บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  เรามักจะได้ยินกูรู้มากมายเลยครับ ชอบบอกเราว่าอย่ากังวลถึงอนาคตครับ เพราะมันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง กังวลไปก็ช่วยอะไรไม่ได้     แต่เราส่วนใหญ่ก็รู้ดีครับว่า ความกังวลมันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วไม่ใช่จะหยุดกันได้ง่าย ๆ     มีครั้งหนึ่งครับ ผมเคยพาลูกพี่ลูกน้องของผม ไปต่างจังหวัดกับผมด้วย ซึ่งเราตกลงกันว่าเราจะกลับมาให้ทันวันจันทร์ให้ได้ เพราะลูกพี่ลูกน้องของผมมีงานที่ทำค้างคาอยู่นะครับ     ปรากฏว่า เมื่อถึงเวลาจริง ๆ   เรากลับมีภารกิจจำเป็นที่จะต้องอยู่ต่ออีก 1 วันนะครับ ทำให้กลับล่าช้ากว่าที่กำหนด ต้องกลับวันอังคาร   ด้วยเหตุนั้นครับ มันจึงทำให้ลูกพี่ลูกน้องของผม  กังวลใจเป็นอย่างมาก     และตลอด 1 วัน 1 คืนที่ต้องอยู่ต่อ  เขาก็กังวลอยู่ตลอดเวลาครับ ไม่มีความสุขเอาซะเลย     ผมจึงถามสาเหตุไปครับว่า สิ่งที่เขากังวล  มันคืออะไรนะครับ แล้วผมก็ได้คำตอบว่า     เขากังวลเพราะว่า เขาต้องไปรับชุดที่ร้าน เพื่อที่จะใส่ไปทำพิธีบางอย่างที่โรงเรียนในวันพุธครับ ซึ่งเขากลัวว่าวันอังคารร้านอาจจะปิด แล้วถ้าเป็นแบบ...

  เทคนิคการจดจำในสิ่งที่อยากจำ     คุณผู้อ่านจะเชื่อไหมครับ ถ้าผมจะบอกว่า นับตั้งแต่เราตื่นขึ้นมาตอนเช้านะครับ ไม่ว่าเราจะทำกิจกรรมมากน้อยแค่ไหนก็ตาม ใน 1 วัน สุดท้ายแล้วเมื่อจบวันนะครับ เราจะลืมสิ่งเหล่านั้น   ไปเกือบหมดเลยครับ ความทรงจำของเรานะครับ จะจดบันทึกเฉพาะสิ่งที่สำคัญไว้นะครับ   ซึ่งจากงานวิจัยแล้ว เขาบอกว่า เราจะจำได้เพียงแค่ 20 ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ของสิ่งที่พบเจอมาตลอดทั้งวันเท่านั้นเองนะครับ     ซึ่งถ้าเกิดงานวิจัยนี้เป็นเรื่องจริงนะครับ ก็ค่อนข้างยุ่งกันเลยทีเดียวครับ ลองคิดดูสิครับว่า   คุณผู้อ่านที่เป็นนักเรียนนักศึกษา   หลังจากที่ เราตื่นเช้าขึ้นมาเคารพธงชาติ 8 โมงเช้า หลังจากนั้น เราก็เรียนกันทั้งวันเลย ใช่ไหมครับ     แล้วถ้าเกิดเราจำได้เพียงแค่ 25% จริง ๆ     สิ่งที่ตั้งใจเรียนไปทั้งวัน มันก็ไร้ความหมายนะสิครับ   เพื่อความชัวร์ครับ มาเช็คกันดูดีกว่าครับว่า สิ่งที่ผมพูดมา   เป็นความจริงหรือเปล่า วิธีเช็คก็ง่าย ๆ ครับ คุณผู้อ่านก็แค่ลองย้อน คิดถึงสิ่งที่ได้ทำลงไปทั้งหมด ตั้งแต่ตื่...

