บทความ เที่ยวซาฟารีเวิลด์ครั้งที่ 5

 เที่ยวซาฟารีเวิลด์ครั้งที่ 5 

เพื่อน ๆ มีสถานที่ ๆ แสนคิดถึงในวัยเด็กกันบ้างหรือเปล่าครับ ส่วนตัวผมนั้น ลองจินตนาการถึงเด็กต่างจังหวัดคนนึง ที่ไม่เคยเข้ากรุงเทพฯ เลยสิครับ แล้ววันหนึ่งพ่อกับแม่ก็พาผมเข้าไป และหนึ่งในสถานที่เที่ยวที่พวกเขาพาผมไปนั่นก็คือ ซาฟารีเวิลด์ 

มันเป็นสถานที่ ที่สุดแสนจะตื่นตา ตื่นใจสำหรับเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่ง ไม่เคยรู้เลยว่าบนโลกใบนี้จะมีสถานที่ ที่รวบรวมสัตว์ไว้เยอะขนาดนี้ แถมยังนำมาแสดงโชว์อีกด้วย 

บอกเลยว่าทุกโชว์เป็นอะไรที่น่าจดจำ และแน่นอนตามประสาเด็กคนหนึ่ง เมื่อกลับไปถึงบ้าน ผมย่อมเฝ้าฝันที่จะได้กลับไปที่นั่นอีกสักครั้ง แต่ไม่ว่าจะเฝ้าคิดถึงมันยังไงก็ไม่ได้ไปอยู่ดี 

เมื่อโตขึ้นจนเข้าวัยรุ่นในที่สุดผมก็ได้โอกาสไปที่นั่นอีกครั้งหนึ่ง แต่ปรากฏว่า ความตื่นเต้น และความสนุกที่ได้เห็นโชว์ต่าง ๆ มันกลับลดน้อยถอยลงมาก ๆ ไม่เหมือนตอนเด็กเลย ทั้ง ๆ ที่ผมเฝ้ารอคอยที่จะไปนี่นั่นมาโดยตลอด 

เมื่อเข้ามหาลัยก็ยังมีโอกาสได้ไปที่ซาฟารีเวิลด์อีก 2 ครั้ง ไม่ว่าจะไปกับเพื่อน ๆ หรือพาสาวไปเดท แต่ทุกครั้งสถานที่แห่งนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมประทับใจเพิ่มขึ้นเลยแม้แต่น้อย 

ดูเหมือนว่า เมื่อมายืนอยู่จุด จุดนี้ สถานที่ ที่ราวกับความฝันในวัยเด็ก บัดนี้กลายเป็นสถานที่ที่น่าเบื่อสำหรับผมไปซะแล้ว 

มันทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า สิ่งที่เราเคยชอบมัน ไม่ได้แปลว่าเราจะชอบมันไปตลอด บางอย่างมันอาจจะเป็นความประทับใจไม่รู้ลืม แต่เมื่อเราได้อยู่ต่อนานขึ้นอีกหน่อย สิ่งนั้นอาจจะไม่ได้สวยงามอย่างที่เราคิด 

ความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นเฉพาะกับซาฟารีเวิลด์เท่านั้น แต่เกิดขึ้นกับหลาย ๆ สถานที่ ที่ผมเคยไป 

ครั้งแรกที่ได้ไปกับครั้งที่ 10 ที่ได้ไปนั้น ความรู้สึกมันช่างต่างกันมากเหลือเกิน 

มันทําให้เรียนรู้ว่า เมื่อเราโตขึ้นถึงจุด ๆ หนึ่งหลายอย่างที่เราเคยประทับใจและตื่นเต้น มันจะกลายเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเราไปเสียแล้ว เพราะเราได้ใช้ชีวิตมากเกินกว่าที่จะตื่นเต้นกับเรื่องพวกนี้ 

แต่แล้ววันหนึ่งชะตาชีวิตก็ผลักให้ผมได้ไปเที่ยวซาฟารีเวิลด์อีกครั้ง และครั้งนี้เป็นครั้งที่แตกต่าง 

เพราะครั้งนี้ผมพาภรรยา และหลานสาวตัวน้อยไปด้วย รอบนี้สภาพจิตใจของผมที่เห็นปลาโลมากระโดดขึ้นมาบนน้ำช่างตายด้านสิ้นดี ไม่มีความตื่นเต้นไม่มีความสนุกเลยสักนิด แต่เมื่อผมหันไปมองหลานสาว และภรรยาที่เพิ่งเคยมาที่นี่ครั้งแรก ดวงตาของพวกเธอช่างเป็นประกาย ราวกับผมได้เห็นตัวเองในวัยเด็กอีกครั้ง 

วินาทีนั้นมันทำให้ผมเข้าใจ เมื่อเราโตขึ้นมาถึงจุด จุดหนึ่ง เราอาจจะไม่ต้องการอะไรเพื่อตัวเองอีกแล้ว เราอาจจะเป็นผู้รับมานานเกินพอ นานมากไป จนไม่รู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้รับอีกต่อไป แต่ตอนนี้มันอาจจะถึงเวลาแล้วก็ได้ ที่เราจะต้องลุกขึ้นมาเป็นผู้ให้แทนบ้าง

ความรู้สึกที่ผมเห็นภรรยา และหลานสาวกำลังตื่นเต้น และสนุกสนานกับโชว์เหล่านั้น มันคือความสุขรูปแบบใหม่ ที่ผู้รับไม่เคยสัมผัสมาก่อน 

และตอนนี้ผมเริ่มเสพติดมันมาก ๆ 

การทำให้คนอื่นมีความสุขมันทำให้เรารู้สึกดีมากจริง ๆ แต่อย่างไรก็ตามการสร้างความสุขให้กับผู้อื่นมีรายละเอียดปลีกย่อยเยอะมาก ๆ ไม่ใช่สักแต่ให้แล้วจะดีเสมอไป การให้กับคนที่ไม่ต้องการ การยัดเยียดสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้กับบางคน หรือการให้โอกาสคน ที่ต้องดูให้ดี ๆ ไว้มีเวลาว่างผมจะเขียนเล่าให้ฟังในบทความต่อ ๆ ไป