บทสรุปฉบับแฮมแฮม

ปรัชญาเซนนั้นมีคำกล่าวที่ว่า เคียวกะโชโกะ ระมัดระวังย่างก้าว ซึ่งก็หมายความว่า เราจงดูเท้าของตัวเองให้ดีเพราะคนที่มองไม่เห็นเท้าของตัวเองก็จะมองไม่เห็นตัวเองด้วยเช่นกัน ซึ่งถ้าเรามองไม่เห็นตัวเอง เราก็จะมองไม่เห็นจุดหมายปลายทางของชีวิตไปด้วย     คือพระเซนนั้น ให้ความสำคัญกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างการจัดเรียงรองเท้าหน้าบ้านครับ เขามองว่าแค่การจัดเรียงรองเท้า ให้เป็นระเบียบเรียบร้อย ที่ใช้เวลาไม่เกิน 3 วินาที   หากคุณทำเรื่องแค่นี้ ก็ยังทำไม่ได้ แล้วคุณจะทำอะไรล่ะ การจัดเรียงรองเท้าให้เป็นระเบียบนั้น มันสะท้อนสภาพจิตใจ ของผู้อยู่อาศัยออกมานะครับ จิตใจที่ยุ่งเหยิง และสับสนมันแสดงออกให้เห็นได้ จากการวางรองเท้าให้เป็นระเบียบครับ     อันนี้ต้องอธิบายให้คุณผู้อ่านเข้าใจนิดหนึ่งนะครับว่า ที่ญี่ปุ่นนั้น บ้านสมัยก่อน  ส่วนใหญ่จะไม่ได้เป็นบ้านหลังเดียวกันนะครับ ห้องแต่ละห้องถูกแยกออกจากกันโดยสิ้นเชิง ทำให้ทุกครั้งที่เราจะเปลี่ยนห้อง เราต้องเดินออกนอกบ้าน และสวมรองเท้าใหม่เสมอ แล้วเมื่อจะเข้าห้องเราก็ต้องถอดรองเท้าอีกครั้ง     ถ้านึกไม่ออกให้จินตนาการถึงวัดไทยก็ได้นะครับ เวลาเราไปที่โบสถ์โบสถ์หน

  หลักปรัชญาเซน ทุก ๆ วันไม่ใช่วันเดียวกัน   ถึงแม้ชีวิตประจำวันของคนเรา อาจจะต้องตื่นเช้าขึ้นมา แล้วทำกิจวัตรประจำวันที่ซ้ำกัน เหมือนกันทุก ๆ วัน จนบางทีเราแทบแยกไม่ออกว่า เมื่อวานกับวันนี้ มันต่างกันตรงไหน     เพราะเมื่อตื่นขึ้นมา เราก็ต้องอาบน้ำแต่งตัวเหมือนเดิม กินของเดิม ๆ  แล้วเดินทางไปทำงานด้วยเส้นทางเดิม ๆ     แต่อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว แต่ละวันก็ไม่ใช่วันเดียวกันอยู่ดีครับ     หากเราสังเกตถึงสิ่งเล็ก ๆ  ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เราจะพบว่า ถึงแม้เราจะทำทุกอย่างเหมือนเดิม   เหมือนกันทุกวันก็ตาม แต่ทุกอย่างนั้น มันมีความแตกต่างและเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ     ไม่ว่าจะเป็นสายลม และแสงแดดที่กระทบวัตถุต่าง ๆ  รสสัมผัสและความรู้สึกที่แตกต่างกันในทุกเช้า     ซึ่งยามเช้านั้นเป็นช่วงเวลาที่จะเปิดโอกาสให้เราได้สัมผัสกับความเปลี่ยนแปลงของธรรมชาตินี้ ได้อย่างเต็มที่ครับ     ไม่ว่าจะด้วยศาสตร์แขนงไหนก็ตาม มักจะเห็นตรงกันว่า การตื่นเช้านั้น เป็นประโยชน์มากกว่าโทษเสมอ     ว่ากันว่าพระสงฆ์ที่ฝึกฝนแบบเซน หลาย ๆ ท่านนั้น อายุยืนยาวมากกว่าคนปกติครับ ที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า พวกท่านมีกิจกรรมที่ต้องทำ ยา

