บทสรุปฉบับแฮมแฮม

เพื่อน ๆ เคยสังเกตกันบ้างไหมครับว่าใน 1 ปี ประเทศไทยของเรานี้... มีวันอากาศดี ๆ กี่วัน   วันที่แดดไม่ร้อน วันที่ฝนไม่ตก วันที่อากาศเย็นสบายกำลังดี วันแบบนั้นใน 1 ปีมีกี่วัน  เพื่อน ๆ สังเกตไหมครับว่าวันหยุดยาวทีไร คนมักจะต่อคิวไปเที่ยวกันอย่างคับคั่งทุกที แย่งกันกิน แย่งกันเที่ยว รถก็ติด เหนื่อยก็เหนื่อย และที่สำคัญ วันแบบนั้นมักจะร้อนตับแตกเสมอ  ในขณะที่วันธรรมดาที่เรานั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศ บางวันกลับเป็นวันที่อากาศดีเอามาก ๆ แล้วมันดีเกินกว่าที่เราจะนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์โดยไม่ทำอะไร  วันลาก็มีตั้งเยอะแยะ แต่เรากลับไม่เคยใช้มันให้เกิดประโยชน์เลย กลับไปลาในช่วงวันหยุดยาวเพื่อที่จะได้หยุดให้ยาวมากขึ้น ถึงแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่า ในช่วงนั้น ถึงจะหยุดยาวมากขึ้นอีกสักนิด มันก็ไม่มีอะไรแตกต่างกัน  ผมเลยปฏิวัติการใช้ชีวิตเสียใหม่ โดยลองเปลี่ยนการบริหารจัดการวันหยุดยาว โดยอ้างอิงจากสภาพอากาศในแต่ละวัน ถ้าวันไหนอากาศร้อน หรือฝนดูท่าทางจะตก วันนั้นเราก็ไม่ต้องคิดอะไรมากตั้งใจทำงานไป  แต่วันไหนดูแล้วเหมือนอากาศกำลังจะดี ผมก็จะลาอย่างด่วนจี๋ และรีบไปเที่ยวในทันใด  วิธีการคิดแบบนี้หลายคนมองว่า มั

สิ่งที่จะบอกเล่าในบทความนี้ คือเคล็ดลับสุดยอดที่ไม่เคยบอกใคร ที่ไหนมาก่อน แล้ววันนี้ถึงเวลาแล้วที่ผมจะปลดปล่อยมันออกไป ให้สำหรับคนที่โชคดี แวะผ่านมาเจอบทความนี้  สิ่งที่จะบอกให้ฟังในบทความนี้ คือคาถาที่มีความขลังและสามารถใช้ได้ผลจริงถึง 99% และผมได้ทดลองทำมันด้วยตัวเองแล้วด้วย  ขอเพียงแค่คุณท่องคาถานี้ ทุกครั้งเมื่อเจอคนที่หวังจะมาแสวงหาผลประโยชน์จากคุณ คุณก็จะแคล้วคลาดจากคนพวกนั้น คาถานี้จะทำให้คนเหล่านั้นรู้สึกร้อน และอดทนอยู่ใกล้คุณนานไม่ได้ จนต้องลุก และวิ่งหนีไปในที่สุด  ก่อนที่จะบอกถึงคาถาสุดวิเศษนี้ ผมขอท้าวความสักนิดนึงก่อน เมื่อประมาณ 4-5 ปีก่อน ผมได้ดูซิทคอมยอดฮิตเรื่องเป็นต่อ จะมีฉากนึงที่เป็นฉากคลาสสิคมาก ๆ ในซิทคอม นั่นก็คือฉากที่พี่ยมคิดแผนชั่ว และจะหลอกเอาเงินคนในออฟฟิศ  และคราวซวยในตอนนี้ ก็ตกอยู่กับไอ้วอก พี่ยมยืนคิดแผนชั่วอยู่นานสองนาน ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาไอ้วอก เพื่อคิดจะหลอกให้ไอ้วอกเลี้ยงเหล้า แต่เมื่อเดินเข้าไปยังไม่ทันจะพูดอะไรสักคำ ไอ้วอกก็พูดออกมาด้วยเสียงสูงก่อนเลยว่า …... ไม่มีตังหร๊ออกกกก!! หลังจากนั้นพี่ยมก็เลยถอดใจที่จะใช้แผนชั่วกับไอ้วอกและกลายเป็นว่าพี

เมื่อปีก่อนในประเทศไทยของเรามีข่าวของหนูน้อยอายุ 16 คนหนึ่ง ชื่อว่าน้องชา ช่า เธอบุกเบิกอาชีพใหม่ที่คนไทยยังไม่ค่อยรู้จัก นั่นก็คืออาชีพรับจ้างขึ้นสถานะเป็นแฟน ชั่วโมงละ 50 บาท แล้วยังมีบริการรับส่องFacebook แฟนเก่าให้อีกด้วย มีบริการรับโทรคุยเป็นเพื่อนชั่วโมงละ 100 บาท คนไทยส่วนใหญ่เมื่อได้ยินข่าวนี้ก็ต้องตกตะลึงกันเป็นแถว เพราะยังไม่ค่อยมีใครรับรู้ว่า มีอาชีพแบบนี้อยู่บนโลกด้วย แต่แท้จริงแล้ว อาชีพทำนองแบบนี้นั้น มีมานานแล้วครับ ตั้งแต่สมัยยุคที่ยังไม่มีอินเตอร์เน็ต เราก็มีบริการโทรศัพท์เบอร์ 1900 1900 … เป็นเพื่อนคุย ในเวลาเหงา  หรือในยุคสมัยใหม่ก็อาจจะมีบริการเพื่อนเที่ยว นั่นคือรับจ้าง ไปกิน ไปเที่ยว กับคนแปลกหน้า รับจ้างเล่นละครแกล้งเป็นแฟน ก็มีหมด ถ้าจะเป็นที่รู้จักเพิ่มมากขึ้นสักหน่อยก็อาจจะเป็นการแคสเกม หรือการเปิดกล้องนั่งคุยเป็นเพื่อน  จริง ๆ แล้วต่างประเทศก็มีบริการแบบนี้เช่นกัน แต่ส่วนใหญ่เขาจะฮิตการนั่งกินเป็นเพื่อนผ่านทางคอมพิวเตอร์ซะมากกว่า  ผมรู้สึกว่าสิ่งที่น้องคนนี้กำลังทำคือการใช้ช่องทางสื่อมัลติมีเดียของตัวเองให้เป็นประโยชน์ มันคือการสร้างรายได้ให้กับตัวเองโดยไม่ได

