บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  มุมมองของคนขับรถถูกกฎหมาย  ผมเป็นคนหนึ่งที่ขับรถยนต์อยู่เป็นประจำ เพราะต้องไปรับส่งภรรยาที่ทำงานทุกเช้า และการเดินทางในทุก ๆ วันแน่นอนเราต้องเจอคนหลากหลายประเภทบนท้องถนน  บ้างก็มีน้ำใจ บ้างก็เห็นแก่ตัว บางคนขับรถด้วยความสุภาพ และมักจะมีน้ำใจให้กับเพื่อนร่วมทางอยู่เสมอ แต่กับบางคน ก็ไม่รักษากฎจราจรเอาซะเลย  พูดง่าย ๆ คือการขับรถทุกเช้าเย็นนั้น มันทำให้ผมได้เจอคนหลากหลายรูปแบบ และทำให้ผมได้เรียนรู้นิสัยใจคอของคนมากมาย  ในวันที่รถติดมาก ๆ หรือช่วงวันเทศกาล ผมก็เคยตั้งข้อสงสัยว่า มันติดเพราะอะไร แล้วต้นเหตุของมันคืออะไรกันแน่ เพราะถึงรถจะเยอะมากแค่ไหน หากเราขับตรงไปเรื่อย ๆ มันก็ไม่น่าจะติด  และทุกปีผมก็ได้บทสรุปที่เหมือนเดิมทุกครั้ง นั่นคือเหตุผลที่รถติดก็เพราะว่า คนเห็นแก่ตัวพยายามแทรกรถคันอื่น ด้วยการสร้างเลนถนนใหม่ขึ้นมา จากที่เป็นถนน 4 เลน ก็กลายเป็นถนน 5 เลน ดูเผิน ๆ แล้วก็ไม่น่าจะทำให้รถติดได้ใช่ไหมล่ะครับ มิหนำซ้ำการสร้างเลนใหม่ขึ้นมา น่าจะช่วยระบายรถได้ดีกว่าเก่า แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลยครับ เพราะถนนที่เรากำลังมุ่งตรงกันไปนั้น สุดท้ายมันจะถูกบีบจาก4เลน ให้เหลือ 3 เลนเมื่อเข้

  วันเกิดเป็นเรื่องน่ายินดีของใคร ตอนเราเป็นเด็กพอถึงวันเกิดของเราทีไร เราจะดีใจทุกครั้ง ที่เป็นแบบนั้นไม่ใช่เพราะว่าเราโตขึ้นอีก 1 ปีหรอกครับ แต่เพราะว่า เราจะได้จัดงานปาร์ตี้ และทุกคนจะซื้อของขวัญมาให้เรา มาร่วมแสดงความยินดีให้กับเรา  แน่นอนเราดีใจกับสิ่งนี้ ราวกับว่าเรานั้นเป็นคนพิเศษ ของทุกคน การที่เราเกิดมานั้น เป็นเรื่องน่ายินดี และการที่เรามีชีวิตอยู่ต่อเพิ่มอีก 1 ปี คือเรื่องน่ายินดีเช่นกัน  แต่เมื่อเราโตขึ้น เมื่ออายุเรามากขึ้น การจัดงานวันเกิดเริ่มที่จะซาลง มีแต่การแสดงความยินดีพอเป็นพิธี ไม่ได้มีการจัดงานใหญ่โตเหมือนตอนเด็ก ๆ อีกแล้ว  หากเราอยากจะจัดงานวันเกิดให้ยิ่งใหญ่จริง ๆ เราต้องเป็นตัวตั้งตัวตีในการเชิญทุกคนมาเอง  เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากที่ ผู้คนให้ความสำคัญกับการมีชีวิตอยู่ต่ออีก 1 