  หลักปรัชญาเซน ลองตื่นให้เช้าขึ้นสัก 15 นาที   หลายคนเวลาคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองขึ้นมานะครับ ก็มักจะคิดว่า การตื่นให้เช้าขึ้น   มันย่อมทำให้ชีวิตเปลี่ยนแปลงไป จากหน้ามือเป็นหลังมือแน่ ๆ     หลายคนจึงพยายามฝืนตัวเองนะครับ จากที่ปกติตื่นประมาณ 7- 8 โมงเช้า ก็ไปตื่น ตี 4 ตี 5 เลย ซึ่งช่วงแรก ๆ     มันก็ทำได้ล่ะครับ เพราะว่าเรายังมีแรงฮึดอยู่ แต่พอผ่านไปสัก 3-4 วัน   เราก็จะเริ่มกลับมาตื่นสายอีกเหมือนเดิม     ที่เป็นแบบนั้นจริง ๆ แล้วก็เพราะว่า เราเปลี่ยนแปลงเฉพาะช่วงเวลาเช้าไม่ได้ครับ หากเรายังคงใช้ชีวิตเหมือนเดิม นอนดึกเหมือนเดิม คิดมากเหมือนเดิม กินของไม่มีประโยชน์เหมือนเดิม ต่อให้เราตื่นเช้าขึ้นได้จริง ๆ       ชีวิตเราก็ไม่เปลี่ยนไปเหรอกครับ เผลอเผลออาจจะทำให้เหนื่อยกว่าเดิมซะด้วยซ้ำ     ซึ่งปรัชญาเซนบอกไว้ว่า จริง ๆ แล้วสิ่งที่ทำให้ชีวิตเราวุ่นวายสับสน   สิ่งที่ทำให้เรายุ่งอยู่ตลอดเวลา มันไม่ใช่เพราะว่า เรามีเวลาน้อยเกินไปเหรอกนะครับ     แต่ตัวการที่ทำให้เราเหนื่อย   มันเป็นเพราะใจของเราไม่ผ่อนคลาย ต่างหาก     ถ้าหัวใจเราเต็มไปด้วยความวุ่นวายสับสน ไม่ว่าจะ

  หลักปรัชญาเซน อยู่นิ่ง ๆ กับตัวเองวันละ 10 นาที   ปรัชญาเซนบอกไว้ว่า ยิ่งเรามีชีวิตที่เรียบง่ายมากเท่าไหร่ ความทุกข์ก็จะหายไปง่ายขึ้นเท่านั้นครับ   ในแต่ละวันคุณผู้อ่าน อาจจะยุ่งวุ่นวาย กับหน้าที่และความรับผิดชอบ มีสิ่งที่เราต้องทำอยู่เยอะแยะเต็มไปหมด จนคนบางคนแทบจะไม่มีเวลาได้หยุดพักเลย     แต่เอาจริง ๆ นะครับผม ก็เชื่อว่าต่อให้คุณผู้อ่านมีเวลาว่างสามารถอยู่เฉย ๆ ได้  คุณผู้อ่านก็คงจะไม่อยู่เฉย ๆ  อยู่ดีใช่ไหมล่ะครับ เราก็คงจะหยิบมือถือของเราขึ้นมา เพื่อที่จะทำนู่นทำนี่อยู่ตลอดเวลา   เรียกได้ว่ามนุษย์เรา ทุกวันนี้ แทบจะไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างเลย แม้แต่วินาทีเดียว     แต่ก็นั่นแหละครับ การที่เราต้องทำสิ่งต่าง ๆ  อยู่ตลอดเวลา บางครั้ง มันก็อาจจะทำให้เรา  ลืมสังเกตสิ่งที่สำคัญที่สุดไป ซึ่งสิ่งที่ผมหมายถึงก็คือ ตัวของเราเองยังไงล่ะครับ   เมื่อเราไม่รู้จักที่จะสังเกตตัวเอง แล้วเราจะรู้ได้ยังไงล่ะครับว่า เรามีความสุขจากอะไรกันแน่ หรืออะไรทำให้เราเกิดความทุกข์กันแน่     ดังนั้น พระมะสุโนะ ชุนเมี่ยว เจ้าอาวาสวัดเซน ท่านจึงได้ชี้แนะว่า เพียงแค่วันละ 10 นาทีก็พอครับ ให้นั่งนิ่ง ๆ โดยไม่วอกแวก

