บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  วันแรกของปีใหม่คือวันสุดท้ายของปีเก่า  แทบไม่น่าเชื่อเลยนะครับ ที่วันแรกของปีอย่างวันที่ 1 มกราคม 2564 จะตรงกับวันเสาร์ แล้ววันที่ 31 ธันวาคม 2565 ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของปี ก็ดันตรงกับวันเสาร์อีก   ที่ผมรู้เรื่องนี้ไม่ใช่เพราะผมนั่งนับหรอกนะครับ แต่เป็นเพราะว่า บทความแรกที่ผมเขียนลงในบล็อกของผมในปีนี้ บทความแรกนั้น ผมเริ่มต้นเขียนในวันเสาร์ ที่ 1 มกราคม 2564 แล้วผมก็เขียนบล็อกทุก ๆ วันเสาร์ โดยไม่ขาดเลยแม้แต่เสาเดียว มาติดต่อกันเป็นระยะเวลา 1 ปีเต็มแล้ว และวันนี้ก็เป็นบทความสุดท้ายส่งท้ายปีเก่า ซึ่งมันดันตรงกับวันเสาร์พอดิบ พอดี และเนื่องด้วยผมจะเริ่มต้นเขียนบล็อกใหม่ ทุกวันที่ 1 ของปี ทำให้พรุ่งนี้ผมก็ต้องเขียนบล็อกอีกครั้งนั่นเอง  ความรู้สึกที่เขียน blog มา 2 ปี เป็นอย่างไรบ้าง และได้เรียนรู้อะไรบ้าง ใช่แล้วครับไม่ได้มีใครถาม ผมแค่อยากจะนำมาแชร์ก็เท่านั้น  อย่างที่ผมเคยพูดไว้ในบทความใดบทความหนึ่งว่า มีรุ่นพี่คนหนึ่งที่เขาเดินบนเส้นทางนี้ก่อนผม และเขาได้เขียนบทความมาแล้วเกิน 2000 บทความ และเขียนมานานเกิน 5 ปี เขาได้พูดกับผมว่า เส้นทางนี้เป็นเส้นทางที่ยาวไกลและอาจจะไม่มีจุดจบ ดังนั้นก็

  กินหมูกระทะ กินบุฟเฟ่ต์ยังไงให้คุ้มที่สุด  ปลายปีแบบนี้มาแชร์เคล็ดลับดี ๆ ให้คุณผู้อ่านเป็นของขวัญต้อนรับคริสต์มาสกันดีกว่า  เพื่อน ๆ ทราบไหมครับว่ากินหมูกะทะยังไงคุ้มที่สุด เคล็ดลับที่ผมจะบอกต่อจากนี้ครอบคลุมรวมไปถึงบุฟเฟ่ต์ด้วยนะครับ  ลองจินตนาการถึงชั่วโมงเร่งด่วน หรือวันหยุดสุดสัปดาห์ในห้างดัง ๆ ดูสิครับ ส่วนใหญ่แล้วร้านบุฟเฟ่ต์จะมีคนต่อคิวเพื่อรอกินอยู่เยอะมาก ๆ ทำให้ทางร้านต้องรีบระบายลูกค้าออก เพื่อที่จะได้รับลูกค้าใหม่เข้ามาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้  ดังนั้นส่วนใหญ่แล้ว บุฟเฟ่ต์ดัง ๆ ในห้างนั้น มักที่จะมีกลยุทธ์ในการทำให้ลูกค้านั่งไม่นาน โดยการยื่นข้อเสนอ หากกินเสร็จภายในครึ่งชั่วโมง ทางเราจะมี Gift Voucher ไม่ก็ส่วนลดค่าอาหารให้  นั่นแหละครับวิธีแรกของผม พอคนเยอะ เขามักจะใช้กลยุทธ์นี้ทุกที และถ้าเรามีทักษะการกินอาหารที่เร็ว กินแป๊บเดียวก็อิ่ม กินแป๊บเดียวก็เสร็จ เราก็จะได้กำไรจากส่วนต่างตรงนั้น  วิธีกินให้เร็วทำยังไงทราบไหมครับ ปกติร้านบุฟเฟ่ต์มันจะมีอาหารเรียงรายอยู่มากมาย ทำให้เราเนี่ย คิดไปว่าเข้าไปคงต้องใช้เวลาในการเลือกอาหารนานอย่างแน่นอน  มันคือความจริงครับ หากเราไป

