บทความ

กำลังแสดงโพสต์ที่มีป้ายกำกับ เรื่องเล่าดีๆ

บทความ นิทานกริมส์ ตอน THE GOLDEN BIRD

  นิทานกริมส์ ตอน THE GOLDEN BIRD เขียน โดย เจคอบ กริมม์ และ วิลเฮม กริมม์ แปลและเรียบเรียงเนื้อหาโดย บทสรุปฉบับแฮมแฮม   ณอาณาจักรแห่งหนึ่ง ได้มีกษัตริย์พระองค์หนึ่ง พระองค์ทรงมีสวนที่แสนงดงาม และในสวนแห่งนั้น ได้มีต้นไม้ต้นหนึ่ง มันได้ผลิดอกออกผล เป็นลูกแอปเปิลสีทอง แอปเปิลเหล่านี้ถูกนับจำนวนอยู่เสมอ และเมื่อถึงเวลาที่พวกมันเริ่มสุกงอม พระองค์ก็สังเกตเห็นว่าลูกแอปเปิลหนึ่งผลหายไปทุกคืน พระราชาทรงกริ้วกับเรื่องนี้อย่างมาก และทรงสั่งให้คนสวนเฝ้าใต้ต้นไม้ทั้งคืน คนสวนจึงสั่งให้ลูกชายคนโตของเขา เฝ้าดูเอาไว้ แต่ราว ๆ  สิบสองนาฬิกา ลูกชายคนโตของเขาก็ผล็อยหลับไป และในตอนเช้า ก็มีแอปเปิลอีกลูกนึงหายไป จากนั้นบุตรชายคนรองก็ได้รับคำสั่งให้เฝ้าดู และในเวลาเที่ยงคืนเขาก็ผล็อยหลับไปเช่นกัน และในตอนเช้าก็มีแอปเปิลอีกลูกหนึ่งที่หายไปอีกแล้ว เมื่อเป็นเช่นนั้นลูกชายคนเล็กก็เสนอตัวเองเพื่อขอเฝ้าดูบ้าง แต่คนสวนในตอนแรกนั้น กลับไม่ยอมให้ลูกชายคนเล็กทำ เพราะกลัวว่าจะเกิดอันตรายขึ้น อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็ยินยอม และในคืนนั้น ลูกชายคนเล็กก็เอนกายลงใต้ต้นไม้เพื่อเฝ้าดู เมื่อนาฬิกาบอกเวลาสิบสองนาฬิกา เขาก็

บทความ นิทาน ลาแก่ในบ่อดิน

  กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีลาแก่ตัวหนึ่งครับ มันเดินซุ่มซ่ามจนตกลงไปในหลุมที่ลึกมาก ๆ  เจ้านายของมันก็เลยพยายามยืนคิดใคร่ครวญครับ ถึงวิธีที่จะช่วยมันขึ้นมา แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก   แล้วเจ้านายของมันก็นึกขึ้นได้นะครับว่า เจ้าลาตัวนี้  มันก็แก่มากแล้วนะ แก่เกินกว่าที่จะเอาไปทำงานได้แล้วล่ะ ดังนั้นการจะช่วยมันขึ้นมา  ก็อาจจะเป็นเรื่องไร้ประโยชน์ก็ได้ อีกอย่างหนึ่งก็คือ เจ้าหลุมขนาดใหญ่อันนี้  จะปล่อยทิ้งไว้มันก็อันตราย เดี๋ยวใครเดินผ่านมาตกลงไป  ยุ่งเลยนะ   ดังนั้น เรา  ต้องกลบหลุมซะให้เรียบร้อย     เมื่อคิดได้ดังนั้นนะครับ เจ้านายของมันก็ได้ไปเกณฑ์ชาวบ้านนะครับ เพื่อที่จะมาช่วยขุดดิน กลบหลุม   ระหว่างที่ชาวบ้านกำลัง ตักดินโยนลงไปในหลุมนะครับ เมื่อดินกระทบกับหลังของลา ลามันก็รู้ชะตากรรมของมันในทันทีครับว่า มันคงต้องตายแน่ ๆ  มันจึงร้องออกมา อย่างน่าสงสารมาก ๆ  แต่ไม่ว่าจะร้องออกมาซักเท่าไหร่นะครับ ก็ดูเหมือนว่า มนุษย์เหล่านี้ จะไม่สนใจเสียงของมันเลย     ระหว่างที่ชาวบ้านกำลังตักดินอยู่นั้น ก็สังเกตเห็นนะครับ ว่าตอนนี้  เสียงของลาได้เงียบไปแล้ว ทุกครั้งที่ชาวบ้านตักดินโยนใส่หลังของลา มั

