บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  พูดถึงความรักนะครับ การจะคบหาดูใจกับใครสักคนหนึ่งในยุคสมัยนี้  ต้องบอกเลยครับว่า มันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก ๆ  แล้วบางครั้ง  มันก็เกิดขึ้นเร็วเกินไปนะครับจนบางทีเราแทบจะ ไม่มีเวลาถามใจตัวเองดูเลยว่า คนคนนั้นใช่ สำหรับเราหรือเปล่า     อย่างที่ผมเคยบอกครับ ยุคนี้เป็นยุคคนเหงา เพราะ covid และเทคโนโลยี ทำให้เราติดต่อกันง่ายขึ้น แต่กลับสนิทกันน้อยลง ถ้า คุณผู้อ่านสังเกตดูนะครับ ก็จะพบว่า ความรักของหนุ่มสาวสมัยนี้  คบกันเร็วครับ ขึ้นสถานะกันเร็ว แต่เผลอแป๊บเดียว  ก็เลิกกันซะแล้ว     และความจริงก็คือ ไม่ว่ายุคสมัยใดนะครับ ความรู้สึกของการสูญเสียใครบางคนไป ความรู้สึกของการอกหัก ไม่เคยทำให้รู้สึกดี     ดังนั้นถ้า คุณผู้อ่านไม่อยากจะเสียใจ และไม่อยากจะทำให้ใครเสียใจ กับเรื่องของความรัก วันนี้มาเช็คความรู้สึกของเรากันหน่อยดีกว่าครับว่า  คุณผู้อ่าน  ควรที่จะมีแฟนแล้วหรือยัง     ข้อที่ 1 ครับ  คุณผู้อ่านลองถามตัวเองดูสิครับว่า จริง ๆ แล้ว   คุณผู้อ่าน ชอบเขาจริง ๆ หรือเปล่า หรือแค่อยากมีใครสักคนเท่านั้น ...

  เรามักจะได้ยินกูรู้มากมายเลยครับ ชอบบอกเราว่าอย่ากังวลถึงอนาคตครับ เพราะมันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง กังวลไปก็ช่วยอะไรไม่ได้     แต่เราส่วนใหญ่ก็รู้ดีครับว่า ความกังวลมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ใช่จะหยุดกันได้ง่าย ๆ     มีครั้งหนึ่งครับ ผมเคยพาลูกพี่ลูกน้องของผม ไปต่างจังหวัดกับผมด้วย ซึ่งเราตกลงกันว่าเราจะกลับมาให้ทันวันจันทร์ให้ได้ เพราะลูกพี่ลูกน้องของผมมีงานที่ทำค้างคาอยู่นะครับ     ปรากฏว่า เมื่อถึงเวลาจริง ๆ   เรากลับมีภารกิจจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่ออีก 1 วันนะครับ ทำให้กลับล่าช้ากว่าที่กำหนด ต้องกลับวันอังคาร   ด้วยเหตุนั้นครับ มันจึงทำให้ลูกพี่ลูกน้องของผม  กังวลใจเป็นอย่างมาก     และตลอด 1 วัน 1 คืนที่ต้องอยู่ต่อ  เขาก็กังวลอยู่ตลอดเวลาครับ ไม่มีความสุขเอาซะเลย     ผมจึงถามสาเหตุไปครับว่า สิ่งที่เขากังวล  มันคืออะไรนะครับ แล้วผมก็ได้คำตอบว่า     เขากังวลเพราะว่า เขาต้องไปรับชุดที่ร้าน เพื่อที่จะใส่ไปทำพิธีบางอย่างที่โรงเรียนในวันพุธครับ ซึ่งเขากลัวว่าวันอังคารร้านอาจจะปิด แล้วถ้าเป็นแบบ...

  มีคุณผู้อ่านหลายท่านนะครับ เรียกร้องบทความจาก อามีบ่า กันเข้ามาเยอะมาก ๆ เลย อันนี้ต้องบอกครับว่า ผมก็พยายามหาบทความดี ๆ จากเว็บบล็อกของอะมีบาอยู่เหมือนกัน   แต่มันก็ติดปัญหาหลายอย่างเหมือนกันครับ อย่างแรกก็คือเรื่องของภาษาครับ เนื่องจากผมอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก จึงต้องใช้ Google แปลในการอ่านนะครับ ซึ่งมันก็ทำให้การแปลนั้นล่าช้านิดหนึ่งนะครับ อย่างที่สองก็คือ ดูเหมือนกับว่าเว็บนี้นะครับ คนส่วนใหญ่ที่เขียนบล็อก   จะเป็นพ่อบ้านหรือว่าไม่ก็แม่บ้านชาวญี่ปุ่นซะเป็นส่วนใหญ่ครับ ก็จะไม่ค่อยมีเรื่องราวที่น่าสนใจให้นำมาพูดมากนักนะครับ แต่บางทีอ่านไป   ก็เจอบทความน่าสนใจเหมือนกัน เช่นวันนี้นะครับ ผมก็ได้เจอบทความสั้น ๆ   เป็นการสนทนาของสองพ่อลูกที่น่าสนใจมาก ๆ   นะครับ   บทความแปลเป็นไทยแล้วมีชื่อว่า สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในวันเกิดของลูกชาย ครับ   เป็นการเล่าเรื่องของคุณพ่อท่านหนึ่งครับ ที่คิดที่จะเตรียมจัดงานวันเกิดให้กับลูกชาย โดยถามลูกชายออกไปตรง ๆ เลยครับว่า วันเกิดปีนี้อยากจะกินอะไรเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่า   ซึ่งลูกชายอายุ 7 ขวบก็ตอบแบบไม...

    วันนี้ผมเอาบทสัมภาษณ์ของกูรูด้านการถ่ายภาพชาวญี่ปุ่นท่านหนึ่งครับ อยากจะมาแชร์ให้กับคุณผู้อ่านไม่ฟังกัน     เขาได้พูดไว้ หัวข้อหนึ่งครับ เกี่ยวกับประเด็นของการทำยังไง ให้คนชอบในผลงานของเขา และจะจัดการอย่างไรกับคนที่ไม่ชอบในผลงานของเขาครับ     กูรู้ทางนี้เลยได้ตอบไว้ว่า คนจะชอบหรือไม่ชอบเรานะครับ พวกเขาดูจากการกระทำ และจึงตัดสินครับ     คนส่วนใหญ่เขาไม่ได้มองแค่ผลงานแต่เขามองที่ตัวตนของเราด้วยครับ หากเขาเห็นมุมดี ๆ ด้านดี ๆ ของเรา เขาก็จะชอบเรา แต่หากเขาเห็นมุมไม่ดีของเราหรือด้านไม่ดีของเรา เพียงแค่ครั้งเดียว เขาก็จะเกลียดเราได้เหมือนกัน และความรู้สึกที่มีต่อตัวเรานั้น จะถูกโยงไปถึงผลงานของเราด้วย     ดังนั้นวิธีที่จะจัดการกับ ผู้คนนั่นก็คือ การทำยังไงก็ได้ครับให้เขารู้สึกชอบในตัวเรา ให้เขารู้สึกประทับใจในตัวเรา     แต่แน่นอนว่า เราไม่สามารถที่จะทำให้ทุกคนเห็นเราในด้านดี ๆ ได้เสมอไป เพราะไม่มีใครสมบูรณ์แบบขนาดนั้น ทุกคนต่างมีข้อเสีย และมีด้านไม่ดีที่บางคนไม่ชอบอยู่เสมอ     บางคนแค่เห็นหน้า...