บทความ นิทาน ลาแก่ในบ่อดิน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลาแก่ตัวหนึ่งครับ มันเดินซุ่มซ่ามจนตกลงไปในหลุมที่ลึกมาก ๆ เจ้านายของมันก็เลยพยายามยืนคิดใคร่ครวญครับ ถึงวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก แล้วเจ้านายของมันก็นึกขึ้นได้นะครับว่า เจ้าลาตัวนี้ มันก็แก่มากแล้วนะ แก่เกินกว่าที่จะเอาไปทำงานได้แล้วล่ะ ดังนั้นการจะช่วยมันขึ้นมา ก็อาจจะเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ก็ได้ อีกอย่างหนึ่งก็คือ เจ้าหลุมขนาดใหญ่อันนี้ จะปล่อยทิ้งไว้มันก็อันตราย เดี๋ยวใครเดินผ่านมาตกลงไป ยุ่งเลยนะ ดังนั้น เรา ต้องกลบหลุมซะให้เรียบร้อย เมื่อคิดได้ดังนั้นนะครับ เจ้านายของมันก็ได้ไปเกณฑ์ชาวบ้านนะครับ เพื่อที่จะมาช่วยขุดดิน กลบหลุม ระหว่างที่ชาวบ้านกำลัง ตักดินโยนลงไปในหลุมนะครับ เมื่อดินกระทบกับหลังของลา ลามันก็รู้ชะตากรรมของมันในทันทีครับว่า มันคงต้องตายแน่ ๆ มันจึงร้องออกมา อย่างน่าสงสารมาก ๆ แต่ไม่ว่าจะร้องออกมาซักเท่าไหร่นะครับ ก็ดูเหมือนว่า มนุษย์เหล่านี้ จะไม่สนใจเสียงของมันเลย ระหว่างที่ชาวบ้านกำลังตักดินอยู่นั้น ก็สังเกตเห็นนะครับ ว่าตอนนี้ เสียงของลาได้เงียบไปแล้ว ทุกครั้งที่ชาวบ้านตักดินโยนใส่หลังของลา มั
