บทความ ในวันที่ฮาร์ดดิสก์พังความทรงจำหาย

 

ภาพหน้าปกจาก unsplash.com

เมื่อประมาณ 7 ปีก่อนผมซื้อฮาร์ดดิสโน๊ตบุ๊คมา 1 ตัว ความจุอยู่ที่ประมาณ 2,000 TB เลยทีเดียว มันมากพอที่จะเก็บทุกอย่างลงไปในนั้น แต่สุดท้ายแล้วผมก็เลือกใช้มันเพื่อเก็บเฉพาะความทรงจำในชีวิตของผม รูปภาพและวีดีโอนับพันถูกเก็บลงไปใน ฮาร์ดดิสก์ ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไหร่ความทรงจำก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

แต่แล้ววันหนึ่งเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อผมเสียบฮาร์ดดิสก์เข้ากับคอมพิวเตอร์ แต่มันเกิดไม่ตอบสนองขึ้นมา ความรู้สึกของผมในตอนนั้นคือตกใจมาก ๆ เพราะถ้าเกิดสิ่งที่อยู่ในฮาร์ดดิสก์ลูกนี้หายไปเท่ากับความทรงจำมากมายในชีวิตของผมก็จะหายตามมันไปด้วย 

ผมพยายามกู้คืนอยู่นานมากแต่ไม่สำเร็จจึงพาไปให้ที่ร้านกู้ให้สุดท้ายต้องเสียค่าใช้จ่ายมากพอสมควรเลยทีเดียว แต่ถึงอย่างไรผมก็เต็มใจจ่ายเพื่อที่จะได้มันกลับคืนมา 

ตอนนี้ได้มันกลับคืนมาแล้วแต่ก็อดคิดไม่ได้ว่า ถ้าความทรงจำที่อยู่ในฮาร์ดดิสก์ ลูกนี้หายไปจริง ๆ จะเป็นยังไง ถ้าให้ผมย้อนกลับไปนึกถึงเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ผมคงนึกออกไม่หมดอย่างแน่นอน ความทรงจำดี ๆ หลาย ๆ อย่างมันถูกบันทึกไว้ในรูปแบบของวีดีโอ และรูปภาพ มันคอยย้ำเตือนให้ผมรู้ว่าที่ผ่านมาผมเคยมีความสุขหรือความทุกข์อะไรบ้าง 

คำถามเดิมยังคงวนซ้ำ ถ้าวันนึงสิ่งเหล่านั้นมันหายไปละ จะทำยังไง

มีคนเคยบอกว่าอย่ายึดติดกับอดีต เพราะมันจะทำให้ชีวิตไม่สามารถเดินต่อไปได้ ในกรณีนี้การที่ผมกำลังรู้สึกหวงแหนความทรงจำในอดีตอยู่นั้น อาจจะเป็นการยึดติดกับอดีตในรูปแบบหนึ่งก็เป็นได้ 

แต่ถ้าถามตัวเองว่าผมจะทิ้งมันไปได้หรือเปล่า ก็คงตอบว่าผมทำไม่ได้หรอก เพราะความทรงจำบางอย่างมันไม่สามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้อีกแล้ว มันอาจจะเกิดเพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิตของเรา มันจึงเป็นสิ่งที่ผมอยากจะเก็บมันไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ 

แต่ความเป็นจริงก็คือโลกนี้มันไม่มีอะไรแน่นอน ฮาร์ดดิสก์ ลูกใหม่ของผมก็อาจจะพังอีกครั้งหนึ่งเมื่อไหร่ก็ได้ แล้วถ้าถึงตอนนั้น ผมเกิดกู้ข้อมูลไม่ได้ขึ้นมา ผมควรจะรู้สึกอย่างไร 

ถ้าหากความทรงจำทั้งหมดที่ผมเก็บสะสมมาเกิดหายไปผมควรรู้สึกอย่างไร 

สุดท้ายแล้วความทรงจำทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเรานั้นมันก็เป็นเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่ง แม้ว่ามันจะสำคัญกับเรามากแค่ไหนก็ตาม แต่วันนึงเราจะลืมเลือนมันไปตามกาลเวลาอยู่ดี 

ต่อจากนี้ผมจะยังคงเก็บความทรงจำของผมต่อไปเก็บลงไว้ในฮาร์ดดิสก์ 1 ลูก ถ้าเต็มก็เพิ่มเป็น 2 ลูก 2 ลูกเต็มก็เพิ่มเป็น 3 ลูก แต่ถ้าสุดท้ายแล้วความทรงจำเหล่านั้นเกิดหายไป 

ผมก็จะบอกกับตัวเองว่า "ก็ช่างมันปะไร" เพราะไม่ว่าใครก็ไม่สามารถยึดติดกับอดีตไปได้ตลอดอยู่แล้ว แต่อย่างน้อยจำนวนของฮาร์ดดิสก์ ก็เป็นหลักฐานยืนยันให้ผมรู้ว่าที่ผ่านมาชีวิตผมนั้นเคยเกิดเรื่องราวดี ๆ ขึ้นมากมาย มากจนเกินกว่าที่จะจำไม่ได้จนหมด