บทสรุปฉบับแฮมแฮม

ผมเชื่อว่า ต้องมีกันบ้างในช่วงเวลาหนึ่งของชีวิต ที่จิตใจมันอ่อนล้า ไม่ว่าต้นเหตุมันจะเกิดจากสิ่งใด หรือใครก็ตาม อย่างน้อยที่สุดคุณผู้อ่านที่กำลังอ่านอยู่ก็คงกำลังรู้สึกเช่นนั้น เพราะถ้าไม่อย่างนั้นก็คง ไม่เข้ามาอ่าน คนที่ทำให้หัวใจของคุณอ่อนแอ เขาสำคัญ กับคุณขนาดนั้นหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็จงถามตัวเองว่า คุณจะทุกข์ใจกับเขาไปทำไม แต่ถ้าหากใช่ ก็ลองถามตัวเองดูซิว่า คนที่เขา รู้สึกดีต่อกันเขาจะทำร้าย กันแบบนี้หรือเปล่า ข้อเท็จจริงอย่างหนึ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ ทุกคนเคยมีช่วงเวลาแบบนี้ อีกอย่างก็คือ เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องกวนใจหรือสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ใจ มันก็จะจางหายไป ตามกาลเวลาเช่นกัน ถ้าจะมีสิ่งใดที่แตกต่างก็อาจจะเป็นตรงที่ ช่วงเวลาของการจางหายของแต่ละคนนั้นมันไม่เท่ากัน บางคนแค่โดนพูดจาทำร้ายจิตใจ ก็จะทุกข์ทรมานหัวใจ และกลายเป็นคนที่หัวใจอ่อนแออยู่นานเลยทีเดียว แต่กับบางคนพวกเขากลับสามารถขจัดเรื่องเหล่านั้นออกไปจากหัวใจได้อย่างรวดเร็ว พูดถึงตรงนี้คงตีความได้ราง ๆ แล้วใช่ไหมครับ สุดท้ายไม่ว่าต้นเหตุที่ทำให้หัวใจของคุณอ่อนแอคืออะไร แต่วิธีที่จะทำให้คุณ กลับมาเข้มแข็งได้ใหม่ ก็คือก

ภาพปกจาก pexels.com ในยุคสมัยนี้ การที่เราจะเห็นผู้หญิงสักคนนึงเดินเข้าไปแซวผู้ชาย เข้าไปขอเบอร์ผู้ชายเป็นภาพที่เริ่มจะมีให้เห็นมากขึ้น ซึ่งแน่นอนว่ามันได้แตกต่างจากสิ่งที่เคยมีมาโดยตลอด  เพราะในสมัยก่อนนั้นผู้หญิงจะต้องเป็นฝ่ายสงบเสงี่ยมเจียมตัว และต้องอดทนรอให้ผู้ชายนั้นเป็นฝ่ายเข้ามาจีบ แต่ถ้าย้อนกลับไปไกลกว่านั้น ผู้หญิงแทบจะไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้เลย เพราะพ่อแม่จะเป็นฝ่ายคัดเลือกให้ หรือที่เรียกว่าคลุมถุงชนนั่นเอง โดยการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่ผู้หญิงเลือกที่จะลุกขึ้นมาเป็นฝ่ายเข้าหาผู้ชายก่อนนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร ถ้าพูดตามหลักเหตุและผลแล้ว ประชากรผู้ชายนั้นมีน้อยลงอย่างมาก ในขณะที่ประชากรหญิงนั้นก็มีสูงขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้โอกาสที่ผู้หญิงจะมีผู้ชายเข้ามาจีบจึงน้อยลงอย่างมาก ด้วยเหตุนี้การที่ฝ่ายหญิงเข้าหาก่อนจึงเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้  จึงมีคำถามเกิดขึ้นว่า แล้วพวกผู้ชายเนี่ยชอบหรือเปล่ากับการที่ผู้หญิงเป็นฝ่ายเข้าหา และเป็นฝ่ายเริ่มต้นจีบก่อน  ผมรู้นะครับว่าหลายคนก็คงอยากจะให้คำตอบเป็นไปตามที่ตัวเองอยากให้เป็น แต่ความจริงแล้วนั้นก็คือ แล้วแต่คนครับ บางคนก็ไม่ชอบที่ผู้หญิงเป็

