บทความ ทำไมเราต้องกังวลกับสิ่งที่ทำลงไปด้วยล่ะ

ในวันศุกร์สุดสัปดาห์ที่อากาศค่อนข้างดี ขณะนี้เวลา 16:59 น อีก 1 นาทีจะเป็นเวลาเลิกงาน พนักงานทุกคนเตรียมเก็บข้าวเก็บของกันอย่างร้อนรน ในใจของทุกคนคงคิดว่ากำลังจะได้กลับบ้านแล้วสินะ แน่นอนนาทีทองที่ทุกคนกำลังจะลุกขึ้น หัวหน้าก็เปิดประตูออกมา ตะโกนเรียกชื่อของนางสาวเอ แล้วบอกว่า คุณช่วยทำงานนี้มาส่งให้ผมหน่อย ด่วนเลยนะ ก่อนที่จะปิดประตูกลับเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว 

เมื่อนางสาวเอได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกเซ็งยกกำลัง 2 เพราะเธอเก็บทุกอย่างใส่กระเป๋าและสวมรองเท้ารอแล้วด้วย ที่เธอต้องรีบร้อนขนาดนี้ก็เพราะว่าคืนนี้เธอมีเดทครั้งสำคัญและเธอจะไปสายไม่ได้อย่างเด็ดขาด 

สิ่งที่เกิดขึ้นในหัวของนางสาวเอมี 2 ทางเลือกด้วยกัน ก.รีบทำงานส่งหัวหน้าให้มันเสร็จ ๆ ข.แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่หัวหน้าสั่งแล้วรีบออกจากบริษัทไปในทันที 

ถ้าเป็นคุณผู้อ่านจะเลือกข้อไหนครับ นางสาวเอเลือกข้อขอไข่ เธอแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินแล้วก็กลับบ้านไปทั้ง ๆ แบบนั้นเลย และในคืนนั้นนางสาวบีเพื่อนสนิทที่ทำงานด้วยกันก็ได้โทรมา นางสาวปีเล่าให้ฟังว่าหัวหน้าโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่นางสาวเอไม่ยอมส่งงานให้ หัวหน้าทุบโต๊ะเสียงดังลั่นก่อนที่จะบอกว่าเดี๋ยววันจันทร์นี้เจอดีแน่ 

หลังจากวางสายกับนางสาวบี ชะตากรรมของนางสาวเอเห็นได้ชัดอย่างไม่ต้องสงสัย หัวหน้าโกรธซะขนาดนั้นในวันจันทร์เธอต้องโดนต่อว่าอย่างหนักแน่ ๆ เผลอ ๆ อาจจะโดนไล่ออกได้เลยทีเดียว นางสาวเอหมดเวลาในวันหยุดสุดสัปดาห์ไปกับการนั่งเครียดและคิดมากกับสิ่งที่จะต้องเจอในวันจันทร์ที่จะถึง 

และแล้วก็มาถึงวันจันทร์ หัวหน้าเรียกเธอไปพบตั้งแต่เช้า หัวหน้าต่อว่าเธออย่างหนัก ก่อนที่จะบอกว่าคราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกและไล่ให้เธอกลับไปทำงาน นางสาวเอกลับมานั่งที่โต๊ะก่อนที่จะหัวเราะออกมา นางสาวบีจึงถามว่าเธอหัวเราะทำไม 

ฉันหัวเราะให้กับตัวฉันเองทำไมฉันต้องเครียดตลอดเสาร์อาทิตย์ด้วยนะ ในเมื่อฉันรู้อยู่แล้วว่าฉันจะต้องเจออะไร และมันก็เป็นอย่างที่ฉันคิดจริง ๆ ซะด้วย 

จริง ๆ แล้วคนส่วนใหญ่มักจะมองเห็นถึงแนวโน้มความน่าจะเป็นที่จะเกิดขึ้นกับสิ่งที่เรากระทำลงไปอยู่เสมอ ถ้าเรากินอย่างไม่บันยะบันยัง แน่นอนน้ำหนักเราต้องขึ้น ถ้าเราไม่ตั้งใจเรียนแน่นอนเราต้องสอบตก หลายครั้งที่เรารู้อยู่แล้วว่าเราทำอะไรแล้วมันจะส่งผลอย่างไร แต่คนส่วนใหญ่กลับกระทำลงไปแล้วมานั่งเครียดกับผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น 

บางทีเราก็ลืมคิดไปว่า เรากำลังเครียดอะไรอยู่ เพราะสิ่งที่มันจะเกิดเราก็รู้อยู่แล้วว่ามันต้องเกิด ทำไมเราไม่สู้คิดว่าอะไรจะเกิดก็ให้มันเกิดไปสิ คนเราต้องยอมรับกับผลของการกระทำของตัวเองไม่ใช่เหรอ

ถ้าเราเลือกที่จะทำบางสิ่งบางอย่างลงไป เราก็ไม่มีเหตุผลอะไรต้องนั่งเครียดกับผลลัพธ์ของการกระทำ