ปีของเราน้อยลง ในขณะที่เราก็เริ่มที่จะไม่ค่อยอยากจะให้ถึงวันเกิดปีถัดไปสักเท่าไหร่ เพราะนั่นคือสัญญาณที่บ่งบอกว่า เรานั้นกำลังแก่ลงอีก 1 ปี  ถ้าจะพูดในแง่ลบสักหน่อยก็อาจจะพูดได้ว่า เรานั้นกำลังเคาท์ดาวน์เข้าสู่ความตายโดยกำลังนับถอยหลังไปอีก 1 ปี  แต่ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน และไม่ว่าใ

  ที่ฉีดก้น  ผมเป็นคนชอบเดินทางท่องเที่ยวมากครับ และผมไม่ค่อยมีปัญหาเกี่ยวกับการท่องเที่ยวสักเท่าไหร่ เพราะผมเป็นคนกินง่าย นอนง่าย และสมบุกสมบันได้พอสมควร แต่ถึงผมจ้าถึก และทนยังไง ก็มีสิ่งนึงที่ผมขาดมันไม่ได้เลย สิ่งนั้นก็คือ สายชำระ หรือที่พวกเราเรียกกันว่า สายฉีดก้นนั่นเอง  นี่คือปัญหาที่ยิ่งใหญ่เมื่อเดินทางไปต่างประเทศ เพราะดูเหมือนประเทศอื่น ๆ ที่ไม่ใช่ไทย จะไม่ค่อยมีสายชำระสักเท่าไหร่ ถ้าอยู่ในแถบเอเชียก็พอจะมีอยู่บ้าง แต่ถ้าไปโซนยุโรป หรืออเมริกาเมื่อไหร่ บอกเลยว่าหาให้ตายก็ไม่มี  ผมเคยคิดสงสัยว่าสายฉีดก้น หรือสายชำระล้าง เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่มันสามารถล้างชำระสิ่งสกปรกจนสะอาดได้ แล้วทำไมฝรั่งถึงไม่นิยมกัน  หลังจากไปศึกษาหาข้อมูลมา ทำให้ผมได้รู้ว่า บ้านเมืองเขานั้นเป็นเมืองหนาว ไม่มีใครอยากโดนน้ำทุกครั้งเวลาเข้าห้องน้ำกันหรอก ฝรั่งจึงมีแนวคิดที่ว่า เช็คด้วยกระดาษไปก่อน แล้วเดี๋ยวตอนอาบน้ำ ค่อยชำระล้างให้สะอาดหมดจดอีกที  ทุกครั้งที่ผมได้ฟังเหตุผลนี้ผมก็สยองทุกทีสิน่า  แต่ก็ช่วยไม่ได้หรอกครับ วัฒนธรรมเขาต่างกับเรา แล้วอากาศบ้านเขาก็ต่างกับเรามากด้วย ถ้าบ้านเราเป็นเมืองหนาวบ้าง ต้องใ

  ขยะชิ้นใหญ่เป็นสิ่งที่ทิ้งยาก  ในวันหยุดสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ตัวผมนั้น ได้ประสบกับปัญหา ที่ตัวผมเองไม่เคยคาดคิดเลยว่า มันจะสร้างความเดือดร้อนให้กับผมได้  เรื่องมีอยู่ว่า ตอนที่ผมซื้อห้องในคอนโดนั้น เจ้าของห้องใจดีแถมเฟอร์นิเจอร์ให้ผมด้วย ทั้งตู้เย็น โซฟา และเครื่องซักผ้า เขายกให้หมด  แน่นอนผมดีใจที่ได้ของเหล่านั้นมาฟรี ๆ เพราะผมจะได้ไม่ต้องไปซื้อใหม่ให้เสียเวลาอีก ผมจึงตอบรับของเหล่านั้นมาด้วยความยินดี  แต่หลังจากที่อยู่อาศัยในคอนโดได้ไม่นาน