  วิธีดับกลิ่นปากง่าย ๆ ปากหายเหม็น ในช่วงพริบตา  ในวันสบาย ๆ ปลายปีแบบนี้ เรามาพัฒนาบุคลิกภาพของเรากันดีกว่าครับ ผมจำได้ว่าเมื่อนานมาแล้วผมเคยเขียนบทความนึง ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องของกลิ่นปาก  ผมบอกประมาณว่า คนปกติไม่รู้หรอกครับว่าตัวเองนั้นมีกลิ่นปาก ถึงแม้จะมีคนมากมายบอกว่า เรานั้นปากเหม็นแค่ไหน แต่เนื่องจากตัวเราไม่เคยได้กลิ่นปากตัวเอง เราจึงมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กเสมอ  และสิ่งที่ทำให้เราได้รู้สักทีว่าตัวเรานั้นปากเหม็นแค่ไหนนั่นคือ การพูดขณะที่ใส่แมสนั่นเอง  ฟังดูอาจจะเป็นเรื่องตลกนะครับ แต่ความจริงแล้วเรื่องกลิ่นปากนั้น ล้อเล่นไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่ทำให้เราเสียบุคลิกภาพมาก ๆ  เมื่อเราต้องพบปะพูดคุยกับคนสำคัญ เราคงไม่อยากให้กลิ่นปากของเราทำให้พวกเขาเหล่านั้นไม่ประทับใจอย่างแน่นอน  วันนี้ผมจึงอยากจะมาแนะนำเทคนิค เคล็ดไม่ลับที่สามารถขจัดกลิ่นปากหายออกไปจากชีวิตได้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว  ที่กล้าพูด และยืนยันขนาดนั้นก็เพราะว่า ตัวผมนั้น ได้ทดลองทำด้วยตัวเองมาแล้ว และมันได้ผลดีซะด้วย  ก่อนอื่นเลยนะครับ ผมต้องขอแสดงความเสียใจกับคนที่ไม่ถูกโรคกับหมอฟันก่อนเลย เพราะห

  เรื่องเล่าวันครบรอบแต่งงาน  วันนี้คือวันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม สำหรับคนส่วนใหญ่แล้วมันคือวันหยุดธรรมดาวันหนึ่งที่ไม่ได้มีความพิเศษอะไร แต่สำหรับผม และภรรยานั้น วันนี้ค่อนข้างพิเศษนิดหน่อย  เพราะมันคือวันครบรอบวันแต่งงานของเราสองคน  และเนื่องด้วยเราสองคนอยู่กินกันมา 5 ปี และเราเป็นแฟนกันก่อนที่จะแต่งงานอีก 4 ปี และดูเหมือนยังไม่มีท่าทีว่าจะเลิกกันเลยสักนิด  ก็เลยคิดว่าวันนี้จะมาพูดถึงแนวคิดการอยู่ร่วมกัน สำหรับคนที่กำลังจะแต่งงาน  การที่เราอยู่ร่วมกัน มาได้นานขนาดนี้ แน่นอนเราผ่านอะไรมาด้วยกันมากมาย ทั้งสุข และทุกข์ เยอะมาก ๆ แต่ตามความคิดของผมนะครับ สิ่งที่ทำให้เรายังคงอยู่กันได้แม้จะผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายมาด้วยกัน ก็เพราะว่า เรามี 5 สิ่งนี้ครับ  1เงิน พวกเราไม่ได้ร่ำรวยอะไรหรอกครับ แต่ก็ไม่ได้เดือดร้อน โชคดีที่เราทั้งสองคนนั้น ไม่ได้เป็นคนติดหรู ติดแบรนด์เนม ไม่ได้มีแนวคิดที่จะเป็นหนี้ เราจึงสามารถอยู่ด้วยกันได้ โดยที่ไม่เดือดร้อน เชื่อผมเถอะครับ ปัญหาเรื่องเงินเนี่ย เป็นปัญหาใหญ่ที่ทำให้คนเลิกกันมานักต่อนักแล้วครับ เพราะเงินเนี่ย ถึงเวลาที่ต้องใช้ มันก็ต้องใช้ ไม่ว่าจะมี หรือไม่ก็ตาม 

  เล่นกีฬาอะไรสาวกรี๊ดมากที่สุด  สมัยตอนเรียนมหาลัย ในเช้าวันหนึ่งผม และเพื่อน ๆ ต้องใช้สมองครุ่นคิดอย่างหนัก เพราะพวกเรากำลังจะสมัครเข้าชมรมต่าง ๆ ที่มีในมหาลัยกันอยู่  หลังจากที่พวกเราพูดคุยถกเถียงกันอยู่นาน พวกเราก็ตัดสินใจได้ว่า ชมรมที่พวกเราจะเลือกเข้านั้น ต้องเป็นชมรมกีฬาสถานเดียว  อย่าเข้าใจผิดกันนะครับ พวกเราไม่ได้รักการออกกำลังกายกันหรอครับ แต่จากการวิเคราะห์ด้วยมันสมองอันแยบยลแล้ว ทำให้พวกเราพบว่า ชมรมกีฬานั้น มีโอกาสที่จะ พบเจอกับสาว ๆ มากที่สุด  เพราะคนที่เล่นกีฬามักจะดูเท่ในสายตาสาว ๆ และด้านข้างของสนามก็จะมีสาว ๆ คอยนั่งเชียร์อยู่เสมอ  ดังนั้นการเลือกชมรมที่ดีนั้น ถือเป็นการเพิ่มโอกาสในการหาแฟนหน้าตาดีให้กับพวกเรา  แต่ปัญหามันเริ่มต้นจากตรงนี้ครับ เราควรที่จะเล่นกีฬาอะไรดีล่ะ สาวถึงจะกรี๊ดเรามากที่สุด  เพื่อนคนหนึ่งของผม เทคะแนนให้กีฬาฟุตบอล ก่อนเลย เพราะเขามองว่า กีฬาฟุตบอลนั้นเป็นกีฬามหาชน และด้วยสนามที่กว้าง และมีใหญ่ขนาดนั้น ทุกครั้งที่มีการแข่งขันจะมีคนให้ความสนใจ และนั่งดูอย่างมากมาย หรือจะพูดก็คือ ยิ่งมีคนดูมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีสาวดูมากเท่านั้น  แต่เพื่อนของผมอีกคนน

