บทความ ความปรารถนาบางอย่างอาจต้องรอนานกว่า 16 ปี

รู้จักจอมยุทธอินทรีย์ไหมครับ ถ้าจะพูดถึงนิยายกำลังภายในที่โด่งดังที่สุดของกิมย้ง คงหนีไม่พ้นเรื่องมังกรหยกอย่างแน่นอน โดยตัวละครที่ผมชอบที่สุดในเรื่องนี้ก็คือ เอี้ยก๋วยนั่นเอง ความปรารถนาเดียวที่เอี้ยก๋วยต้องการก็คือการได้ใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบกับท่านอาเซียวเหล่งนึ่งเท่านั้นเอง

แต่ด้วยผู้เขียนคงกลัวว่าเนื้อเรื่องจะจบเร็วไปละมั้ง ก็เลยทำให้พวกเขาทั้งสองต้องพลัดพรากกันถึง 16 ปีเต็ม ในตอนที่ผมดูเรื่องราวของมังกรหยกอยู่นั้น ผมก็เกิดคิดขึ้นได้ว่า แม้แต่จอมยุทธอินทรีย์ผู้เก่งไปซะทุกอย่าง ก็ยังต้องรอถึง 16 ปีเชียวนะ ถึงจะสมความปรารถนาที่มุ่งหวัง

แล้วนับประสาอะไรกับเรา ที่ยังไม่ได้มีทั้งประสบการณ์ และผลงานอะไรมากนัก ถึงจะสมความปรารถนาอย่างที่มุ่งหวัง และตั้งใจ 

ในบทความเก่า ๆ ผมเคยเขียนเล่าเรื่องราวของนักเขียนรุ่นพี่ ที่เขียน Blog มาก่อนผมเกือบ 10 ปี ในขณะที่ตัวผมในวันนี้ เพิ่งจะเขียนบทความครบ 1 ปีเท่านั้นเอง ขณะที่ผมมองดูเขาที่มีผู้ติดตามเป็นหมื่นแน่นอนผมก็อยากมีแบบเขาบ้าง แต่ก็ต้องยอมรับครับว่า ผมพึ่งเริ่มต้น จะไปมีเหมือนเขาในทันทีได้อย่างไร 

พี่เขาผ่านอะไรมามากกว่าผมเกือบ 10 เท่า ขยันกว่า พยายามกว่า แล้วทำมานานกว่า ถ้าคิดตามหลักเหตุผลมันก็แน่นอนอยู่แล้วครับว่า เขาต้องประสบความสำเร็จก่อนผมอย่างไม่ต้องสงสัย นอกเสียจากว่าที่ผ่านมาเขาทำตัวเหมือนกระต่ายที่วิ่งแข่งกับเต่า ก็คือขี้เกียจบ้าง ประมาทบ้าง เลิกล้มบ้าง เพราะถ้าเป็นแบบนั้น สักวันผมคงจะต้องแซงเขาได้อย่างแน่นอน 

อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าความพยายามแค่ 1 ปีของผม ไม่มีทางเอาชนะความพยายามนับ 10 ปีของพี่เขาได้อย่างแน่นอน ถ้าอย่างนั้นก็คงจะมีเพียงแค่คำถามเดียวแล้วล่ะ ที่ผมอยากจะรู้ในตอนนี้ 

แม้แต่จอมยุทธอินทรีย์ยังต้องรอถึง 16 ปี รุ่นพี่คนนั้น ก็เขียนบล็อกมาถึง 10 ปี กว่าจะมีวันนี้ คำถามของผมก็คือ...มันคุ้มกันหรือเปล่าครับ กับเวลาที่ต้องเสียไป 

ดูเหมือนคำถามนี้ ผมจะมีคำตอบอยู่ในใจตั้งแต่ยังไม่ได้ถามแล้วละครับ เพราะถ้ามันไม่คุ้มค่าพอ พี่เขาคงไม่ทำมาจนถึงทุกวันนี้ และเอี้ยก๋วยคงไม่รอจนครบ 16 ปี อย่างแน่นอน