บทสรุปฉบับแฮมแฮม

สิ่งที่ควรทำตั้งแต่เริ่มงานวันแรก     วันนี้ผมอยากจะมาแชร์ประสบการณ์การทำงานให้กับ คุณผู้อ่าน ที่กำลังจะเข้าสู่วัยทำงานได้ฟังกันนะครับ     ถ้านับอายุผม จนถึงวินาทีที่ผมอัดพอดแคสต์อยู่นะครับ ดูเหมือนตอนนี้ผมจะอายุ 35 ปีเข้าไปแล้วครับ ซึ่งอายุขนาดนี้  หลายคนอาจจะเรียกว่าเป็นวัยกลางคนแล้วก็ได้     ส่วนตัวแล้วนะครับ ผมมีความรู้สึกว่า ช่วงเวลาที่เราจะสนุกกับการทำงานมากที่สุดนะครับ   คือช่วงเริ่มต้นทำงานใหม่ ๆ   แหละครับ   เพราะการทำงานถือเป็นเรื่องใหม่ที่เกิดขึ้นกับชีวิตของเรา     ส่วนใหญ่แล้วเราจะคิดแค่ว่า จะเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ จากมัน     โดยไม่ได้มานั่งสนใจเรื่องของความก้าวหน้าหรือเงินเดือนสักเท่าไหร่นะครับ     มันเป็นช่วงเวลาที่เราอยากจะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ ให้ได้มากที่สุดครับ ซึ่งผมรู้สึกว่า ช่วงเวลานี้ จึงเป็นช่วงเวลาที่สำคัญมาก สำหรับการเรียนรู้ และการพัฒนาตัวเอง     เพราะว่าเมื่อเราอายุมากขึ้นนะครับ อายุเลย 30 ไปแล้ว  พอเราเริ่มมีประสบการณ์การทำงาน เราจะเริ่มรู้สึกว่าเราอยากจะอัพเงินเ...

เทคนิคพัฒนาตัวเอง ด้วยทฤษฎีปลูกผัก     วันนี้เป็นพอดแคส สั้น ๆ ครับ ผมอยากจะมาเล่าถึงแนวคิดแนวคิดหนึ่งครับ ที่ผมพึ่งจะได้ฟังมา จากกลุ่มคนเขียนบล็อก ที่ยังไม่ได้มีชื่อเสียงกลุ่มหนึ่งครับ     โดยกลุ่มนี้  ถูกจัดตั้งขึ้นมาครับ จากการที่เจ้าของกลุ่ม  ได้ตะเวนตามหานะครับ คนเขียน blog แนวพัฒนาตัวเอง ที่ยังไม่โด่งดังครับ   แล้วผมก็ถือเป็นหนึ่งในผู้โชคดีครับ ที่ได้ถูกชักชวนให้เข้ากลุ่มด้วย     แต่แบบนี้ก็ไม่รู้ว่าจะดีใจ หรือจะเสียใจดีนะครับ เพราะว่า นั่นก็แปลว่า บล็อกของผม   ก็ไม่ค่อยมีคนเข้ามาอ่านเหมือนกัน     ซึ่งในระหว่างที่เราคุยกันนะครับ มันก็ได้มีแนวคิด ๆ หนึ่งครับผุดขึ้นมา โดยแนวคิดนั้น  เราตั้งชื่อให้มันกันเองนะครับว่า ทฤษฎีการพัฒนาตัวเอง แบบการปลูกผักครับ     โดยทฤษฎีนี้นะครับ ว่าถึงเรื่องของความพยายามนะครับทำสิ่ง ๆ หนึ่งให้ประสบความสำเร็จครับ     ทีนี้  พอเรามานั่งคิดดูดี ๆ นะครับ คุณผู้อ่าน  คุณผู้อ่านเห็นด้วยไหมครับว่า บนโลกใบนี้  แทบจะไม่มีทักษะใดเลยนะครับ ที่เราสามารถทำมันวันนี้ ...