บทความ สิ่งที่หนังสือไม่ได้บอก

รูปภาพ
  คำถามที่มักจะมีคนถามเข้ามาเยอะมากที่สุดเลยก็คือ จุดเริ่มต้นเป็นยังไง ยากไหม วันนี้ก็เลยอยากจะมาเล่าถึงช่วงเวลาที่ผม เริ่มทำพอดแคสต์ให้ฟังนะครับ   จริง ๆ จุดเริ่มต้นของผมนะครับ ก็เป็นเหมือนกับพอดแคสเตอร์คนอื่น ๆ นั่นก็คือเริ่มทำรายการของตัวเองขึ้นมาเพียงลำพัง   ตอนแรกก็เริ่มจากการหาซาวด์ประกอบตอนเปิดรายการก่อนครับ แล้วก็ค่อยคิด Concept ของรายการ ว่าจะพูดในรูปแบบไหน ใช้เวลาในการคิด Concept และทุกอย่าง รวมแล้วประมาณ 1 อาทิตย์ด้วยกันหลังจากนั้น ผมก็ยังไม่ลงมือทำพอดแคสต์ นะครับแต่ผม  เลือกที่จะไปฟังพอดแคสต์ของคนอื่นก่อนครับ อยากรู้ว่าคนอื่นน่ะ เขาจัดรายการกันยังไงแล้วก็พูดกันดีมากแค่ไหน พูดง่ายๆ ก็คือเดือนธันวาคมทั้งเดือน ผมใช้มันหมดไปกับการนั่งฟังพอดแคสต์ของทุก ๆ คนเลยครับ   จนมีวันหนึ่ง ตอนประมาณใกล้จะกลางเดือนธันวาคม  ผมก็ได้ไปพบกับหนังสือเสียงเล่มหนึ่งเข้าครับ มันชื่อว่า เลิกนิสัยทำอะไรก็ไม่สำเร็จสักอย่าง ซึ่งหนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่ทำให้ผมทึ่งกับแนวคิดในหนังสือ เอามากๆ เพราะสิ่งที่หนังสือแนะนำนะมันสวนทางกับสิ่งที่ผมกำลังทำอย่างสิ้นเชิง หนังสือเล่มนี้เขาพยายามอธิบายให้เราฟังนะครั

บทความ ปัญหายามเช้า

รูปภาพ
  มีงานวิจัยเชิงจิตวิทยาชิ้นหนึ่งครับที่ผมเคยอ่านเจอในนิตยสารสุขภาพเล่ม 1 เขาบอกประมาณว่า อารมณ์ที่เกิดขึ้นใน 1 วันของเรา อาจจะถูกกำหนดตั้งแต่ตอนที่เราตื่นนอนแล้วก็ได้ การตื่นมาแล้วหงุดหงิด ปวดหัว มีเรื่องไม่สบายใจนะครับ มันจะส่งผลต่ออารมณ์โดยรวมของเราในทั้งวันครับ เรื่องต่าง ๆ ที่ทำให้เราหงุดหงิดยามเช้าก็เช่นกันครับ มันจะมีอิทธิพลมาก ๆ ครับที่จะทำให้เราอารมณ์ไม่ดีไปทั้งวัน     ดังนั้นการปรับสภาพอารมณ์ให้ไปในทิศทางที่ดีในตอนเช้า   มันจะส่งผลถึงภาพรวมของความสุขในชีวิตเราไปทั้งวันครับ     ถ้าเราไปถามคุณตาคุณยายนะครับว่า เราจะทำยังไงครับ ให้จิตใจเรา ผ่องใส อารมณ์ดีแล้วก็มีความสุขตั้งแต่ตอนตื่นนอน คุณตาคุณยายก็คงจะบอกกับเรานะครับว่าให้เรา เตรียมจัดอาหารแล้วไปตักบาตรครับ เพราะว่าการตักบาตรนะครับมันจะทำให้เรา ได้ถึง 3 อย่างด้วยกันเลยครับ อย่างแรกเลยก็คือเราได้เป็นผู้ให้ครับ อย่างที่สองก็คือเราจะได้บุญ และอย่างที่ 3 ก็คือเราได้คำอวยพรจากพระ   เมื่อ 3 องค์ประกอบนี้รวมกันนะครับ ความสุขยามเช้าก็เป็นเรื่องธรรมดาไปเลย หลักฐานก็คือ หน้าตาของคนเฒ่าคนแก่ที่มักจะตื่นนอนไปตักบาตรยามเช้า พวกเข

