บทความ นิทาน เทพเจ้าแห่งโชคชะตา

 

ณป้ายรถเมล์ แห่งหนึ่ง ได้มีชายหนุ่มกำลังยืนเหมอลอย ด้วยสีหน้าที่อมทุก แล้วทันใดนั้น ก็เกิดอุบัติเหตุรขึ้น รถเมล์แหกโค้งพุ่งเข้าไปชนชายหนุ่มคนนั้น จนเสียชีวิต

 

เมื่อชายหนุ่มรู้ตัวว่า ตัวเขานั้นได้ตายไปแล้ว เขาก็ไม่รอช้า รีบไปโวยวายกับเทพเจ้าแห่งโชคชะตาในทันที

 

ทำไมท่านถึงทำกับผมแบบนี้ ทำไมท่านถึงต้องกลั้นแกล้งผมแบบนี้ด้วย

 

เทพเจ้าแห่งโชคชะนะ ก็ทำหน้างง ข้าไปกั้นแกล้งอะไรเจ้าเมื่อไหร่กัน ไหนเล่ามาให้ค่าฟังสิว่ามันเกิดอะไรขึ้น

 

ชายหนุ่มจึงเล่าว่า ผมได้เจอรักแท้ของผมตั้งแต่ผมยังเด็ก เธอเป็นเพื่อนบ้านของผมเอง แถมเรายังได้เรียนที่เดียวกันอีกด้วย แต่สุดท้าย โชคชะตาก็เล่นตลก ทำให้เธอไปชอบคนอื่น

 

เมื่อผมโตขึ้น ผมก็ได้เข้าทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง แต่โชคชะตาก็เล่นตลกอีกครั้ง เมื่อบริษัทแห่งนี้ขาดทุนติดต่อกันทุกปี จนในที่สุดก็ต้องปิดกิจการไป

 

และสุดท้าย ผมยืนรอรถเมของผมอยู่ดี ๆ  ก็โดนโชคชะตากลั่นแกล้ง ทำให้รถเมล์พุ่งมาชนผมจนตาย

แบบนี้ท่านยังจะบอกว่า ไม่ได้กลั่นแกล้งผมอีกอย่างนั้นเเหรอ

 

เมื่อฟังจนจบ เทพเจ้าแห่งโชคชะตา จึงทำหน้าเซ็ง ก่อนจะอธิบายให้ฟังว่า

 

เจ้ามนุษย์ผู้โง่เขล่า ถ้าเจ้าจะไตรตรองดูให้ดีสักนิด เจ้าจะรู้ว่า ข้าไม่ได้กลั่นแกล้งอะไรเจ้าเลย มิหนำซ้ำข้ายังช่วยเจ้าอีกด้วย

 

เมื่อชายหนุ่มฟัง จึงโมโห แล้วพูดว่า นี้ท่านจะบอกว่า ที่ชีวิตผมเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะท่านอย่างนั้นหรือ

 

เทพเจ้าแห่งโชคชะตาจึงพูดต่อว่า 

เจ้ารู้บ้างรึเปล่าว่า มีมนุษย์กี่แสนกี่ล้านคน ที่ต้องเดินทางตามหารักแท้ พวกเค้าบางคู่ อยู่ห่างกันคนละประเทศ คนละทวีปซะด้วยซ้ำ แต่สุดท้าย พวกเค้าก็พยายามดิ้นรน จนมาเจอกันจนได้

 

แต่ชีวิตของเจ้า ข้าอุส่าส่งรักแท้ของเจ้าไปไว้ใกล้ ๆ บ้านของเจ้า แถมยังให้เรียนที่เดียวกับเจ้า แล้วเจ้ามัวทำอะไรอยู่ละ ทำไมเจ้าถึงไม่ยอมสารภาพกับเธอ

 

เอาละถ้าเจ้าปล่อยความรักให้หลุดลอยไปก็ไม่เป็นไร ตลอดช่วงเวลาที่เจ้าเรียนหนังสืออยู่นั้น ค่าก็ทำให้ทุกวันเป็นวันที่สงบสุข ไม่มีอะไรมากวนใจเจ้า ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น แทนที่เจ้าจะขยันเรียนหรือไม่ก็เอาเวลาเหล่านั้น ไปพัฒนาทักษะความสามารถของตัวเอง เพื่อที่ว่า เมื่อเจ้าเติมใหญ่จะได้มีงานการที่ดีทำ 

 

แต่เจ้าก็กลับไม่ยอมทำอะไรเลย ปล่อยให้เวลาชีวิตผ่านไปวัน ๆ  แต่ถึงอย่างนั้นค่าก็ยังเห็นใจเจ้า ข้าจึงมอบโอกาสในการทำงานให้แก่เจ้า แต่เจ้าก็ทำงานไปตามหน้าที ทำไปวัน ๆ  ไม่เคยทุ่มเทให้บริษัท จนสุดท้ายบริษัทก็ต้องปิดตัวลง

 

แล้วในขณะที่รถเมกำลังจะชนเจ้า ถ้าเจ้าไม่มัวยืนเหม่อลอย คิดโทษโชคชะตาฟ้าดินอยู่ละก็ เจ้าก็คงจะกระโดดหลบรถเมล์ได้สบาย ๆ แล้วละ 

 

เอาละทั้งหมดที่ข้าพูด เจ้ามีอะไรจะโตแย้งอีกไหม

 

เมื่อชายหนุ่มฟังจบ จึงเข้าใจในทันทีว่า ที่แท้ชีวิตแย้ ๆ ของเค้า เกิดจากตัวเค้าเองทั้งนั้น ชายหนุ่มร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ เขาคุกเข่าลง อ้อนวอนแก่เทพแห่งโชคชะตา ผมผิดไปแล้ว ขอโอกาสให้ผมอีกสักครั้งได้ไหม

 

เทพแห่งโชคชะตาจึงพูดว่า เมื่อเจ้าได้รับโอกาสแต่ไม่ยอมขว้ามันไว้ บัดนี้เมื่อเสียมันไป ถึงเจ้าจะร้องไป ก็ไม่มีใครช่วยเจ้าได้อีก  ฝันดีครับ

สามารถฟังบทความดีๆ ในรูปแบบของพอดแคสต์ได้นะครับ

จาก บทสรุปฉบับแฮมแฮม  พอดแคสต์

ทุกแพลตฟอร์มเลยครับ^^