    คุณผู้อ่านอาจจะไม่ทราบนะครับว่า ช่วงที่ covid-19 กำลังระบาดนะครับ นอกจากมันจะฆ่าชีวิตผู้คนไปมากมาย มันยังได้มอบฝันร้ายให้กับนักกีฬาบางคนอีกด้วยครับ     เพราะว่าในรายการเล็ก ๆ นะครับ การจัดกีฬาหลาย ๆ รายการ ก็ต้องพับเก็บไปครับ แทบไม่ต้องพูดถึงกีฬาสี หรือว่ากีฬาจังหวัด ในระดับโรงเรียนเลยครับ     ประเด็นก็คือ สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่านักกีฬา ครับ มันไม่เหมือนกับการทำงานอย่างอื่น เพราะจุดพีคของการเล่นกีฬา มันมีช่วงอายุที่จำกัด หลังอายุ 30 ไปแล้ว   ร่างกายก็จะเริ่มเสื่อมถอย ก็จะไม่สามารถเล่นกีฬาได้อย่างเต็มที่นะครับ     แล้วจะเกิดอะไรขึ้น หากมีเด็กคนหนึ่งที่อยู่ในวัยที่ร่างกาย พร้อมที่สุด ฝึกฝนมาเป็นแรมปี   แต่เมื่อถึงเวลาที่เขาจะได้ฉายแสง ทุกอย่างก็ต้องหยุดลง และต้องรอเวลา จนช่วงอายุที่ดีที่สุดของเขา   ได้ผ่านเลยไป     ดูเหมือนความพยายามที่พวกเขาฝึกฝนมาก่อนหน้า ก็กลายเป็นเรื่องเสียเปล่าไปในทันที     ผมได้มีโอกาสอ่านบทความของ ครูสอนเทนนิสท่านหนึ่งครับ จาก blogspot.com โดยครูท่าน   ได้...

เวลาเราได้ฟังบทสัมภาษณ์ของนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จบจากเมืองนอกเมืองนา มาทีไรนะครับ พวกเขามันจะบอกว่า ในห้องเรียนต่างประเทศ     เวลาครูถามคำถามอะไรนะครับ เด็กทั้งห้องมักจะแย่งกันยกมือตอบเสมอ     ซึ่งผิดกับห้องเรียนเด็กไทย ทีเด็กส่วนใหญ่  ไม่กล้าที่จะ ยกมือตอบ ถึงแม้ว่าจะรู้คำตอบก็ตาม     มีนักวิเคราะห์ท่านหนึ่งครับ เขาได้วิเคราะห์ว่าพฤติกรรมนี้มันเกิดจากการที่เด็กไทย  ไม่กล้าแสดงออกจริงหรือเปล่า     เขาบอกว่ามีคำศัพท์ คําหนึ่งครับ ที่ไม่มีในภาษาอังกฤษ แต่มีแค่เฉพาะในภาษาไทย คำ ๆ นั้นก็คือ คำว่า หมั่นไส้ครับ     เขาบอกว่าด้วยคำ ๆ นี้ล่ะครับ จึงทำให้เด็กไทย ไม่กล้าที่จะยกมือตอบ เพราะหาก เราเด่นเราดังมากจนเกินไป ก็อาจจะโดนเพื่อน ๆ หมั่นไส้เอาก็ได้   ซึ่งดูเหมือนสิ่งที่นักวิเคราะห์ท่านนี้ได้วิเคราะห์ไว้ ก็น่าจะเป็นเรื่องจริงนะครับ   เพราะขนาดหลวงวิจิตรวาทการ ก็ยังเคยแต่งกลอนสอนเราไว้เลยครับว่า   อันที่จริงคนเขาอยากให้เราได้ดี   แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้   จงทำดีแต่อย่าเด่นจะเป็นภัย   ไม่มีใครอยากให้เ...