บทความ วันเกิดเป็นเรื่องน่ายินดีของใคร

 วันเกิดเป็นเรื่องน่ายินดีของใคร

ตอนเราเป็นเด็กพอถึงวันเกิดของเราทีไร เราจะดีใจทุกครั้ง ที่เป็นแบบนั้นไม่ใช่เพราะว่าเราโตขึ้นอีก 1 ปีหรอกครับ แต่เพราะว่า เราจะได้จัดงานปาร์ตี้ และทุกคนจะซื้อของขวัญมาให้เรา มาร่วมแสดงความยินดีให้กับเรา 

แน่นอนเราดีใจกับสิ่งนี้ ราวกับว่าเรานั้นเป็นคนพิเศษ ของทุกคน การที่เราเกิดมานั้น เป็นเรื่องน่ายินดี และการที่เรามีชีวิตอยู่ต่อเพิ่มอีก 1 ปี คือเรื่องน่ายินดีเช่นกัน 

แต่เมื่อเราโตขึ้น เมื่ออายุเรามากขึ้น การจัดงานวันเกิดเริ่มที่จะซาลง มีแต่การแสดงความยินดีพอเป็นพิธี ไม่ได้มีการจัดงานใหญ่โตเหมือนตอนเด็ก ๆ อีกแล้ว 

หากเราอยากจะจัดงานวันเกิดให้ยิ่งใหญ่จริง ๆ เราต้องเป็นตัวตั้งตัวตีในการเชิญทุกคนมาเอง 

เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากที่ ผู้คนให้ความสำคัญกับการมีชีวิตอยู่ต่ออีก 1 ปีของเราน้อยลง ในขณะที่เราก็เริ่มที่จะไม่ค่อยอยากจะให้ถึงวันเกิดปีถัดไปสักเท่าไหร่ เพราะนั่นคือสัญญาณที่บ่งบอกว่า เรานั้นกำลังแก่ลงอีก 1 ปี 

ถ้าจะพูดในแง่ลบสักหน่อยก็อาจจะพูดได้ว่า เรานั้นกำลังเคาท์ดาวน์เข้าสู่ความตายโดยกำลังนับถอยหลังไปอีก 1 ปี 

แต่ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน และไม่ว่าใครจะแสดงความยินดีกับเราหรือไม่ จะมีคนสองคนที่ไม่เคยลืมวันเกิดเรา และอวยพรเราอยู่เสมอ คน ๆ นั้นก็คือพ่อแม่ของเรานั่นเอง 

จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมตั้งคำถามว่า จริง ๆ แล้ววันเกิดนั้นเป็นวันสำคัญของใครกันแน่ 

เพราะเท่าที่จำความได้ ซึ่งก็จำอะไรไม่ได้สักอย่าง ผมไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับตอนแรกเกิดเลยสักนิด และในวันที่ผมเกิดมาบนโลก ทุกคนก็กำลังใช้ชีวิต และทำงานกันตามปกติ โดยไม่มีใครสนใจหรอกว่า ผมเกิดขึ้นมาแล้ว

จะมีเพียงพ่อ และแม่ของเราเท่านั้น ที่ดีใจจนน้ำตาไหลที่ลูกนั้นเกิดมาครบ 32 และอยู่รอดปลอดภัย 

และทุกปีคนที่จัดงานวันเกิดให้เราในตอนเด็ก ก็คือพ่อกับแม่ของเรานั่นเอง แต่เมื่อเราโตขึ้นเป็นวัยรุ่น เรากลับทุ่มเทจัดงานวันเกิด และเชิญเฉพาะเพื่อน ๆ มาเท่านั้น 

ทั้ง ๆ ที่เพื่อน ๆ เหล่านั้นไม่เคยรู้สึกยินดีกับการเกิดมาของเราเลยสักนิด 

ลองถามตัวเองดูให้ดีนะครับว่า คุณลืมที่จะสนใจและละเลยคนที่ให้ความสำคัญกับวันเกิดของคุณมากที่สุดอยู่หรือเปล่า คุณกำลังแคร์คนอื่นมากเกินไปอยู่ใช่ไหม 

เพราะคนที่ดีใจที่สุดในวันที่คุณเกิดมา เขากำลังรอคุณอยู่ที่บ้าน และเขาอาจจะยังไม่ได้การ์ดเชิญ ไปร่วมงานวันเกิดของคุณเลย