บทความ ประสบการณ์ เมื่อรถเสียต่างจังหวัด

 ประสบการณ์ เมื่อรถเสียต่างจังหวัด 

ในตอนที่ผมอายุ 28 ปีผมเชื่อมาตลอดว่า ผมควบคุมทุกอย่างได้ และทำทุกอย่างได้แล้ว ที่ผมมีความคิดแบบนั้นก็เพราะว่า ในช่วงเวลานั้นเป็นช่วงเวลาที่ผมสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้ และมีทุกอย่างที่ชีวิตพึ่งมีอย่างครบถ้วน 

แต่แล้วเหตุการณ์หนึ่งก็ได้เปลี่ยนแปลงความคิดผมไปตลอดกาล 

ผมได้งานทำที่ต่างจังหวัดจึงไปเช่าหอพัก และอาศัยอยู่ที่นั่น แน่นอนสำหรับหลายคนการใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวที่ต่างจังหวัด ย่อมเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น และท้าทายพอสมควรแต่ไม่ใช่กับผม เพราะผมสามารถจัดการทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย 

และคิดว่าต่อให้อยู่คนเดียวก็สามารถอยู่ได้สบายมาก จนกระทั่งเช้าวันหนึ่งที่ผมต้องรีบไปทำงาน จู่ ๆ รถของผมก็สตาร์ทไม่ติดขึ้นมา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายของผมมาก เพราะผมไม่เคยคิดเลยว่ารถที่ขับอยู่ทุกวัน อยู่ ๆ จะสตาร์ทไม่ติดแบบนี้ 

ในวินาทีนั้นทุกอย่างวุ่นวายไปหมด เพราะผมไม่มีเวลาที่จะเอารถไปซ่อม ต้องรีบไปทำงานแล้ว แต่ในขณะเดียวกัน ผมก็ไม่เคยคิดเลยว่า รถมันจะเสียขึ้นมาจึงไม่รู้เลยว่า ผมจะต้องนั่งรถสองแถวคันไหนเพื่อที่จะไปที่ทำงานผมได้ 

เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วนดีแล้วจึงสรุปว่า มีเพียงวิธีเดียวที่จะทำให้รอดพ้นช่วงวิกฤตในเช้านี้ไปได้ นั่นคือ ผมต้องโทรหาเพื่อนร่วมงานให้เขามารับผม 

คนที่เพิ่งย้ายมาทำงานไม่กี่วันอยู่ ๆ ก็มาขอความช่วยเหลือโดยให้มารับมาส่งถึงหอพัก ก็จะเขินหน่อย ๆ 

สรุปว่าหัวหน้าเป็นคนมารับมาส่งผมเอง แล้วยังประสานงานพารถเข้าศูนย์ให้ผมอีกด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างน่าประทับใจที่มีคนคอยช่วยเหลือผมมากมายขนาดนี้ 

แต่จากเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมได้เรียนรู้ 3 เรื่องด้วยกัน 

เรื่องที่ 1 ก็คือ ต่อให้เราเก่งแค่ไหนหรือมีเงินมากเท่าไหร่ เราก็ไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียวได้หรอก สุดท้ายเราต้องขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นไม่มากก็น้อย

 

เรื่องที่ 2 ความคิดที่ว่าผมสามารถดูแลตัวเองได้ สามารถควบคุมทุกอย่างได้ และทำเป็นทุกอย่าง ความจริงแล้วมันไม่จริงเลย ยังมีอีกหลายอย่างมากที่ผมต้องเรียนรู้แต่เนื่องจากผมทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้วที่คิดว่ารู้ไปซะทุกอย่างแล้ว จึงทำให้ผมมองข้ามสิ่งที่ควรจะรู้ไปหลายเรื่องเลย 

เรื่องที่ 3 ผมไม่เคยเตรียมแผนสำรองในการเดินทางมาก่อน และนี่คือความผิดพลาด เพราะผมไม่เคยคิดเลยว่ารถจู่ ๆ จะสตาร์ทไม่ติดขึ้นมา แต่ถ้าหากผมเตรียมการล่วงหน้า และคิดเผื่อไว้ว่าถ้ารถเสียขึ้นมาจะทำอย่างไร ในเช้าวันนั้นมันคงไม่ยุ่งวุ่นวายขนาดนี้ 

ที่แท้ผมตอนอายุ 28 ที่คิดว่ารู้ไปซะทุกอย่างนั้นไม่รู้อะไรเอาเลย 

ถ้าใครก็ตามที่ผ่านมาได้อ่านบทความนี้ เชื่อผมนะครับ การสร้างมิตรไมตรีกับคนรอบข้างเอาไว้ จะเป็นประโยชน์ในยามที่เราเดือดร้อนอยากแน่นอน 

มนุษย์สัมพันธ์เป็นสิ่งสำคัญ เพราะไม่มีมนุษย์คนไหนสามารถอยู่อาศัยบนโลกกลม ๆ ใบนี้เพียงลำพังอยากมีความสุขได้อย่างแน่นอน