บทความ เยี่ยมโรงเรียนเก่า

ภาพหน้าปกจาก pixabay.com

สมัยมัธยมผม และเพื่อน ๆ เคยนัดรวมตัวกันเพื่อจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าตอนประถม เนื่องจากคิดถึงวันวานที่ได้ผ่านพ้นไปแล้ว พวกเราค่อย ๆ เดินสำรวจโรงเรียนเก่าของพวกเรากันอย่างช้า ๆ แล้วพบว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว ทั้งตัวอาคาร และคุณครูเปลี่ยนใหม่เกือบทั้งหมด เราเจอคุณครูที่เคยสอนเราเพียงแค่คนเดียว แต่คุณครูก็จำพวกเราไม่ได้ 

ความรู้สึกช่างน่าใจหาย ที่สถานที่เก่า ๆ ที่เราเคยเรียนมาได้เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม 

หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่เคยนัดรวมตัวเพื่อไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าอีกเลย เวลาก็ได้ผ่านไปอีกหลายปี เราต่างแยกย้ายกันไปเข้าเรียนมหาลัยแล้วไม่ได้พบเจอกันอีก มีวันหนึ่งเพื่อนของผมนั้นได้ชักชวนให้พวกเรารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อไปเยี่ยมโรงเรียนเก่า

เมื่อถึงวันนัดพวกเราได้มารวมตัวกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง พวกเรานั่งกินข้าวกันและพูดคุยกันนานสองนานก่อนที่จะแยกจากกัน ผมได้ถามขึ้นมาว่า ไหนเรานัดกันว่าจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่ากันไม่ใช่เหรอ ทุกคนหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะตกลงกันว่า ถ้าอย่างนั้นไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่ 

ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่าทุกคนคิดเหมือนผมหรือเปล่า แต่ถ้าความรู้สึกของผมถูกต้องละก็ ทุกคนไม่ได้อยากจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าหรอก พวกเราก็แค่อยากนัดเจอเพื่อนเก่าต่างหาก 

โรงเรียนเก่านั้นหมดความหมายกับพวกเราไปตั้งนานแล้ว สิ่งที่สำคัญมันไม่ใช่สถานที่เลย แต่มันเป็นการที่พวกเราได้มารวมตัวกัน และได้มานั่งหัวเราะร่วมกันอีกครั้งต่างหาก 

หลังจากนั้นพวกเราไม่เคยได้แวะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่ากันอีกเลย ผมนึกถึงคำพูดของหนัง Marvel เรื่องนึงขึ้นมาได้ Thor Ragnarok แอสการ์ดไม่ใช่สถานที่แต่มันคือผู้คน แท้จริงแล้วความทรงจำของเรานั้นผูกติดอยู่กับผู้คนไม่ใช่สถานที่ 

สิ่งที่พวกเราทุกคนนึกถึงนั้นไม่ใช่โรงเรียนเก่า แต่เป็นช่วงเวลาที่เราได้ใช้ร่วมกับเพื่อน ๆ ในตอนที่อยู่ที่โรงเรียนเก่าต่างหาก ดังนั้นสิ่งที่สำคัญกับเราจริง ๆ มันไม่ใช่โรงเรียนเก่า แต่เป็นเพื่อน ๆ ที่ได้เรียนมาด้วยกันต่างหาก 

เรื่องนี้อาจจะฟังดูเป็นเรื่องง่าย ๆ แต่มันเป็นเรื่องที่สำคัญมากเลยนะครับ เพราะเมื่อเวลาผ่านไปเราอาจจะแยกแยะไม่ออกว่าสิ่งที่สำคัญกับชีวิตของเรามันคืออะไรกันแน่ เหมือนกับตัวผมที่คิดมาตลอดว่าคิดถึงโรงเรียนเก่า อยากกลับไปเยี่ยมมันสักครั้ง แต่ความเป็นจริงแล้วผมก็แค่คิดถึงความทรงจำเก่า ๆ ที่เคยมีที่นั่น

ดังนั้นคนที่ผมควรจะไปเยี่ยมไม่ใช่โรงเรียนเก่า เพราะความทรงจำเหล่านั้นมันได้เลือนหายไปตามกาลเวลาแล้ว แต่คนที่ผมควรจะไปเยี่ยมคือเพื่อนเก่า ถ้าหากพวกเขายังมีอยู่