บทความ คำสอนของบาร์เทนเดอร์

รูปภาพ
ผมมีนิทานเรื่องหนึ่ง เป็นนิทานสั้น ๆ ครับจะมาเล่าให้ฟังอีกแล้ว ชื่อเรื่องว่าคำสอนของบาร์เทนเดอร์ครับ เรื่องนี้ไม่ต้องให้เครดิตครับ เพราะผมแต่งมันขึ้นมาเอง สามารถเข้าไปอ่านก็ได้นะครับในบล็อกที่ชื่อว่า Summary of Ham ham. blogspot.com  โดยเรื่องราว เกิดขึ้นที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งครับ มีชายหนุ่ม 2 คนนะครับ กำลังนั่งดื่มเหล้ากันอย่างกลัดกลุ้ม ท่าทีของพวกเขาทั้งสอง  ดูจะเบื่อหน่ายกับชีวิตเอามาก ๆ เลย   พอใกล้จะถึงเวลาปิดร้านนะครับ เมื่อแขกเริ่มทยอยกลับกันจนใกล้จะหมดแล้ว ชายหนุ่มคนแรก ก็ เปิดฉากระบายให้บาร์เทนเดอร์ฟัง เกี่ยวกับชีวิตของเขาในทันที     เขาเล่าให้บาร์เทนเดอร์ฟังครับว่า เขา เป็นคนที่ Popular มากในหมู่สาว ๆ  มีสาว ๆ มากมายคอยห้อมล้อมเขาอยู่ตลอดเวลา   ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเขาได้คบกับผู้หญิงมากหน้าหลายตา และทุกคนล้วนเป็นสาวสวย ที่ผู้ชายส่วนใหญ่ต่างหมายปอง     บาทันเด้อก็เลยถามไปครับว่า อ้าวถ้าคุณฮอทซะขนาดนั้นแล้วทำไมคืนนี้คุณถึงมานั่งเหงา ๆ อยู่คนเดียวแบบนี้ล่ะ   ชายหนุ่มก็เลยตอบไปครับว่า เพราะว่าผมเบื่อไง คือชายหนุ่มเล่าให้ฟังต่อครับว่า มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเขาเยอะแยะก็

บทความ นิทาน ทางเลือกของแม่ทัพ

รูปภาพ
  เอาล่ะครับ เรื่องของแม่ทัพสองคนแรกที่ผมได้เล่าไปก่อนหน้านี้ ดูเหมือนจะได้รับเสียงตอบรับที่ค่อนข้างดี และทั้งสองเรื่องที่ผมได้เล่าให้ฟังเนี่ย ก็ทำให้เรารู้แล้วนะครับว่า การที่จะเอาชนะสงครามได้นั้น กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญ แต่เรื่องราวของแม่ทัพคนสุดท้ายเนี่ย แตกต่างออกไปนะครับ   เรื่องนี้มันเกิดขึ้นกับแม่ทัพที่กำลังตีเมืองของศัตรูอยู่ครับ เขาได้ตั้งกองทัพของเขาอยู่ที่ริมน้ำ แต่จากการรบที่ยืดเยื้อเนี่ย มันทำให้ เสบียงก็กำลังจะหมด กองกำลังสนับสนุนก็ไม่มาสักที ถ้าขืนรอต่อไปเนี่ย   ทหารของเราอาจจะอ่อนเพลียจน สู้ไม่ไหวก็ได้  หลังจากคิดใคร่ครวญมาเป็นอย่างดี แม่ทัพก็ได้ป่าวประกาศ ให้ทหารเผาเรือสำหรับหลบหนีทิ้งให้หมด แล้วก็เผาคลังเสบียงที่เหลืออันน้อยนิดไปซะด้วย   แล้วแม่ทัพก็พูดขึ้นมาว่า ตอนนี้ เราไม่มีเรือสำหรับหนีอีกแล้ว เสบียงอาหารก็ไม่เหลือแล้วด้วย ดังนั้น วันนี้ พวกเราจะทำสงครามเป็นวันสุดท้าย ถ้าเราชนะ เราก็จะได้มีเสบียงอาหารกินอย่างอิ่มหนำสำราญ แล้วสงครามอันยาวนานก็จะได้จบลงเสียที แต่ถ้าเราแพ้ ทหารทุกคนก็จะต้องตายกันหมด   เมื่อทหารได้ยินดังนั้น ก็ตกใจครับ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว

