บทความ l เมื่อคุณหนาวถุงเท้าช่วยคุณได้(ประสบการณ์หนาวดอยอินทนนท์)

ภาพปกจากpixabay.com

สมัยตอนที่ผมนั้นเรียนปริญญาโทก่อนจบก็มีวิชาสัมมนาที่จะพาพวกเราไปเที่ยว เอ๊ะ! ไม่ใช่สิ ดูงานต่างหาก นั่นแหละครับ เอาเป็นว่าผมได้ไปดูงานที่ประเทศญี่ปุ่น แล้วมันคือทริปที่สนุกมาก อากาศหนาวเย็นที่นั่นทำให้ผมสดชื่นเป็นอย่างมาก แต่บางทีมันก็หนาวเกินไปนะ 

สิ่งที่ทำให้ผมประทับใจมาก ๆ เลยนั่นก็คือ ทุกครั้งที่ผมหนาวผมก็แค่วิ่งเข้าไปในโรงแรมหรือร้านค้าต่าง ๆ เพียงเท่านี้ความหนาวก็จะหายเป็นปลิดทิ้ง ก็เหมือนกับประเทศไทยที่มีแอร์นั่นแหละครับ ประเทศเขาก็จะมีเครื่องทำความร้อนอยู่ทุกที่เช่นกัน 

ผมสามารถเที่ยวเล่นข้างนอกได้อย่างเต็มที่ แต่พอร่างกายหนาวขึ้นจนทนไม่ไหวเมื่อไหร่ก็แค่วิ่งเข้าไปในที่พักเพื่อทำให้ร่างกายอบอุ่นขึ้น เมื่อหายหนาวแล้วก็สามารถออกไปวิ่งเล่น และถ่ายรูปอย่างสนุกสนานได้อีกเรื่อย ๆ

หลังจากนั้นไม่นานผมก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวดอยอินทนนท์ในช่วงปีใหม่ อากาศหนาวที่นั่นทำให้ผมรู้สึกสดชื่นไม่แพ้ตอนที่อยู่ญี่ปุ่นเลย ถึงแม้ความรู้สึกมันจะต่างกันก็ตาม แต่ความสดชื่นที่ได้สูดอากาศบริสุทธิ์บนยอดดอยมันเป็นอะไรที่คุ้มค่ามากที่ได้มาที่นี่ 

แต่เมื่อผมไปถึงที่พัก ผมก็ได้รู้ว่าสิ่งที่บ้านเราต่างจากประเทศญี่ปุ่นนั่นก็คือ เราไม่มีฮิตเตอร์ทําความร้อน เมื่ออากาศหนาวขึ้นมาจะไม่มีอะไรเลยคอยช่วยเหลือเราให้รอดพ้นจากความหนาวได้เลยนอกเหนือจาก เสื้อกันหนาวที่พวกเรามีอยู่ แน่นอนว่าการมาเที่ยวใกล้ ๆ แบบนี้ไม่มีใครพกผ้าห่มติดตัวกันมาหรอครับ และทางห้องพักก็มีผ้าห่มให้บริการบาง ๆ 1 ผืน 

เมื่อตกค่ำถึงผมจะไม่อยากอาบน้ำแค่ไหนผมก็ต้องอาบครับ เพราะเราเพิ่งจะกินหมูกระทะกันมา แล้วเราก็เที่ยวเล่นกันมาทั้งวันแล้วด้วย แน่นอนว่าผมไม่มีปัญหากับเครื่องทำน้ำอุ่นที่ใช้แก๊สเลยแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่กวนใจผมไม่น้อยก็คือ พื้นกระเบื้องในห้องน้ำ มันเย็นยะเยือกจนแทบขาดใจ 

ในตอนที่ผมกำลังนอนทนหนาวอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงโวยวายข้างนอก ที่แท้คนอื่นเขาก็ยังไม่นอนกัน ผมเดินออกไปดูพบเจอนักท่องเที่ยวครอบครัว อื่น ๆ ที่มานั่งผิงไฟกัน และหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เด็ก ๆยังคงวิ่งเล่นกันอยู่ คุณลุงบางคนมีเสื้อหนาวแค่ตัวเดียว แต่เขากลับทำหน้าเหมือนไม่รู้สึกหนาวเลยแม้แต่น้อย 

ในตอนที่ผมกลับเข้ามานอนผมคิดในใจว่า ที่นี่มันดีพร้อมทุกอย่างมันขาดแค่เพียงอย่างเดียว ผมต้องการเครื่องทำความร้อน “ถ้ามีฮิตเตอร์ละก็นะ” ดอยอินทนนท์จะเป็นสวรรค์ของผมในทันที ระหว่างที่ผมกำลังนอนคิดอยู่นั้นผมก็นึกภาพของคุณลุงที่ใส่เสื้อกันหนาวตัวเดียวแต่กลับทำหน้าเหมือนไม่ได้หนาวเลย เด็ก ๆ ตัวเล็ก ๆ ที่วิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนานเหมือนว่าไม่หนาวเลย 

ผมพยายามคิดว่าที่พวกเขาไม่หนาวเพราะว่าพวกเขาเป็นคนพื้นที่ พวกเขาก็เลยเคยชินกับอากาศหนาวทำให้พวกเขาสามารถสนุกสนานได้อย่างเต็มที่ แต่เมื่อคิดต่ออีกสักหน่อยผมถึงได้เข้าใจว่า คนในพื้นที่เขาจะมานอนที่นี่ทำไม ก็ขับกลับไปนอนบ้านสิ เขาอาจจะเป็นแค่นักท่องเที่ยวธรรมดาก็ได้ ดังนั้นพวกเขาต้องมีความลับบางอย่างซ่อนอยู่แน่ ๆ ทำไมพวกเขาถึงไม่หนาว การนั่งผิงไฟช่วยได้อย่างนั้นหรือ 

แล้วทันใดนั้นภาพของทุกคนที่อยู่ข้างนอกก็กระจ่างชัดขึ้น สิ่งที่พวกเขามีแต่ผมไม่มี นั่นก็คือ ถุงเท้านั้นเอง ผมหยิบถุงเท้าในกระเป๋ามาใส่ทับกัน 3 ชั้น ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับหลังจากนั้นผ่านไปไม่นานความหนาวก็หายไปเป็นปลิดทิ้ง ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจเลยว่า การที่เท้าอุ่นทำให้ร่างกายทั้งหมดของเราอุ่นไปด้วยได้ยังไง 

แต่นั่นคือเคล็ดลับที่ผมได้เรียนรู้จากการมาเที่ยวดอยอินทนนท์

"การใส่ถุงเท้าสามารถช่วยลดความหนาวให้กับร่างกาย"