ภาพหน้าปกจาก pixabay.com สมัยมัธยมผม และเพื่อน ๆ เคยนัดรวมตัวกันเพื่อจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าตอนประถม เนื่องจากคิดถึงวันวานที่ได้ผ่านพ้นไปแล้ว พวกเราค่อย ๆ เดินสำรวจโรงเรียนเก่าของพวกเรากันอย่างช้า ๆ แล้วพบว่าไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว ทั้งตัวอาคาร และคุณครูเปลี่ยนใหม่เกือบทั้งหมด เราเจอคุณครูที่เคยสอนเราเพียงแค่คนเดียว แต่คุณครูก็จำพวกเราไม่ได้  ความรู้สึกช่างน่าใจหาย ที่สถานที่เก่า ๆ ที่เราเคยเรียนมาได้เปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม  หลังจากนั้นพวกเราก็ไม่เคยนัดรวมตัวเพื่อไปเยี่ยมโรงเรียนเก่าอีกเลย เวลาก็ได้ผ่านไปอีกหลายปี เราต่างแยกย้ายกันไปเข้าเรียนมหาลัยแล้วไม่ได้พบเจอกันอีก มีวันหนึ่งเพื่อนของผมนั้นได้ชักชวนให้พวกเรารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อไปเยี่ยมโรงเรียนเก่า เมื่อถึงวันนัดพวกเราได้มารวมตัวกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง พวกเรานั่งกินข้าวกันและพูดคุยกันนานสองนานก่อนที่จะแยกจากกัน ผมได้ถามขึ้นมาว่า ไหนเรานัดกันว่าจะไปเยี่ยมโรงเรียนเก่ากันไม่ใช่เหรอ ทุกคนหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะตกลงกันว่า ถ้าอย่างนั้นไว้วันหลังค่อยนัดกันใหม่  ถึงแม้จะไม่แน่ใจว่าทุกคนคิดเหมือนผมหรือเปล่า แต่ถ้าความรู้สึกของผมถูกต้องละก

  ทำไมฉันต้องเก็บขยะริมหาด  สมัยตอนเป็นเด็กผมเคยไปเที่ยวเกาะสมุย และพบกับอาจารย์ท่านหนึ่งที่ทำโครงการพานักศึกษามาเก็บขยะตามชายหาด แล้วก็มีนักศึกษากลุ่มหนึ่งเดินมาสัมภาษณ์อาจารย์ท่านนั้น ถึงสิ่งที่ได้ทำในวันนี้ อาจารย์ให้สัมภาษณ์ ประมาณว่า วันนี้เก็บขยะได้จำนวนมาก (จริง ๆ บอกเป็นจำนวนแต่ผมจำไม่ได้)แต่ขยะที่เก็บได้ในวันนี้ มันยังน้อยถ้าเทียบกับจำนวนของขยะที่มีคนทิ้งต่อ 1 วันเสียอีก ตอนนั้นผมคิดในใจเลยว่า หากสิ่งที่อาจารย์พูดเป็นความจริง แล้วจะทำโครงการนี้ไปเพื่ออะไร ถ้าคนทิ้งมันมากกว่าคนที่เก็บ การเก็บขยะครั้งนี้ก็ไร้ซึ่งความหมาย ที่สำคัญดูเหมือนโครงการจะสิ้นสุดภายในวันนี้ แล้วด้วย แต่คนที่ทิ้งขยะลงทะเลไม่เคยคิดที่จะหยุดทิ้งเลยสักวัน  เวลาผ่านไปนานหลายสิบปี ระหว่างที่ผมไปเที่ยวทะเล แต่รอบนี้ไปแค่เกาะล้าน ก็พบเจอกับโครงการเก็บขยะตามชายหาดอีกแล้ว (ผมไม่แน่ใจว่าเป็นโครงการหรือเปล่า เพราะมีกันแค่ไม่กี่คน) ผมแปลกใจมากที่มีคนมาเก็บขยะตามชายหาดแถวนี้ เพราะดูเหมือนแถวนี้จะมีเพียงหาดทรายสีขาว และน้ำทะเลสีฟ้าแสนสวยเท่านั้น หันไปทางไหนก็ไม่เห็นขยะเลยสักชิ้น  แต่ในวินาทีที่น้อง ๆ เขาเดินผ่านผมไป ผมถ

เมื่อรักครั้งแรก...เข้ามาทักทาย  ความรักครั้งแรกเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ว่าทุกคนต้องเจอ เรียกได้ว่าเป็นประสบการณ์ที่สำคัญอย่างนึงเลยของชีวิต แน่นอนว่าเมื่อความรักครั้งแรกก่อเกิด สมองและหัวใจยังไม่เคยชินกับสิ่งเหล่านั้น เราก็จะมีความรู้สึกที่สับสน เรามักจะมีความสุขเวลานึกถึงเค้า และมีความทุกข์ ทุกครั้งที่เขาคุยกับคนอื่น  รักครั้งแรกมักจะเป็นสิ่งที่ผู้คนจดจำ แต่ถึงอย่างนั้นเกือบ 90% ก็ไม่เคยมีใครสมหวังจากรักครั้งแรกเช่นกัน และประเด็นสำคัญก็คือ ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีรักครั้งแรกที่แสนวิเศษ รักครั้งแรกของบางคน อาจจะเป็นความรักที่แสนหวาน ต่างฝ่ายต่างรู้ความในใจซึ่งกันและกัน และได้ใช้เวลาร่วมกันอยากมีความสุข แต่สำหรับบางคน รักครั้งแรกอาจเป็นได้แค่การแอบชอบอยู่ฝ่ายเดียว ได้แค่การแอบปลื้ม แอบมองคน ๆ นั้นอยู่ห่าง ๆ และดูเหมือนว่าอีกฝ่ายก็ไม่เคยรับรู้อะไรเลย ความรักครั้งแรกของคนส่วนใหญ่มักเกิดขึ้นในช่วงวัยรุ่น และอาจจะมีบางคนที่เกิดก่อนหน้านั้น ส่วนใหญ่แล้วความรักมักจะเกิดในรูปแบบที่คล้าย ๆ กัน นั่นคือเรามักจะชอบใครบางคนที่รูปร่างหน้าตา หรือไม่ก็ความสามารถของเขา  วิธีเช็คว่าคุณกำลังตกหลุมรักใครอยู่หรื

