บทความ ความเป็นกลางของคน
เกลียดละคร
แต่ก็ดูมันทุกตอนครับ เกลียดคนใจร้อนแต่ก็ชอบมวย
เกลียดจังความอ้วนใคร
ๆ ก็รู้ แต่ก็ยังสั่งขาหมูกินอยู่ดี
ที่ผมพูดไปนะครับ
เป็นส่วนหนึ่งของเนื้อหาในเพลงขาหมูของ tattoo
colour ครับ โดยในเพลง
เขาได้ตั้งคำถามถึงความย้อนแย้งของมนุษย์นะครับ
ว่าทำไมมนุษย์เรา
ชอบบ่นกันจังเลยนะครับว่า
ไม่ชอบละครไทย
เพราะมันไม่ได้ประเทืองปัญญา ดูไปก็มีแต่ฉากตบตีแย่งผู้ชายนะครับ
แต่พอละครฉาย
เรากลับตั้งใจดูทุกตอนเลย
หลายคนก็บ่นนะครับว่า
อ้วน อ้วน อ้วน แต่พอพักเที่ยง ก็สั่งขาหมูกินตลอดเลย
ดูเหมือนมนุษย์เรานะครับ
จะมีความย้อนแย้งอยู่ในชีวิตมากกว่าที่เราคิดนะครับ
อ้างอิงจากบทความในเว็บไซต์ที่ชื่อว่า
The 101. World นะครับ เขาตั้งคำถามขึ้นมาครับว่า
คุณผู้อ่านเคยสงสัยไหมครับว่า
ทำไมคนบางคนที่ต่อต้านคอรัปชั่น เกลียดนักการเมืองขี้โกง ถึงไม่รังเกียจตัวเอง
ขณะยื่นแบงค์ร้อยให้กับตำรวจจราจร เวลาถูกจับ มิหนำซ้ำยังภาคภูมิใจที่สามารถใช้เส้นสายฝากลูกตัวเองเรียนในที่ดี
ๆ ทำงานในที่ดี ๆ ได้อีกด้วย
พวกเขาเกลียดคนโกง
แต่พวกเขา กลับไม่เกลียดตัวเองที่เป็นคนโกง
โดยในบทความนะครับ
บอกว่า นักวิทยาศาสตร์นะครับ
ได้อธิบายว่า
พฤติกรรม 2 มาตรฐานแบบนี้นะครับ
ว่าเป็นธรรมชาติของมนุษย์ครับ
ที่มันพีคก็คือ
ในขณะที่เราทำสิ่งที่เราไม่ชอบนะครับ เรามักจะไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่เราทำด้วยครับ
ยกตัวอย่างเช่น
สมมุติว่าเรานะครับ เผลอไปตะคอกใส่เพื่อนโดยไม่ได้ตั้งใจนะครับ แทนที่เราจะบอกว่าตัวเรา
ผิดนะครับ
เรากลับหาเหตุผลเพื่อมาอธิบายเข้าข้างตัวเองนะครับว่า เพราะเพื่อนมันกวนเราก่อน
เป็นต้นนะครับ
โดยซิกมันด์ฟรอยด์
บอกว่า การหาเหตุผลเข้าข้างตนเองแบบนี้นะครับ
มันคือกลไกป้องกันตัวเอง ที่เกิดขึ้นในระดับจิตไร้สำนึก ครับ
นั่นก็คือ เราจะสร้างเหตุผลขึ้นมาโดยอัตโนมัติเลยนะครับเพื่อบอกให้รู้ว่า
ตัวฉันนั้น ไม่ได้ผิดซะทีเดียว
นอกจากนี้
ยังมีทฤษฎีการไม่สอดคล้องของการรู้คิด
ที่อธิบายว่า
หากคนเรามีการรู้คิดที่ไม่สอดคล้องกัน
เช่น
หากเราแสดงพฤติกรรมหนึ่งออกไป และเราก็รู้ด้วยนะครับว่า พฤติกรรมนั้นไม่เหมาะสม
เราจะเกิดความตึงเครียดภายในจิตใจของเราขึ้นมาครับ
