บทความ คนส่วนใหญ่จะไม่จดจำ เรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวพวกเขาหรอก

ครั้งหนึ่งที่ผม นั่งอยู่ป้ายรถเมล์ ผมก็ชวนเพื่อนของผมเล่นเกมสนุก ๆ กัน โดยการทายว่า คนที่ลงจากรถเมล์ จะก้าวขาซ้ายหรือขาขวาลงก่อนกัน ใช่แล้วครับจำมาจากหนังเรื่อง Sassy Girl ยัยตัวร้ายกับนายเจี๋ยมเจี้ยม นั้นเอง พอได้มาลองเล่นดูจริง ๆ มันก็สนุกดีนะครับ ลุ้นมากเลยทีเดียว 

ระหว่างที่เล่นกันอยู่นะก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินลงจากรถเมล์ และเกิดพลาดสะดุดล้ม เพื่อนผมบอกว่าเขาคงจะอายมากเลย ผมรีบพูดขึ้นมาทันทีว่า คงไม่อายเท่ากับเรื่องที่เกิดกับผมเมื่อวานหรอก 

เรื่องมีอยู่ว่า อาจารย์สั่งงานกลุ่มให้ทำ แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนทำเลยสักคนเดียว พอถึงวันเรียน อาจารย์ก็เรียกให้กลุ่มของผมขึ้นไปพรีเซนต์หน้าห้อง และผมก็ดันต้องเป็นคนขึ้นไปพูดคนเดียวซะด้วย กลุ่มผมเป็นกลุ่มเดียวที่ไม่มี Powerpoint และทุกอย่างที่ผมพูดคือด้นสดในเวลานั้นทั้งหมด 

แน่นอนว่าเรื่องราวจบลงด้วยการโดยอาจารย์สวดชุดใหญ่ พร้อมกับความอับอายที่ต้องยืนรับคำด่าของอาจารย์อยู่หน้าห้องโดยลำพัง มันไม่อายมากหรอกถ้ามีแค่เพื่อน แต่มันดันมีสาวที่ผมแอบชอบอยู่ด้วยน่ะสิ ความอายก็เลยทวีคูณเข้าไปใหญ่ ผมมองสายตาของเพื่อน ๆ ในห้อง ผมคิดเลยว่าพวกเขาต้องจดจำเรื่องในวันนี้ไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน 

กลับมาสู่ปัจจุบัน หลังจากที่ผมพูดออกมาว่า “คงไม่อายเท่ากับเรื่องที่เกิดกับผมเมื่อวานหรอก” เพื่อนผมก็หันมาถามผมว่า “เรื่องอะไรเหรอ” ผมตกใจมากที่เพื่อนผมจำเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมเมื่อวานไม่ได้เลย ด้วยความแปลกใจ ผมจึงไปถามเพื่อนคนอื่น ๆ อีกหลายคน กับเหตุการณ์ที่ผมโดนอาจารย์ด่าหน้าชั้นเรียนในเมื่อวาน แต่กลับพบว่า เพื่อนส่วนใหญ่แทบจะไม่มีใครสนใจ หรือใส่ใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเลยแม้แต่คนเดียว 

เหตุการณ์นั้นมันเกิดขึ้นแล้วมันก็จบไป ไม่มีใครเก็บมาคิด หรือจดจำมันไว้เลยสักนิด มีเพียงผมคนเดียวคนที่โดนด่าที่ยังจดจำเรื่องนี้อยู่ 

เรื่องนี้แปลกมากเลยนะครับ จริง ๆ แล้วเรื่องราวอันน่าอับอาย ของเรามันไม่ได้มีความหมายอะไรกับคนอื่นมากอย่างที่เราคิดเลย สมองของพวกเขามีจำกัด พื้นที่ในนั้น มีเอาไว้จำสิ่งที่สำคัญต่อชีวิตของพวกเขาเท่านั้น 

เพื่อความแน่ใจ เมื่อเวลาผ่านไปผมจึงนำเรื่องที่มีผู้หญิงลื่นตกจากรถเมล์มาเล่าให้เพื่อนผมฟัง เพื่อนผมก็จำไม่ได้อีกตามเคย ตอนนี้ผมรู้ชัดล่ะครับว่า คนส่วนใหญ่สนใจแต่เรื่องของตัวเองเท่านั้น เขาจะไม่จดจำเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเขาไว้ในสมองอยากได้ประโยชน์อย่างแน่นอน 

ดังนั้นถ้าใครมีเรื่องน่าอายในอดีตที่ไม่อยากให้ใครนึกถึง เชื่อเถอะครับคนส่วนใหญ่เขาลืมไปแล้วล่ะ ถ้าคุณไม่อยากให้ใครจำเรื่องนี้ได้ ก็แค่อย่านำเรื่องนี้กลับมาพูดรื้อฟื้นความทรงจำของพวกเขาก็พอ