ภาพปกจาก pexels.com ในวันหนึ่งที่บรรยากาศดูจะไม่ค่อยเข้าที ท้องฟ้ามืดมนครึ้มฟ้าครึ้มฝนมาตั้งแต่เช้า หลังเลิกเรียนวิชาภาษาไทย(ถึงแม้ผมจะไม่เข้าใจว่าเข้ามหาลัยแล้วยังต้องเรียนภาษาไทยไปเพื่ออะไร)แต่ในวินาทีที่ผมเดินออกมาจากห้องเรียน เพื่อนผู้หญิงต่างคณะคนหนึ่งก็ได้เข้ามาหาผม ใบหน้าของเธอนั้นไม่ต่างอะไรกับบรรยากาศที่มีในตอนนี้เลย  เธอเข้ามาปรึกษาผมด้วยสีหน้า และคราบน้ำตาที่เปื้อนแก้มของเธอ ผู้ชายที่เธอแอบชอบมานานแสนนาน ผู้ชายคนนั้นไม่เคยชอบเธอเลย เธอเพิ่งจะไปสารภาพรักกับเขามาในวันนี้ และถูกปฏิเสธมาอย่างไร้เยื่อใย (ในตอนที่ผมกำลังฟังอยู่นั้น ผมคิดเลยว่าถ้าอีกสักพักฝนตกเพื่อนผมคนนี้ต้องไปเดินตากฝนแน่ ๆ)  ขอสรุปรวบรัดสิ่งที่เธอได้เล่าให้ผมฟังเลยก็แล้วกันนะครับ ตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่ใหม่ ๆ เธอได้เดินไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังยืนอยู่เฉย ๆ หน้าตู้ขายน้ำ แล้วเธอก็เกิดตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นในทันที เธอพยายามที่จะทำความรู้จักกับผู้ชายคนนั้นอยู่หลายที แต่การเข้าถึงนั้นยากกว่าที่เธอคิดเหลือเกิน  เธอหมดเวลาไปกับการเสาะแสวงหาวิธีการที่จะได้คุยกับผู้ชายคนนั้น แล้วในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จ เธอได้เข้าไปพูดค

  คุณอกหักครั้งล่าสุดเมื่อไหร่.... สำหรับคนที่มีประสบการณ์ในด้านของความรักยังน้อย การอกหักถือว่าเป็นเรื่องเจ็บปวด และทรมานเป็นอย่างมาก ถึงเราจะรู้ดีก็เถอะว่า  ไม่มีใครไม่เคยอกหัก แต่เมื่อเจอกับตัวเข้าก็ทรมานกันทุกคน   คุณรู้หรือไม่ว่าอาการเจ็บทางใจนั้น ให้ผลไม่ต่างกับการบาดเจ็บทางร่างกายเลยสักนิด เพราะสมองของเราได้หลั่งสารสื่อประสาทแบบเดียวกันกับการโดนทำร้ายทางร่างกายออกมา เพราะฉะนั้นเราถึงรู้สึกว่าการอกหักมันเจ็บปวดและทรมาน   อย่างไรก็ตามนักวิชาการ และผู้ที่มีประสบการณ์ในด้านของความรัก ก็มักจะปลอบใจเราด้วยวิธีการที่ไม่ต่างกันมากนักนั่นคือ เขาจะบอกว่า   " เวลาจะช่วยเยียวยาจิตใจ"   วันนี้คุณอาจจะเสียใจแต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณจะหัวเราะให้กับตัวคุณในวันนี้   เพราะเวลาจะทำให้เราลืมคน ๆ นั้นได้.... จริงหรือ ผู้มีประสบการณ์ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เวลาคือปัจจัยสำคัญที่ช่วยเยียวยาความรักที่ผ่านพ้นไปแล้ว ให้จืดจางลงได้ แล้วทำไมแต่ละคนถึงใช้เวลาไม่เท่ากันล่ะ บางคนใช้เวลาในการลืมคนรักเก่าเป็นปี ๆ แต่บางคนแค่ไม่กี่เดือนก็ลืมได้แล้ว   ถ้าเวลาคือปัจจัยที่ถูกต้องจริง ๆ คนที่อกหักพร้อมกันก