  ถ้าโลกนี้อยู่ยาก เราต้องอยู่ให้ง่าย   เขาบอกว่า บางคนนะครับ ต้องไปถึงวัด ถึงศาลเจ้าใหญ่ ๆ   เพื่อชมความอลังการ ถึงจะรู้สึกอิ่มเอมไปด้วยบุญกุศล     บางคนต้องลางาน ลงทุนลงแรง ออกเดินทางหลายวัน ขึ้นเขาลงห้วย เพื่อที่จะได้ชมภาพวิวทิวทัศน์ ที่แสนงดงาม ถึงจะรู้สึกได้ถึงความงดงามของธรรมชาติ     หรือบางคน   ต้องยืนนิ่ง ๆ   มองดูวิวทะเลสีคราม น้ำใส สัดสาดไปที่หาดทราย ถึงจะรู้สึกถึงความสงบในจิตใจ     ในช่วงที่หลายคนพยายามที่จะพาตัวเอง ออกมาจากชีวิตที่แสนยุ่งเหยิง ออกมาจากสังคมที่แสนวุ่นวาย หลบหนีจากชีวิตประจำวันที่แสนน่าเบื่อ   ไปสู่ชีวิตที่แตกต่างออกไป ไร้ซึ่งความเครียดและความกังวล     เรามักจะรู้สึกเหมือนกับว่า จิตวิญญาณของเรานั้น ได้ถูกชำระล้าง จิตใจของเรานั้น ก็กลับมาใสสะอาดอีกครั้ง     และแน่นอน เมื่อจิตใจของเราเบาลง   ร่างกายของเราก็จะเอ่อล้นไปด้วยพลัง     ดูเหมือนทุกวันนี้นะครับ จะมีผู้คนมากมาย ที่สูญเสียสิ่งที่ยึดเหนี่ยวไป ทำให้พวกเขาเหล่านั้น   ต้องออกไปเสาะแสวงหา ชีวิตที่ดีกว่า เพื่อที่จะเยียวยาหัวใจ อันเหนื่อยล้าให้กลับมาแข็งแรงอีกครั้ง     แต่คุณผู

  นิทานดอกไม้ ในแจกัน   กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีดอกหญ้าต้นหนึ่งได้เกิดขึ้นมาในสวนดอกไม้ ดอกหญ้าตื่นเต้นกับชีวิตใหม่ของเธอเป็นอย่างมาก เธอสนุกไปกับการเห็นวิวทิวทัศน์ อันกว้างไกล สายลมที่สดชื่น และแสงแดดที่อบอุ่น     ดอกหญ้ารู้สึกมีความสุขกับชีวิตของตัวเองในทุก ๆ วัน จนกระทั่งวันหนึ่ง ได้มีมนุษย์เดินเข้ามาในสวนดอกไม้ พวกเขานั้นได้ทำการเด็ดดอกไม้ที่แสนสวยงาม ไปใส่ไว้ในแจกันดอกไม้ ก่อนที่จะนำเอากลับไปที่บ้าน เพื่อไปตั้งที่ริมหน้าต่าง     ดอกหญ้านั้น ได้คอยสังเกตดูดอกไม้ในแจกันในทุกวันแล้วเธอก็ได้พบว่า ในแต่ละวันนั้น จะมีคนมากมาย เดินเข้ามาเพื่อชื่นชมในความงดงามของดอกไม้ในแจกันอยู่เสมอ     ดอกไม้จึงพูดขึ้นมาว่า ถ้าฉันเข้าไปอยู่ในแจกันนั้นบ้าง ก็คงจะมีคนชื่นชม และชื่นชอบฉันมากมายเหมือนกันสินะ     เมื่อดอกไม้รุ่นพี่ที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินดังนั้น จึงหันมาพูดกับดอกหญ้าว่า อย่างเธอน่ะ ไม่มีวันได้ไปอยู่ในแจกันเหรอกนะ     ดอกหญ้าสงสัย จึงถามว่า ทำไมหนูถึงไปอยู่ในแจกันบ้างไม่ได้ล่ะ     ดอกไม้รุ่นพี่จึงบอกว่า เพราะว่าเธอเกิดมาเป็นแค่ดอกหญ้ายังไงล่ะ เธอไม่ได้เกิดมางดงามเหมือ