บทความ นิทาน ข้าคือผู้เล่นหมากรุกที่เก่งที่สุด

รูปภาพ
  หลังจากที่บทความที่แล้ว ผมได้พูดถึงแม่ทัพผู้ชาญฉลาดในการทำสงคราม ให้คุณผู้อ่านได้ฟังไปนะครับ วันนี้ก็เลยอยากจะหยิบยกเรื่องราวของแม่ทัพมาเล่าให้ฟังอีกสักคนนึง แต่วันนี้เป็นบทความที่นำมาจากอินเทอร์เน็ตนะครับ แต่ต้องขออภัยในเครดิตจริง ๆ ที่หาไม่ได้ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีแม่ทัพท่านนึง กำลังจะเดินทางไปออกรบครับ ปรากฏว่า ระหว่างทางเนี่ย ก็ผ่านบ้านหลังหนึ่งครับ ซึ่งบ้านหลังนี้มีป้ายหน้าบ้านที่เขียนว่า "ข้าคือผู้เล่นหมากรุกที่เก่งที่สุด"   เมื่อแม่ทัพรู้เช่นนั้น ก็อยากลองของครับ เพราะว่า แม่ทัพเนี่ย ก็ไม่ธรรมดาครับ การที่จะเป็นแม่ทัพได้ ก็ต้องวางแผนการรบเก่งอยู่แล้ว แล้วหมากรุกเนี่ย มันก็เป็นเกมในการวางแผนชนิดหนึ่ง ดังนั้นแม่ทัพก็เลยเข้าไปท้าเจ้าบ้านแข่งหมากรุกครับ    แข่งกันกระดานแรกเจ้าบ้านก็แพ้เลยครับ แม่ทัพก็บอกว่าอันนี้แค่วอร์มใช่ไหมเนี่ย ทำไมแพ้ง่ายจังเลย ไหนลองอีกสักตาซิ แข่งกันกระดานที่ 2 เจ้าบ้านก็แพ้อีกครับ แม่ทัพ ก็บอก อ่ะเวลายังเหลือฉันเล่นด้วยอีกสักกระดานแล้วกัน แล้วกระดานสุดท้ายเนี่ย เจ้าบ้านก็แพ้อีกแล้วครับ แม่ทัพก็เลยหัวเราะอย่างมีความสุขครับ ก่อนที่จะบอ

บทความ นิทาน แม่ทัพโยนเหรียญ

รูปภาพ
  ในช่วงที่เศรษฐกิจไม่ดี ต่อเนื่องยาวนานขนาดนี้ ผมเชื่อว่า ตอนนี้คุณผู้อ่านหลายท่าน ก็คงกำลังต่อสู้กับความกดดัน ต่อสู้กับปัญหา อยู่อย่างแน่นอนครับ   สำหรับบางคนแล้วเนี่ย การใช้ชีวิตในช่วงนี้ อาจจะ ไม่ต่างอะไรกับการทำสงคราม ในสนามรบเลยก็ว่าได้ วันนี้ผมก็เลยอยากเล่าเรื่องราวของแม่ทัพที่ชนะสงคราม ให้ฟังครับ เชื่อว่าจะต้องเป็นประโยชน์กับคุณผู้อ่านอย่างแน่นอน     กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว  มีแม่ทัพท่านหนึ่ง กำลังจะออกไปทำสงคราม แต่เนื่องด้วยฝ่ายตรงข้ามเนี่ย มีกำลังทหารที่มากกว่าฝ่ายเรา ทำให้ทหารฝ่ายเราเนี่ย เสียขวัญและกำลังใจกันเป็นอย่างมากครับ ท่านแม่ทัพเนี่ย ก็เลยพาทหารทุกนายนะครับ ไปที่ศาลเจ้า เพื่อทำพิธีขอให้เทพเจ้า คอยช่วยเหลือกองทัพของเรา หลังจากที่ท่านแม่ทัพทำพิธีเสร็จสิ้นนะครับ ท่านก็ได้ตะโกนขึ้นมาเสียงดัง เพื่อให้ทหารทุกนายได้ยินครับว่า   ท่านเทพแห่งสงคราม ท่านเทพแห่งชัยชนะ ถ้าท่านมอบพลังให้กองทัพของเราจริง ขอให้เหรียญที่อยู่ในมือข้าเหรียญนี้ ออกหัวด้วยเถอะ     แล้วแม่ทัพก็โยนเหรียญขึ้นบนฟ้าครับ ท่ามกลางสายตาของเหล่าทหารที่คอยจับจ้อง แล้วเหรียญก็ตกลงมา ออกเป็นหัวจริง ๆ