ผมก็ค้นพบความจริงที่ว่า โซฟาสีแดงที่เขาแถมมาให้นั้น เป็นโซฟาที่มีฝุ่นเกาะง่ายมาก ๆ เนื่องจากมันถูกใช้งานมาก่อนหน้านี้แล้ว มันจึงเป็นโซฟาเก่า ๆ ที่เต็มไปด้วยขี้ฝุ่น  และการทำความสะอาดโซฟาที่เต็มไปด้วยขี้ฝุ่นนั้น เป็นเรื่องที่ยุ่งยากสำหรับผมเป็นอย่างมาก แต่ถึงอย่างนั้นจนแล้วจนรอด ผมก็พยายามทำความสะอาด และใช้งานมันได้ในที่สุด  เรื่องราวดูเหมือนจะไม่มีอะไร แต่เมื่อเวลาผ่านไป 2-3 ปีต่อจากนั้น ซึ่งก็คือวันที่ผมเขียนบทความนี้นั่นเอง  โซฟาสีแดงตัวเก่าตัวนั้น มันเกินเยียวยาแล้ว มันทั้งสกปรก และชำรุด  จริง ๆ แล้วก่อนหน้านี้ผมก็อยากจะซื้อใหม่ มาสักพักนึงแล้

  ความพร้อมของรูปร่างหน้าตาในวันสำคัญ  สำหรับคนที่รักการท่องเที่ยวอย่างพวกผม การถ่ายรูปนั้นเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่เราไปเที่ยวสถานที่ต่าง ๆ หากไม่ได้ถ่ายรูปสวย ๆ กลับมาด้วย ก็เหมือนว่าจะไปไม่ถึง  แน่นอนหากพาสาว ๆ ไปด้วย ทักษะการถ่ายรูปเป็นสิ่งที่จำเป็นเพิ่มขึ้น 200% เพราะหากเราเกิดถ่ายรูปพวกเธอนั้นออกมาไม่สวย ถ่ายรูปออกมาแล้วดูไม่ดี  ประโยคที่ทำให้ตากล้องหลายคนปวดใจก็จะออกมาจากปากของพวกเธอ นั่นคือ ถ่ายรูปไม่เห็นสวยเลย (พวกแกไม่สวยเองต่างหาก) ดังนั้นทักษะการถ่ายรูปจึงเป็นสิ่งที่เราต้องฝึกฝนจนชำนาญเสียก่อน หากคิดที่จะพาสาว ๆ ไป  แล้วเมื่อหยิบยกประเด็นนี้ขึ้นมาพูด ทำให้ผมนึกถึง เรื่องที่น่าสนใจขึ้นมาได้  ดูเหมือนว่าวันสำคัญ ๆ ในชีวิตของเรา ไม่ว่าจะเป็นวันไหน ล้วนแล้วแต่เกี่ยวข้องกับการถ่ายรูปโดยทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นงานวันเกิด งานรับปริญญา งานแต่งงาน หรือแม้แต่การออกเดินทางท่องเที่ยว  เราล้วนถ่ายรูป และเก็บเอาไว้ดูเป็นความทรงจำกันอยู่เสมอ ดังนั้นการให้ความสำคัญ และจริงจังกับการถ่ายรูปจึงเป็นสิ่งที่ควรทำ  ลองคิดดูสิครับ งานแต่งงานที่สวยงามคืองานแต่งงานแบบไหน คืองานที่เช่าสถานที

