บทความ ลึก ๆ แล้วทุกคนอยากเป็นคนดี

ผมถูกสอนมาตั้งแต่เด็กว่าคนเรานั้นมีทั้งความคิดที่ดี และความคิดชั่วร้ายอยู่ในตัวเรามาตั้งแต่เกิด และขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะแสดงด้านไหนออกมาให้กับสังคมได้เห็น 

ครั้งหนึ่งที่วง Bodyslam ได้เข้าไปแสดงคอนเสิร์ตในเรือนจำ มีนักโทษมากมายที่มีความสุขกับการได้ชมคอนเสิร์ตครั้งนี้ เหมือนว่าจะมีสัมภาษณ์นักโทษด้วยนะครับ มีนักโทษคนหนึ่งบอกว่าเขารักพี่ตูนมาก และอยากเป็นเหมือนพี่ตูนมาตั้งแต่เด็ก 

ผมไม่รู้หรอกครับว่าเขาทำผิดอะไรถึงต้องเข้ามาอยู่ในนี้ แต่สิ่งที่ผมเห็นจากการสัมภาษณ์ครั้งนี้ก็คือ แม้แต่นักโทษในเรือนจำ ก็ยังคงศรัทธาในตัวของคนดี พวกเขาเปล่าชื่นชมมาเฟีย หรือคนไม่ดีแต่อย่างใด 

ถึงพวกเขาจะเคยทำไม่ดีมาก่อน แต่การที่เขาชื่นชม และรักในตัวของคนดี มันก็เท่ากับว่าแท้จริงแล้วในใจลึก ๆ ของเขา ก็อยากเป็นคนดี อยากเป็นคนเก่งเหมือนกับพี่ตูนนั่นเอง 

สมัยเด็กมีเพื่อนของผมคนนึงที่ชอบขโมยเงินเพื่อน ๆ ในห้องอยู่เสมอ ภายหลังเราถึงได้รู้ว่าที่เขาชอบขโมยเงินของคนอื่น เพราะว่าบ้านเขายากจนมาก แต่ในวันหนึ่งเมื่อคุณครูถามเขาว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร เขากลับตอบคุณครูอย่างจริงจังว่า เขาอยากเป็น เชฟฝีมือดี 

ทั้ง ๆ ที่พฤติกรรมของเขานั้น เกเรมากในสายตาของคุณครู และเพื่อน ๆ สมมุติว่าถ้าเขาตอบว่าเขาจะโตขึ้นมาเป็นนักเลง หรือเป็นหัวขโมย ก็จะไม่มีใครสงสัยเลย แต่คำตอบของเขากลับกลายเป็นพ่อครัวซะงั้น ดูเหมือนว่าแม้แต่คนที่ทำเรื่องไม่ดีอยู่เป็นประจำ ก็ไม่เคยมีความฝันที่อยากจะโตขึ้นไปเป็นคนไม่ดีเลยแม้แต่น้อย 

จากเรื่องนี้มันทำให้ผมคิดได้ว่า จริง ๆ แล้ว ทุกคนอยากเป็นคนดี และอยากมีชีวิตที่ดีกันทั้งนั้น 

อาจจะมีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้คนเหล่านั้นแสดงด้านมืดออกมา แต่ความจริงที่ไม่เคยเปลี่ยนจากใจของมนุษย์เราทุกคนก็คือว่า ถึงแม้เราจะทำเรื่องชั่วช้าเลวทรามอย่างไร แต่ในใจลึก ๆ ของเราทุกคนอยากเป็นคนดี 

ดังนั้นถ้าวันนี้เราสามารถเป็นคนดีได้ เราก็จงเป็นคนดีเถอะครับ เพราะอย่างน้อยที่สุดมันก็เป็นการกระทำที่ไม่ทรยศต่อความรู้สึกที่แท้จริงที่เรามี เพราะการเป็นคนชั่วร้ายที่มั่งมี มันไม่มีทางรู้สึกดี เท่ากับการเป็นคนดี ที่รู้สึกได้จากข้างใน