บทความ รถชนบนสองแถว

 รถชนบนสองแถว 

วันนี้มีเรื่องราวเล็ก ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้วที่บ้านเกิดของผม จะมาเล่าให้ฟังครับ  

เมื่อนานมาแล้วในวันหนึ่งที่อากาศค่อนข้างสดใส ท้องฟ้าก็แจ่มใส เหมือน ๆ กับทุกวันในช่วงนี้ ผมได้ขึ้นไปบนรถสองแถวเพื่อเดินทางไปโรงเรียนในวันหยุด เพราะนัดติวหนังสือกับเพื่อน 

และเนื่องด้วยวันนี้เป็นวันหยุด รถบนถนนจึงมีน้อยมาก ๆ ผมรู้สึกว่าวันนี้เป็นวันที่ดีจริง ๆ บรรยากาศก็ดี รถก็ไม่ติด 

แต่แล้วคุณลุงคนขับสองแถว ก็คงจะรู้สึกอยากจะฟังวิทยุขึ้นมาละมั้ง จึงได้เปิดวิทยุเพื่อฟังข่าว (ถึงแม้อันที่จริงแล้วผมอยากนั่งชมวิวเงียบ ๆ มากกว่าก็ตาม)

ระหว่างที่กำลังฟังข่าวอยู่นะ นักข่าวก็ได้พูดขึ้นมาว่า เกิดเหตุการณ์รถชนกันที่ห้าแยกลาดพร้าว ทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บ 2 ราย และการจราจรติดขัดมากมาย 

ผมฟังข่าวจบไปแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรตาม เพราะตอนนี้ผมนั่งอยู่บนรถสองแถว จังหวัดนครศรีธรรมราช และถนนนั้นค่อนข้างโล่ง ผู้คนขับรถกันอย่างเป็นระเบียบ และมีวินัยตามปกติ 

แต่ทันใดนั้นก็ได้มีป้าคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนสองแถวคันเดียวกับผมได้ถอนหายใจออกมา ก่อนที่จะพูดว่า 

เฮ้อ! คนไทยก็แบบนี้แหละนะ ขับรถประมาทกันจริง ๆ 

ผมตกใจกับสิ่งที่ป้าอุทานอย่างมาก เพราะข้อที่ 1 เลย การที่รถชนกันที่กรุงเทพฯ เป็นการชนกันระหว่างรถเพียง 2 คันเท่านั้น แต่ป้าเหมารวมว่าคนไทยทั้งประเทศเป็นคนประมาทไปซะแล้ว 

ผมพยายามเถียงในใจว่า ป้าลองมองดูรอบ ๆ ตัวพวกเราในตอนนี้สิ รถทุกคันขับกันอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย และไม่มีใครประมาทเลยแม้แต่คนเดียว อุบัติเหตุก็ไม่มีนะ 

ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น ทำไมป้าถึงเหมารวมว่าคนไทยเป็นคนขับรถประมาทกัน 

หลังจากที่ป้าพูดจบและนั่งเงียบ ๆ สักครู่ รถสองแถวของเราก็ขับลงหลุมเล็ก ๆ ทำให้เกิดแรงสะเทือนนิดหน่อย ป้าก็ตกใจแล้วพูดขึ้นมาอีกว่า นั่นไงเห็นไหม ดูมันขับสิ คนไทยก็แบบนี้แหละ 

ในตอนนั้นผมคิดในใจว่า ป้าคนนี้เกินเยียวยาแล้วจริง ๆ แค่สองแถวขับรถลงหลุมนิดหน่อย ป้าจะเหมารวมว่าเขาขับรถไม่ดีแล้วอย่างนั้นเหรอ

และจุดที่พีคที่สุดในเรื่องเล่านี้ก็คือ มีผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง ที่นั่งตรงกันข้ามกับป้า ดันหันมาพยักหน้าเออ ออกับป้า และพูดจาสนับสนุนราวกับว่าเห็นด้วยซะงั้น 

ดูเหมือนในสายตาของคนบางคน ความผิดเล็กน้อยของคนเพียงไม่กี่คน อาจจะโดนเหมารวมว่าคนทั้งประเทศเป็นแบบนั้นไปซะแล้วก็ได้  มันอาจจะเข้าข่ายสุภาษิตไทยสมัยโบราณที่บอกว่า ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง 

แต่ถึงอย่างไร ตัวผมในตอนนั้น ที่กำลังนั่งอยู่ในรถสองแถว ก็ยังคงเถียงในใจอย่างสุดกำลังว่า คนไทยทุกคนไม่ได้ไร้ระเบียบวินัยและประมาทแบบนั้น หลักฐานก็คือ รถที่เกิดอุบัติเหตุมีจำนวนน้อยกว่ารถที่ไม่เกิดอย่างเห็นได้ชัดมาก ๆ เลย 

และในวันนั้นผมก็ลงจากรถสองแถวไปโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