  เมื่อเร็ว ๆ นี้นะครับ สำนักข่าว AP ในอเมริกานะครับ ได้รายงานข่าว เกี่ยวกับการศึกษา ฉบับล่าสุดของศูนย์วิจัย Pew Research ครับ   ว่าด้วยเรื่องของ ผลกระทบด้านการเงินและสุขภาพ ของคนโสดและคนมีคู่ครับ   คือเขาบอกว่า ตอนนี้นะครับ ในอเมริกา   เริ่มจะมีจำนวนคนโสดเพิ่มมากขึ้นอย่างต่อเนื่องแล้วนะครับ   จากที่เมื่อก่อน   จะมีจำนวนคนโสดอยู่ประมาณ 17 เปอร์เซ็นต์ เท่านั้นน แต่ตอนนี้   คนโสดเพิ่มขึ้นเป็น 31% เข้าไปแล้วนะครับ     อันนี้ต้องอธิบายให้คุณฟังเข้าใจก่อนนะครับว่า การโสดของฝรั่ง   มันจะมี   2 แบบด้วยกันครับ แบบที่ 1 ก็คือโสดจากการแต่งงาน แล้วก็ หย่าร้างกันไป กับแบบที่ 2 คือโสดโดยไม่เคยผ่านการแต่งงานครับ   ซึ่งการโสดที่เพิ่มมากขึ้น ที่เขาพูดในการศึกษานี้นะครับคือการโสดประเภทที่ 2 ครับ คือโสดแบบไม่แต่งงานนั่นเอง      แล้วก็ดูเหมือนว่า ชายโสด   จะมีมากกว่าสาวโสดซะด้วยนะครับ     จากการศึกษาของ Pew Research นะครับ พบว่าเหตุผลที่ผู้ชายส่วนใหญ่เริ่มมีแนวโน้มที่จะโสดมากขึ้นเรื่อย ๆ นะครับ มันเป็นเพราะว่า ผู้ชายในอเมริกาส่วนใหญ่ มักจะเป็นคนที่มีรายได้ แล้วก็การศึกษาที่ไม่ค่อย

  ณป้ายรถเมล์ แห่งหนึ่ง ได้มีชายหนุ่มกำลังยืนเหมอลอย ด้วยสีหน้าที่อมทุก แล้วทันใดนั้น ก็เกิดอุบัติเหตุรขึ้น รถเมล์แหกโค้งพุ่งเข้าไปชนชายหนุ่มคนนั้น จนเสียชีวิต   เมื่อชายหนุ่มรู้ตัวว่า ตัวเขานั้นได้ตายไปแล้ว เขาก็ไม่รอช้า รีบไปโวยวายกับเทพเจ้าแห่งโชคชะตาในทันที   ทำไมท่านถึงทำกับผมแบบนี้ ทำไมท่านถึงต้องกลั้นแกล้งผมแบบนี้ด้วย   เทพเจ้าแห่งโชคชะนะ ก็ทำหน้างง ข้าไปกั้นแกล้งอะไรเจ้าเมื่อไหร่กัน ไหนเล่ามาให้ค่าฟังสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น   ชายหนุ่มจึงเล่าว่า ผมได้เจอรักแท้ของผมตั้งแต่ผมยังเด็ก เธอเป็นเพื่อนบ้านของผมเอง แถมเรายังได้เรียนที่เดียวกันอีกด้วย แต่สุดท้าย โชคชะตาก็เล่นตลก ทำให้เธอไปชอบคนอื่น   เมื่อผมโตขึ้น ผมก็ได้เข้าทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง แต่โชคชะตาก็เล่นตลกอีกครั้ง เมื่อบริษัทแห่งนี้ขาดทุนติดต่อกันทุกปี จนในที่สุดก็ต้องปิดกิจการไป   และสุดท้าย ผมยืนรอรถเมของผมอยู่ดี ๆ   ก็โดนโชคชะตากลั่นแกล้ง ทำให้รถเมล์พุ่งมาชนผมจนตาย แบบนี้ท่านยังจะบอกว่า ไม่ได้กลั่นแกล้งผมอีกอย่างนั้นเเหรอ   เมื่อฟังจนจบ เทพเจ้าแห่งโชคชะตา จึงทำหน้าเซ็ง ก่อนจะอธิบายให้ฟังว่า