ทางออกของเรื่องนี้ก็คือ
เรา จะต้องหาทางลดความตึงเครียดนี้
ด้วยทุกวิธีการที่เป็นไปได้นั่นเองครับ
และการหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง
จึงเป็นวิธีที่เรานิยมทำกันมากที่สุด
ผมขอนอกเรื่องนิดหนึ่งนะครับ
คุณผู้อ่านคิดเหมือนกับผมไหมครับว่า
นอกจากมนุษย์เรา
มักจะชอบจะหาเหตุผลเพื่อเข้าข้างตัวเองแล้วนะครับ
เราก็มักจะหาเหตุผลเพื่อปกป้องคนที่เรารักด้วยเช่นกัน
ยกตัวอย่างเช่น
เวลาเราเห็นนักการเมืองหนีภาษีนะครับ เราจะรู้สึกเกลียดเขา มาก ๆ เลยถูกไหมครับ
แต่ถ้าเกิดพ่อแม่ของเราเกิดหลีกเลี่ยงภาษีบ้าง
เราจะรู้สึกอยากจะเข้าข้างพ่อแม่ของเรา แล้วไม่ได้มองว่าพ่อแม่ของเราเป็นคนโกงด้วย
ถูกไหมครับ
หรือถ้าเกิด
มีคนเมาขับรถชนคนตาย เราจะบอกว่าเขา
เป็นคนที่ไม่มีความรับผิดชอบต่อสังคมเลย
แต่หากคนที่เรารักนะครับ
อย่างเช่นแฟนเรา หรือพ่อแม่ของเรา เกิดดื่มเหล้าจนเมา แล้วดันไปขับรถชนคนตาย
ความรู้สึกที่เรามีให้กับพวกเขา ก็จะแตกต่างออกไป
นั่นคือเราก็จะพยายามหาเหตุผลนะครับ
เพื่อมาปกป้องพวกเขาโดยอัตโนมัติเช่นกัน
กลับมาที่บทความนะครับ
โดยในบทความ
เขาได้สรุปว่า คนที่มักจะหาเหตุผลเข้าข้างตัวเอง
เมื่อกระทำความผิดนะครับ เมื่อนานวันไป
ก็มักจะกลายเป็นตัวกระตุ้นนะครับ
ให้เกิดพฤติกรรมคอร์รัปชันที่รุนแรงขึ้น
(ทั้งในเชิงปริมาณและคุณภาพครับ)
แล้วจะบอกว่าพวกเขา รู้ตัวด้วยนะครับว่า
การคอรัปชั่นมันไม่ดี
แต่พวกเขาก็ทำครับ
ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าสิ่งที่เขาทำเป็นสิ่งที่ผิด
แต่หลายครั้งพวกเขาก็หาเหตุผล มาเข้าข้างตัวเอง และบอกว่าสิ่งที่ฉันทำมันไม่ผิดอยู่ดีครับ
นี่คือความน่ากลัวของพฤติกรรมมนุษย์นะครับ
คุณผู้อ่าน
ในเมื่อมนุษย์เราไม่สามารถเป็นกลางได้
เรามักจะมีสองมาตรฐานเสมอสำหรับตัวเองและสำหรับ คนที่เรารัก
ดังนั้นสิ่งเดียวที่จะทำให้คนดีไม่โดนรังแกได้
นั่นก็คือ
กฎหมายนั่นเองครับ เพราะกฎหมายที่ดีคือกฎหมายที่เป็นธรรมและไม่ลำเอียงเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง
สามารถฟังบทความดีๆ ในรูปแบบของพอดแคสต์ได้นะครับ
จาก บทสรุปฉบับแฮมแฮม พอดแคสต์
ทุกแพลตฟอร์มเลยครับ^^
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น