บทความ : คนที่ใช่ไม่เคยต้องพยายาม

ภาพปกจาก pexels.com

ในวันหนึ่งที่บรรยากาศดูจะไม่ค่อยเข้าที ท้องฟ้ามืดมนครึ้มฟ้าครึ้มฝนมาตั้งแต่เช้า หลังเลิกเรียนวิชาภาษาไทย(ถึงแม้ผมจะไม่เข้าใจว่าเข้ามหาลัยแล้วยังต้องเรียนภาษาไทยไปเพื่ออะไร)แต่ในวินาทีที่ผมเดินออกมาจากห้องเรียน เพื่อนผู้หญิงต่างคณะคนหนึ่งก็ได้เข้ามาหาผม ใบหน้าของเธอนั้นไม่ต่างอะไรกับบรรยากาศที่มีในตอนนี้เลย 

เธอเข้ามาปรึกษาผมด้วยสีหน้า และคราบน้ำตาที่เปื้อนแก้มของเธอ ผู้ชายที่เธอแอบชอบมานานแสนนาน ผู้ชายคนนั้นไม่เคยชอบเธอเลย เธอเพิ่งจะไปสารภาพรักกับเขามาในวันนี้ และถูกปฏิเสธมาอย่างไร้เยื่อใย (ในตอนที่ผมกำลังฟังอยู่นั้น ผมคิดเลยว่าถ้าอีกสักพักฝนตกเพื่อนผมคนนี้ต้องไปเดินตากฝนแน่ ๆ) 

ขอสรุปรวบรัดสิ่งที่เธอได้เล่าให้ผมฟังเลยก็แล้วกันนะครับ ตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ ๆ เธอได้เดินไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังยืนอยู่เฉย ๆ หน้าตู้ขายน้ำ แล้วเธอก็เกิดตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นในทันที เธอพยายามที่จะทำความรู้จักกับผู้ชายคนนั้นอยู่หลายที แต่การเข้าถึงนั้นยากกว่าที่เธอคิดเหลือเกิน เธอหมดเวลาไปกับการเสาะแสวงหาวิธีการที่จะได้คุยกับผู้ชายคนนั้น แล้วในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จ เธอได้เข้าไปพูดคุย และตีสนิทกับผู้ชายคนนั้นในฐานะเพื่อนรุ่นเดียวกัน แล้วเมื่อถึงเวลาที่ประจวบเหมาะ เธอจึงตัดสินใจว่าจะสารภาพรักกับผู้ชายคนนั้นเสียที (ซึ่งก็คือวันที่เล่าให้ผมฟังนั่นเอง)

ผู้ชายคนนั้นก็ตอบปฏิเสธเธอมา ก่อนที่จะบอกว่าเขานั้นมีคนที่ชอบแล้ว และคนที่เขาชอบก็คือรุ่นพี่ที่อยู่คณะเดียวกับเขา ในวันหนึ่งที่เขากลับจากเล่นกีฬา เขาได้เห็นรุ่นพี่คนนั้น นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ม้านั่งในมหาลัย และทันใดนั้นเขาก็ตกหลุมรักรุ่นพี่คนนั้นในทันที 

จากเรื่องราวที่เกิดกับเพื่อนผม คุณผู้อ่านน่าจะเดาออกนะครับว่าผมก็คงจะช่วยอะไรไม่ได้หรอก ก็ได้แต่ปลอบใจแล้วก็บอกให้เข้มแข็งขึ้น แต่จากการที่ผมได้ฟังเรื่องราวทั้งหมด ทำให้ผมรู้สึกถึงบางอย่าง ที่สำคัญมากเกี่ยวกับความรัก 

"คนที่ใช่ไม่เคยต้องพยายามอะไรเลย" 

ผู้ชายคนนั้นแค่ยืนเฉย ๆ แล้วเพื่อนผมก็ไปชอบเขาเอง รุ่นพี่คนนั้นก็แค่นั่งอ่านหนังสืออยู่เฉย ๆ แล้วเพื่อนผู้ชายคนนั้นก็ไปชอบเขาเอง  ในขณะที่เพื่อนผู้หญิงของผมพยายามแทบเป็นแทบตาย เพื่อที่จะได้หัวใจของผู้ชายคนนั้นมาครอบครอง แต่ไม่ว่าจะพยายามเท่าไหร่มันก็ไม่เป็นผล 

แท้จริงแล้วคนที่ใช่ไม่เคยต้องพยายามทำอะไรเลย ถ้าเราคือคนที่ใช่สำหรับเขา เขาจะชอบเราเอง แต่ถ้าเราไม่ใช่ พยายามให้ตายยังไง เขาก็ไม่ชอบเราอยู่ดี 

ถึงแม้สำหรับผมเรื่องราวทั้งหมดอาจจะดูเหมือนกับว่ามันก็แค่การชอบพอกันของรูปลักษณ์ภายนอก แต่ความจริงก็คือ จุดเริ่มต้นของความรักส่วนใหญ่แล้วก็เริ่มต้นจากตรงนั้นนะครับ บางทีการที่เราดูแลตัวเองให้ดูดี เป็นตัวของตัวเอง ใช้ชีวิตของเราอย่างมีความสุขโดยที่ไม่ต้องไปแสวงหา หรือวิ่งตามหาความรักใด ๆ  วันหนึ่งเราอาจจะกลายเป็นคนที่ใช่ของใครบางคนก็เป็นได้