บทสรุปฉบับแฮมแฮม

วันนี้มีแนวคิด ในการใช้ชีวิตอย่างคนที่มีประสิทธิภาพแนวคิดหนึ่ง มาฝาก คุณผู้อ่านครับ   ซึ่งก็เป็นแนวคิดจากรุ่นพี่คนเดิมต่อจาก บทความ ที่แล้วนะครับ     โดยรุ่นพี่นักการตลาดของผมคนนี้นะครับ เขาได้แนะนำถึงวิธีการ พักเที่ยงอย่างไรให้มีความสุขครับ     โดยพี่เขาบอกว่า ชีวิตของคนคนหนึ่งนะครับ จะมีความสุขหรือไม่นั้น มันขึ้นอยู่กับ สถานที่ 2 แห่งครับ นั่นคือบ้านและที่ทำงาน เพราะว่าเราใช้เวลาในชีวิตกับ 2 สถานที่นี้ มากที่สุดครับ     ซึ่งก่อนหน้านี้นะครับ เขาบอกว่า เวลาพักเที่ยงนะครับ เขามักที่จะ เป็นเหมือนพนักงานออฟฟิศทั่วไปนั่นล่ะครับ นั่นคือหาของอร่อยแถวออฟฟิศกิน ก่อนที่จะกลับมานั่งพักที่โต๊ะ เพื่อรอเวลาทำงาน     แต่ว่าตั้งแต่เขาค้นพบเคล็ดลับในการเปลี่ยนชีวิตของเขานะครับ พักเที่ยงของเขาก็กลายเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขไปในทันที     โดยเคล็ดลับที่จะบอกนะครับ นั่นก็คือ การเช่าห้องพักที่อยู่ใกล้ ๆ กับออฟฟิศครับ     เช่าไว้เพื่ออะไร คุณผู้อ่านทราบไหมครับ   พี่เขาบอกว่า เช่าไว้เพื่อ เป็นสถานที่ส่วนตัวในขณะทำงานครับ     โดยกา...

  ทำไมคุณควรเชื่อว่า คุณคือมนุษย์ที่มีความสุข       วันนี้อยากจะมาชวนคุยเกี่ยวกับเรื่องของ   ความเชื่อกันสักหน่อยครับ     มีคำกล่าวที่ว่า หากคุณเชื่อแบบไหน คุณก็จะเป็นแบบนั้น  คุณผู้อ่านคิดว่าประโยคนี้ จริงเท็จมากน้อยแค่ไหนครับ     ยกตัวอย่างเช่น สมมุติว่า คุณผู้อ่านเชื่อว่าชาติหน้ามีจริง หรือเชื่อว่ากฎแห่งกรรมมีจริง ๆ นะครับ คำถามคือ     หาก คุณผู้อ่านเชื่อเช่นนั้น  คุณผู้อ่านจะกล้าทำสิ่งที่ไม่ดีหรือเปล่าครับ     หาก คุณผู้อ่าน เชื่อว่าการกินอาหาร Junk food มันส่งผลต่อสุขภาพของ คุณผู้อ่าน ทำให้ คุณผู้อ่านอ้วน ทำให้ คุณผู้อ่าน ป่วย     คำถามคือ  คุณผู้อ่านจะกินมันไหมครับ     ดูเหมือนว่าความเชื่อ จะเป็นตัวกำหนดความเป็นตัวเราจริง ๆ นะครับ     ความคิดความอ่านของเรา ทัศนคติที่เรามีต่อสิ่งต่าง ๆ  ล้วนเกิดจากความเชื่อของเราเป็นองค์ประกอบด้วยกันทั้งนั้น     อย่างเช่นการซื้อลอตเตอรี่ หากชายคนหนึ่งเชื่อว่า เขาจะต้องถูกรางวัลในสักวันหนึ่ง   เขาก็คงจะซื้อลอตเตอรี่ทุกงวด...

เวลาเราได้ฟังบทสัมภาษณ์ของนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จบจากเมืองนอกเมืองนา มาทีไรนะครับ พวกเขามันจะบอกว่า ในห้องเรียนต่างประเทศ     เวลาครูถามคำถามอะไรนะครับ เด็กทั้งห้องมักจะแย่งกันยกมือตอบเสมอ     ซึ่งผิดกับห้องเรียนเด็กไทย ทีเด็กส่วนใหญ่  ไม่กล้าที่จะ ยกมือตอบ ถึงแม้ว่าจะรู้คำตอบก็ตาม     มีนักวิเคราะห์ท่านหนึ่งครับ เขาได้วิเคราะห์ว่าพฤติกรรมนี้มันเกิดจากการที่เด็กไทย  ไม่กล้าแสดงออกจริงหรือเปล่า     เขาบอกว่ามีคำศัพท์ คําหนึ่งครับ ที่ไม่มีในภาษาอังกฤษ แต่มีแค่เฉพาะในภาษาไทย คำ ๆ นั้นก็คือ คำว่า หมั่นไส้ครับ     เขาบอกว่าด้วยคำ ๆ นี้ล่ะครับ จึงทำให้เด็กไทย ไม่กล้าที่จะยกมือตอบ เพราะหาก เราเด่นเราดังมากจนเกินไป ก็อาจจะโดนเพื่อน ๆ หมั่นไส้เอาก็ได้   ซึ่งดูเหมือนสิ่งที่นักวิเคราะห์ท่านนี้ได้วิเคราะห์ไว้ ก็น่าจะเป็นเรื่องจริงนะครับ   เพราะขนาดหลวงวิจิตรวาทการ ก็ยังเคยแต่งกลอนสอนเราไว้เลยครับว่า   อันที่จริงคนเขาอยากให้เราได้ดี   แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้   จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย   ไม่มีใครอยากให้เ...

เมื่อพูดถึงหัวข้อความกังวลในอนาคตนะครับ ผมมักจะพูดถึงความไม่แน่นอนควบคู่ไปด้วยเสมอครับ คุณผู้อ่าน เพราะว่าเราทุกคน  ไม่มีใครรู้อนาคตเหรอกครับ     ดังนั้นอนาคตจะร้ายจะดี  มันก็ 50 50 ถูกไหมครับ     แต่ว่าคนส่วนใหญ่  เวลาคิดถึงอนาคตนะครับ ก็มักที่จะจินตนาการไปในทางที่แย่ไว้ก่อนเสมอ กังวลก่อนเสมอว่ามันอาจจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นก็ได้ ว่าเราอาจจะเจอกับสถานการณ์แย่ ๆ ก็ได้     ซึ่งถ้าเกิดอยากจะให้มันยุติธรรมนะครับ ผมก็คิดว่า หาก คุณผู้อ่าน มีเวลาที่จะ จินตนาการถึงอนาคตที่ ไม่ดีนะครับ เราก็ควรจะ เผื่อเวลาไว้นะครับ เพื่อเอามันมาจินตนาการถึงอนาคตที่ดีด้วยนะครับ     แน่นอนว่าความไม่แน่นอน  มันคือเหตุผลอย่างหนึ่งครับ ที่ทำให้เรานะครับ มักที่จะกังวลถึงอนาคต เพราะความไม่แน่ไม่นอนนี่ล่ะครับ เราถึงต้องลุ้นอยู่ตลอดเวลา   ว่าอนาคตของเราจะเป็นอย่างไร     ดังนั้นการที่คนเราจะกังวลกับอนาคตมันจึงเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ครับ     แต่ได้มีแนวคิดหนึ่งครับ เขาบอกว่า การที่เรามักจะกังวลถึงอนาคต อยู่เสมอนะครับ นอกจากมันจะไม่แน่ไม่นอ...