  ร้านสเต็กที่ยังคงเปิดอยู่  มีร้านสเต็กหน้ามหาลัยร้านนึงครับ เป็นร้านที่ผมชอบไปกินมาก ๆ เพราะรสชาติมันอร่อย และราคาก็ไม่แพงมาก  สมัยตอนเรียนอยู่ผมมีความฝันอยากจะเปิดร้านสเต็กแบบนี้บ้าง อาหารก็อร่อย แถมสถานที่ตั้งยังตั้งหน้ามหาลัยแบบนี้ ร้านต้องได้กำไรดีมากแน่ ๆ   หลังจากที่ผมเรียนจบไปแล้วหลายปี ผมก็ยังคงแวะเวียนมากินสเต็กร้านนี้อยู่เป็นประจำ แต่ดูเหมือนช่วงนี้เวลาเข้าไปกินที่ร้านทีไร ผมมักจะพบว่า ร้านนั้นโล่ง และเงียบอยู่เสมอ ดูเหมือนลูกค้าจะไม่ค่อยเข้าร้านเลย เพื่อนผมจึงพูดขึ้นมาว่า สงสัยมันใกล้จะเจ๊งแล้วละมั้ง ลูกค้าไม่เข้าร้านเลย  ในขณะที่ผมนั้นยังคงเชื่อว่า ร้านนี้ยังขายดีอยู่ เพราะตั้งอยู่หน้ามหาลัยแบบนี้ นักศึกษาต้องมากินกันเยอะอยู่แล้ว แต่ช่วงเวลาที่เรามากินกัน อาจจะเป็นช่วงเวลาที่คนน้อยพอดีก็ได้  หลังจากนั้นเวลาก็ได้ผ่านไปอีก 4 ปี แต่ร้านแห่งนี้ก็ยังคงเปิดอยู่ และลูกค้าก็ยังคงน้อยเหมือนเดิม พวกเราเริ่มรู้สึกคาใจ ถ้าลูกค้าน้อยขนาดนี้ ทำไมร้านยังคงเปิดอยู่ได้  หลังจากที่ผม และเพื่อน ๆ นั่งเดากันอยู่พักใหญ่ เพื่อนผมคนนึงก็หมดความอดทน เพราะสุดที่จะอดสงสัยไม่ได้ จึงเรียกพนักงานที่ร

  คันฝ่าเท้า  หนึ่งในสถานการณ์ที่ทุกข์ทรมานที่สุดสำหรับผมซึ่งเป็นคนที่บ้าจี้แบบสุด ๆ นั่นก็คือ ตอนที่คันฝ่าเท้านั่นเองครับ  แน่นอนหากคันส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย ผมจะเกามันได้อย่างสบาย ๆ แล้วบางทีการเก่ามันก็ช่วยสร้างความสุขให้กับเราได้อีกด้วย แต่ถ้าหากคันฝ่าเท้าขึ้นมา ก็อีกเรื่องนึง  เพราะคนบ้าจี้จะรู้ดีว่า คนที่บ้าจี้ มันคือบ้าจี้จริง ๆ นะ มันเกาไม่ได้ แม้จะอยากเกามากแค่ไหนก็ตาม เราก็ต้องอดทนไว้ เราต้องค่อย ๆ หาทางเก่ามันอย่างช้า ๆ และให้น้อยครั้งที่สุด  เพราะความทรมานที่เกิดจากความคัน และความทรมานที่เกิดจากการจักจี้ มันส่งผลรุนแรงพอ ๆ กันเลย  โชคดีที่การคันฝ่าเท้านั้นเป็นความคันที่ไม่ได้เกิดบ่อย ๆ  ร้อยวันพันปีจะเกิดขึ้นสักทีนึง มันจึงทำให้เราสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องกังวลกับมันมากนัก  แต่ประเด็นนี้ ก็เป็นประเด็นที่น่าสนใจนะครับ  หากเรารู้แล้วว่าการคันฝ่าเท้าเมื่อมันเกิดขึ้นทีไร เราจะทุกข์ทรมานกับมันมาก ๆ แต่เรากลับไม่คิดที่จะหาทางทำอะไรกับมันเลย เพราะเรามองว่า มันไม่ได้เกิดบ่อย ๆ นาน ทีปีหนมันจะเกิดขึ้นสักครั้งหนึ่ง ก็อดทนให้ผ่าน ๆ ไปให้มันจบ ๆ  ซึ่งความคิดแบบนี้มันเกิดข