บทความ เราต้องการเวลามากขึ้นเพื่อทำสิ่งที่เราอยากทำเสมอ

บทความสั้นๆ บทความดีๆ

เราต้องการเวลามากขึ้นเพื่อทำสิ่งที่เราอยากทำเสมอ

สมัยเป็นเด็กผมเป็นคนที่ชอบเล่นฟุตบอลอย่างมาก เมื่อตกเย็นทีไรผม และเพื่อน ๆ ละแวกบ้าน จะรีบมารวมตัว และเล่นฟุตบอลกันเสมอ 

แต่ดูเหมือนช่วงเวลาแห่งความสนุกจะมีไม่มากขนาดนั้น พวกเราเล่นได้เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง พระอาทิตย์ก็ตกเสียแล้ว 

ก็ตามสไตล์วิถีชีวิตของเด็กต่างจังหวัดทั่วไป เมื่อเริ่มมืดพ่อแม่ก็จะเรียกเด็ก ๆ กลับมาที่บ้านเพื่ออาบน้ำ และกินข้าว ก่อนที่จะเข้านอน 

แล้วเมื่อถึงเวลานั้น ผมก็จะรู้สึกเซ็งเสมอ เพราะว่ายังอยากเล่นต่อ ทุกครั้งที่ใกล้จะถึงเวลาต้องเลิกเล่น ผมมักจะอยากให้มีเวลาเพิ่มมากขึ้น เพื่อที่ผมจะได้เล่นต่อให้นานที่สุด 

ถ้าในวินาทีนั้นผมมีพรวิเศษ 1 ข้อ ผมคงไม่รีรอที่จะขอให้เวลาในการเล่นฟุตบอลเพิ่มมากขึ้น อย่างแน่นอน 

แต่แล้วหลังจากที่อาบน้ำแปรงฟันจนเสร็จ และกำลังนอนดูละครหลังข่าว (ก็แหมสมัยก่อนไม่มีอินเตอร์เน็ตนี่นา) 

เมื่อละครจบ ผู้ใหญ่ทุกคนก็เตรียมตัวเข้านอน แต่เด็ก ๆ ก็ยังคงดูทีวีกันต่อ พวกเรากำลังรอ รอที่จะดูรายการชิงร้อยชิงล้าน 

แต่กว่ารายการชิงร้อยชิงล้านจะมา มันก็ดึกมากแล้ว มันจึงทำให้ทุกครั้งที่ละครกำลังฉาย ผมจึงมักจะอยากให้เวลาผ่านไปเร็ว ๆเพื่อที่ผมจะได้ดูชิงร้อยชิงล้านสักที 

ถ้าในวินาทีนั้นผมมีพรวิเศษ 1 ข้อ ผมคงไม่รีรอที่จะขอให้เวลาในการดูละครลดน้อยลง อย่างแน่นอน 

จาก 2 เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงเย็นและช่วงค่ำมาจึงทำให้ผมเข้าใจ ผมไม่ได้ต้องการให้เวลามันเพิ่มขึ้น หรือลดลงหรอก 

ผมแค่ต้องการตอบสนองต่อความต้องการของตัวเองเท่านั้น

ผมก็แค่ อยากเล่นฟุตบอลให้นานเท่าที่ต้องการ และผมก็แค่ต้องการดูรายการที่อยากดูให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยที่ไม่ต้องมานั่งรอเท่านั้นเอง 

แล้วเมื่อกาลเวลาผ่านไป ทุกอย่างนั้นทันสมัยมากขึ้น ดูเหมือนตอนนี้เรื่องของข้อจำกัดนั้น มันได้หายไปหมดแล้ว 

หากคุณอยากจะเล่นฟุตบอล คุณสามารถเล่นได้เท่าที่ต้องการ เพราะที่สนามฟุตบอลมีไฟเปิดสว่างให้คุณอยู่เสมอ 

ถ้าคุณอยากดูรายการโปรด คุณสามารถดูได้ทุกเมื่อ แถมดูกี่รอบก็ได้ โดยที่ไม่ต้องมานั่งรอให้ถึงเวลา 

ดูเหมือนชีวิตในยุคสมัยปัจจุบัน มันจะดีกว่าชีวิตในยุคสมัยตอนที่ผมเด็ก ๆ มากเลยทีเดียว

ซึ่งจากทั้งหมดที่ผมพูดมา มันก็ทำให้ผมรู้สึกแปลกใจที่เด็กสมัยนี้ ก็ยังขอพรเรื่องเวลากันอยู่ ขอพรให้เวลาผ่านไปเร็ว ๆ ขอพรให้เวลาผ่านไปช้า ๆ 

ทั้ง ๆ ที่ข้อจำกัดในเรื่องของเวลา มันมีความอิสระมากกว่ายุคของผม ตั้งไม่รู้เท่าไหร่ 

ดูเหมือนไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยไหน สิ่งที่เราต้องการจริง ๆ ไม่ใช่พรวิเศษหรอกครับ แต่มันคือทักษะในการบริหารจัดการเวลาต่างหาก 

เพราะหากเราจัดการ และบริหารเวลาไม่เป็น ต่อให้เราจะมีเทคโนโลยีที่แสนสะดวกสบายยังไง สุดท้ายเราก็ยังคงใช้มันไม่พออยู่ดี