  มุมมองของคนขับรถถูกกฎหมาย  ผมเป็นคนหนึ่งที่ขับรถยนต์อยู่เป็นประจำ เพราะต้องไปรับส่งภรรยาที่ทำงานทุกเช้า และการเดินทางในทุก ๆ วันแน่นอนเราต้องเจอคนหลากหลายประเภทบนท้องถนน  บ้างก็มีน้ำใจ บ้างก็เห็นแก่ตัว บางคนขับรถด้วยความสุภาพ และมักจะมีน้ำใจให้กับเพื่อนร่วมทางอยู่เสมอ แต่กับบางคน ก็ไม่รักษากฎจราจรเอาซะเลย  พูดง่าย ๆ คือการขับรถทุกเช้าเย็นนั้น มันทำให้ผมได้เจอคนหลากหลายรูปแบบ และทำให้ผมได้เรียนรู้นิสัยใจคอของคนมากมาย  ในวันที่รถติดมาก ๆ หรือช่วงวันเทศกาล ผมก็เคยตั้งข้อสงสัยว่า มันติดเพราะอะไร แล้วต้นเหตุของมันคืออะไรกันแน่ เพราะถึงรถจะเยอะมากแค่ไหน หากเราขับตรงไปเรื่อย ๆ มันก็ไม่น่าจะติด  และทุกปีผมก็ได้บทสรุปที่เหมือนเดิมทุกครั้ง นั่นคือเหตุผลที่รถติดก็เพราะว่า คนเห็นแก่ตัวพยายามแทรกรถคันอื่น ด้วยการสร้างเลนถนนใหม่ขึ้นมา จากที่เป็นถนน 4 เลน ก็กลายเป็นถนน 5 เลน ดูเผิน ๆ แล้วก็ไม่น่าจะทำให้รถติดได้ใช่ไหมล่ะครับ มิหนำซ้ำการสร้างเลนใหม่ขึ้นมา น่าจะช่วยระบายรถได้ดีกว่าเก่า แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่เลยครับ เพราะถนนที่เรากำลังมุ่งตรงกันไปนั้น สุดท้ายมันจะถูกบีบจาก4เลน ให้เหลือ 3 เลนเมื่อเข้

  วันเกิดเป็นเรื่องน่ายินดีของใคร ตอนเราเป็นเด็กพอถึงวันเกิดของเราทีไร เราจะดีใจทุกครั้ง ที่เป็นแบบนั้นไม่ใช่เพราะว่าเราโตขึ้นอีก 1 ปีหรอกครับ แต่เพราะว่า เราจะได้จัดงานปาร์ตี้ และทุกคนจะซื้อของขวัญมาให้เรา มาร่วมแสดงความยินดีให้กับเรา  แน่นอนเราดีใจกับสิ่งนี้ ราวกับว่าเรานั้นเป็นคนพิเศษ ของทุกคน การที่เราเกิดมานั้น เป็นเรื่องน่ายินดี และการที่เรามีชีวิตอยู่ต่อเพิ่มอีก 1 ปี คือเรื่องน่ายินดีเช่นกัน  แต่เมื่อเราโตขึ้น เมื่ออายุเรามากขึ้น การจัดงานวันเกิดเริ่มที่จะซาลง มีแต่การแสดงความยินดีพอเป็นพิธี ไม่ได้มีการจัดงานใหญ่โตเหมือนตอนเด็ก ๆ อีกแล้ว  หากเราอยากจะจัดงานวันเกิดให้ยิ่งใหญ่จริง ๆ เราต้องเป็นตัวตั้งตัวตีในการเชิญทุกคนมาเอง  เป็นเรื่องที่น่าสนใจมากที่ ผู้คนให้ความสำคัญกับการมีชีวิตอยู่ต่ออีก 1 ปีของเราน้อยลง ในขณะที่เราก็เริ่มที่จะไม่ค่อยอยากจะให้ถึงวันเกิดปีถัดไปสักเท่าไหร่ เพราะนั่นคือสัญญาณที่บ่งบอกว่า เรานั้นกำลังแก่ลงอีก 1 ปี  ถ้าจะพูดในแง่ลบสักหน่อยก็อาจจะพูดได้ว่า เรานั้นกำลังเคาท์ดาวน์เข้าสู่ความตายโดยกำลังนับถอยหลังไปอีก 1 ปี  แต่ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน และไม่ว่าใ