรอย่างแน่นอน  แต่ในทางกลับกัน

ปรัชญาเซนนั้นมีคำกล่าวที่ว่า เคียวกะโชโกะ ระมัดระวังย่างก้าว ซึ่งก็หมายความว่า เราจงดูเท้าของตัวเองให้ดีเพราะคนที่มองไม่เห็นเท้าของตัวเองก็จะมองไม่เห็นตัวเองด้วยเช่นกัน ซึ่งถ้าเรามองไม่เห็นตัวเอง เราก็จะมองไม่เห็นจุดหมายปลายทางของชีวิตไปด้วย     คือพระเซนนั้น ให้ความสำคัญกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างการจัดเรียงรองเท้าหน้าบ้านครับ เขามองว่าแค่การจัดเรียงรองเท้า ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ที่ใช้เวลาไม่เกิน 3 วินาที   หากคุณทำเรื่องแค่นี้ ก็ยังทำไม่ได้ แล้วคุณจะทำอะไรล่ะ การจัดเรียงรองเท้าให้เป็นระเบียบนั้น มันสะท้อนสภาพจิตใจ ของผู้อยู่อาศัยออกมานะครับ จิตใจที่ยุ่งเหยิง และสับสนมันแสดงออกให้เห็นได้ จากการวางรองเท้าให้เป็นระเบียบครับ     อันนี้ต้องอธิบายให้คุณผู้อ่านเข้าใจนิดหนึ่งนะครับว่า ที่ญี่ปุ่นนั้น บ้านสมัยก่อน  ส่วนใหญ่จะไม่ได้เป็นบ้านหลังเดียวกันนะครับ ห้องแต่ละห้องถูกแยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง ทำให้ทุกครั้งที่เราจะเปลี่ยนห้อง เราต้องเดินออกนอกบ้าน และสวมรองเท้าใหม่เสมอ แล้วเมื่อจะเข้าห้องเราก็ต้องถอดรองเท้าอีกครั้ง     ถ้านึกไม่ออกให้จินตนาการถึงวัดไทยก็ได้นะครับ เวลาเราไปที่โบสถ์โบสถ์หน

  หลักปรัชญาเซน ทุก ๆ วันไม่ใช่วันเดียวกัน   ถึงแม้ชีวิตประจำวันของคนเรา อาจจะต้องตื่นเช้าขึ้นมา แล้วทำกิจวัตรประจำวันที่ซ้ำกัน เหมือนกันทุก ๆ วัน จนบางทีเราแทบแยกไม่ออกว่า เมื่อวานกับวันนี้ มันต่างกันตรงไหน     เพราะเมื่อตื่นขึ้นมา เราก็ต้องอาบน้ำแต่งตัวเหมือนเดิม กินของเดิม ๆ  แล้วเดินทางไปทำงานด้วยเส้นทางเดิม ๆ     แต่อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว แต่ละวันก็ไม่ใช่วันเดียวกันอยู่ดีครับ     หากเราสังเกตถึงสิ่งเล็ก ๆ  ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เราจะพบว่า ถึงแม้เราจะทำทุกอย่างเหมือนเดิม   เหมือนกันทุกวันก็ตาม แต่ทุกอย่างนั้น มันมีความแตกต่างและเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ     ไม่ว่าจะเป็นสายลม และแสงแดดที่กระทบวัตถุต่าง ๆ  รสสัมผัสและความรู้สึกที่แตกต่างกันในทุกเช้า     ซึ่งยามเช้านั้นเป็นช่วงเวลาที่จะเปิดโอกาสให้เราได้สัมผัสกับความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาตินี้ ได้อย่างเต็มที่ครับ     ไม่ว่าจะด้วยศาสตร์แขนงไหนก็ตาม มักจะเห็นตรงกันว่า การตื่นเช้านั้น เป็นประโยชน์มากกว่าโทษเสมอ     ว่ากันว่าพระสงฆ์ที่ฝึกฝนแบบเซน หลาย ๆ ท่านนั้น อายุยืนยาวมากกว่าคนปกติครับ ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า พวกท่านมีกิจกรรมที่ต้องทำ ยา