  จริง ๆ แล้วทุกคนต่างรู้ดีใช่ไหมครับว่า การพูดนั้นเป็นสิ่งที่สำคัญมากแค่ไหน เพราะคำพูด  มันสามารถทำลายล้างและสร้างสรรค์ได้ในเวลาเดียวกัน อย่างเช่นคำโกหกเพียงแค่คำเดียวของฮิตเลอร์นะครับ ก็ทำให้เกิดสงครามโลกได้   เราต่างรู้ดีครับว่าคนที่ประสบความสำเร็จบนโลกใบนี้ทุกคน ต่างเป็นนักพูดกันทั้งนั้น พวกเขาต่างยืนอยู่บนเวทีและพูดสิ่งต่าง ๆ ออกมาได้อย่างน่าประทับใจ   ดังนั้นถ้าผมจะบอกว่า ทักษะการพูดนั้น เป็นทักษะที่สำคัญ ที่มนุษย์ทุกคนพึงมี ก็คงจะไม่พูดเกินไปนักนะครับ   แต่พอดแคสวันนี้ ผมไม่ได้จะมาสอนถึงเทคนิคที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้นนะครับ แต่เป็นเทคนิคใกล้ตัว ที่เราสามารถที่จะหยิบนำมาใช้ในชีวิตประจำวันได้     ซึ่งเทคนิคที่ว่าก็คือการพูดคุยกับคนในชีวิตประจำวันครับ     จริง ๆ การคุยกับคน  มันเป็นเรื่องเบสิคมากนะครับ แทบจะไม่ต้องมีเคล็ดลับอะไรกันเลย เพียงแต่ว่า ยุคนี้มันยุคคนเหงาครับ Covid ทำให้เราต้องห่างจากผู้คน ทำให้บางครั้งการเข้าสังคมจึงเป็นเรื่องยาก     แล้วบางคน  ก็มีโลกส่วนตัวสูงมากจนเกินไปครับ จนบางที  เราก็อาจจะหลงลืมไปแล้วว...

  มีคุณผู้อ่านหลายท่านนะครับ เรียกร้องบทความจาก อามีบ่า กันเข้ามาเยอะมาก ๆ เลย อันนี้ต้องบอกครับว่า ผมก็พยายามหาบทความดี ๆ จากเว็บบล็อกของอะมีบาอยู่เหมือนกัน   แต่มันก็ติดปัญหาหลายอย่างเหมือนกันครับ อย่างแรกก็คือเรื่องของภาษาครับ เนื่องจากผมอ่านภาษาญี่ปุ่นไม่ออก จึงต้องใช้ Google แปลในการอ่านนะครับ ซึ่งมันก็ทำให้การแปลนั้นล่าช้านิดหนึ่งนะครับ อย่างที่สองก็คือ ดูเหมือนกับว่าเว็บนี้นะครับ คนส่วนใหญ่ที่เขียนบล็อก   จะเป็นพ่อบ้านหรือว่าไม่ก็แม่บ้านชาวญี่ปุ่นซะเป็นส่วนใหญ่ครับ ก็จะไม่ค่อยมีเรื่องราวที่น่าสนใจให้นำมาพูดมากนักนะครับ แต่บางทีอ่านไป   ก็เจอบทความน่าสนใจเหมือนกัน เช่นวันนี้นะครับ ผมก็ได้เจอบทความสั้น ๆ   เป็นการสนทนาของสองพ่อลูกที่น่าสนใจมาก ๆ   นะครับ   บทความแปลเป็นไทยแล้วมีชื่อว่า สิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ในวันเกิดของลูกชาย ครับ   เป็นการเล่าเรื่องของคุณพ่อท่านหนึ่งครับ ที่คิดที่จะเตรียมจัดงานวันเกิดให้กับลูกชาย โดยถามลูกชายออกไปตรง ๆ เลยครับว่า วันเกิดปีนี้อยากจะกินอะไรเป็นพิเศษบ้างหรือเปล่า   ซึ่งลูกชายอายุ 7 ขวบก็ตอบแบบไม...