อาจารย์การตลาดท่านหนึ่ง เคยถามนักศึกษาในห้องเรียนว่า พอดีว่าในรถของผมมีขวดพลาสติกเปล่าอยู่เต็มคันรถเลย คือผมกินแล้วก็ไม่มีโอกาสได้เอาไปทิ้งสักที ถ้าผมจะให้พวกคุณแบบฟรี ๆ พวกคุณจะเอาหรือเปล่า  นักศึกษาในห้องทุกคนต่างตอบปฏิเสธอย่างทันควัน แน่นอนไม่มีใครอยากได้หรอก สิ่งที่อาจารย์บอกจะยกให้พวกเราแบบฟรี ๆ นั้น สำหรับพวกเราแล้ว  เราเรียกมันว่า "ขยะ" แล้วใครมันจะไปอยากได้ขยะกันล่ะ  อาจารย์จึงพูดขึ้นมาว่า พวกเธอเนี่ย ตาไม่ถึงเลยนะ รู้บ้างหรือเปล่าว่า ขวดพลาสติกเหล่านี้เมื่อเอาไปให้ซาเล้งมันสามารถแปรเปลี่ยนเป็นเงินได้ เหตุผลที่พวกเธอมองไม่เห็นคุณค่าของมัน เพราะพวกเธอไม่รู้สินะ ว่าร้านรับแลกซื้อขวดเปล่าเหล่านี้มันอยู่ที่ไหน  เรื่องที่อาจารย์พูดในห้องเรียนในวันนั้น เป็นเรื่องสนใจและน่าคิดต่อเป็นอย่างมาก หลายครั้ง หลายหนที่ในสังคมของเรา มักจะให้คุณค่ากับสิ่งของแปลก ๆ ที่เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ของเหล่านั้นมันน่าสะสมตรงไหน  ดาราหลายคนมักจะสะสมพวกตุ๊กตาฟิกเกอร์ลายการ์ตูต่าง ๆ ถ้าไปถามพวกเขา พวกเขาก็จะบอกว่า ของเหล่านี้เมื่อเวลาผ่านไปราคาจะแพงขึ้น มากกว่าเดิมมาก ๆ เลยการซื้อไว้ตั้งแต่ตอ

  วันก่อนผมเดินไปแผนกเสื้อผ้ามือ 2 มาครับ ระหว่างที่กำลังมองหาเสื้อผ้าดี ๆ อยู่นั้น ผมก็คิดขึ้นมาได้ว่า เสื้อผ้ามือ 2 เนี่ย ไม่ว่าจะผ่านคนใช้มามากมายแค่ไหนก็ตาม มันก็ยังคงเป็นเสื้อผ้ามือ 2 อยู่วันยังค่ำ อาจจะเรียกได้ว่ามันไม่มีทางถูกลดคุณค่ามากไปกว่านี้  เพราะไม่เคยมีใครเรียกมันว่าเสื้อผ้ามือ 3 มือ 4 มือ 5 เลยสักคน  ถ้าจะพูดถึงเสื้อผ้ามือ 2 แล้ว มันคือเครื่องนุ่งห่มที่ถูกลดคุณค่าลงมาก ๆ เลย ลองสังเกตดูสิครับ บางตัวก็ยังเป็นเสื้อผ้าคุณภาพดีอยู่เลย แต่เมื่อได้ชื่อว่าเป็นเสื้อผ้ามือสองแล้ว คนก็จะ ตีค่า ตีราคา เสื้อผ้าเหล่านั้น ถูกลงกว่าที่ควรจะเป็นมาก ๆ  คุณค่าของมันถูกลดทอนลง เพราะการเปลี่ยนแปลงเจ้าของเท่านั้น แต่ก็เข้าใจได้ครับ  หลายคนคงรู้สึกไม่ดีหากต้องใช้เสื้อผ้าต่อจากคนอื่น เพราะเราไม่รู้เลยว่าเจ้าของก่อนหน้านั้น ของมันคือใคร อาจจะเป็นฆาตกรโรคจิต หรือคนที่เป็นโรคผิวหนังเรื้อรัง ก็ได้ พอคิดแบบนี้แล้วการใส่เสื้อผ้าต่อจากเจ้าของเก่า จึงเป็นอะไรที่ไม่น่าอภิรมย์เอาซะเลย (แน่นอนว่าก่อนขาย เขาต้องทำความสะอาดมาอย่างดี แต่ในด้านของความรู้สึกแล้ว เราก็ไม่อยากใส่อยู่ดี) จากที่พูดมาทั้งหมดดูเห