  หลักปรัชญาเซน ลองตื่นให้เช้าขึ้นสัก 15 นาที   หลายคนเวลาคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองขึ้นมานะครับ ก็มักจะคิดว่า การตื่นให้เช้าขึ้น   มันย่อมทำให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป จากหน้ามือเป็นหลังมือแน่ ๆ     หลายคนจึงพยายามฝืนตัวเองนะครับ จากที่ปกติตื่นประมาณ 7- 8 โมงเช้า ก็ไปตื่น ตี 4 ตี 5 เลย ซึ่งช่วงแรก ๆ     มันก็ทำได้ล่ะครับ เพราะว่าเรายังมีแรงฮึดอยู่ แต่พอผ่านไปสัก 3-4 วัน   เราก็จะเริ่มกลับมาตื่นสายอีกเหมือนเดิม     ที่เป็นแบบนั้นจริง ๆ แล้วก็เพราะว่า เราเปลี่ยนแปลงเฉพาะช่วงเวลาเช้าไม่ได้ครับ หากเรายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม นอนดึกเหมือนเดิม คิดมากเหมือนเดิม กินของไม่มีประโยชน์เหมือนเดิม ต่อให้เราตื่นเช้าขึ้นได้จริง ๆ       ชีวิตเราก็ไม่เปลี่ยนไปเหรอกครับ เผลอเผลออาจจะทำให้เหนื่อยกว่าเดิมซะด้วยซ้ำ     ซึ่งปรัชญาเซนบอกไว้ว่า จริง ๆ แล้วสิ่งที่ทำให้ชีวิตเราวุ่นวายสับสน   สิ่งที่ทำให้เรายุ่งอยู่ตลอดเวลา มันไม่ใช่เพราะว่า เรามีเวลาน้อยเกินไปเหรอกนะครับ     แต่ตัวการที่ทำให้เราเหนื่อย   มันเป็นเพราะใจของเราไม่ผ่อนคลาย ต่างหาก     ถ้าหัวใจเราเต็มไปด้วยความวุ่นวายสับสน ไม่ว่าจะ

  ความรักคืออะไร ทำไมคนคนหนึ่งถึงรู้สึกรักคนคนหนึ่งโดยไม่มีเงื่อนไข แล้วจะทำยังไง เราถึงจะได้ความรักมาครอบครอง   Professor Robert Sternberg จาก Yale University ได้ทำงานวิจัยเรื่องนี้ แล้วก็ได้ค้นพบทฤษฎีที่น่าสนใจ มาฟังกันครับ     สวัสดีครับยินดีต้อนรับเข้าสู่ บทสรุปฉบับแฮม แฮม พอดแคสต์ ดำเนินรายการโดยผม แฮม มติพงศ์ ตรึกตรอง   อย่างที่ได้เกริ่นนำไปแล้วนะครับว่า Professor Robert Sternberg จาก Yale  เขามีทฤษฎีที่น่าสนใจเกี่ยวกับความรัก โดยทฤษฎีนี้นะครับ ถูกเรียกว่า   ทฤษฎีสามเหลี่ยมแห่งความรัก       โดยศาสตราจารบอกว่าความรักนั้นประกอบไปด้วย 3 องค์ประกอบด้วยกันนะครับ     ได้แก่ อินทิเมซี่ ความสนิทสนม แพชชั่น ความหลงใหล แล้วก็ คอมมินเม้น หรือว่า การผูกมัดนั้นเอง   อ่ะ เรามาว่ากันทีละตัวเลยนะครับ   เริ่มจากความสนิทสนมก่อน โดยเจ้าตัวความสนิทสนมนี้นะครับ มันเป็นจุดเริ่มต้นของทุก ๆ ความสัมพันธ์เลยก็ว่าได้ครับ โดยการที่จะสนิทสนมกันได้นะครับ ก็จะมีเรื่องของระยะเวลาเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยครับ คือยิ่งใช้เวลาร่วมกันมากเท่าไหร่นะครับ ยิ่งอยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นเท่านั้นแห