บทสรุปฉบับแฮมแฮม

  วิธีดับกลิ่นปากง่าย ๆ ปากหายเหม็น ในช่วงพริบตา  ในวันสบาย ๆ ปลายปีแบบนี้ เรามาพัฒนาบุคลิกภาพของเรากันดีกว่าครับ ผมจำได้ว่าเมื่อนานมาแล้วผมเคยเขียนบทความนึง ที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องของกลิ่นปาก  ผมบอกประมาณว่า คนปกติไม่รู้หรอกครับว่าตัวเองนั้นมีกลิ่นปาก ถึงแม้จะมีคนมากมายบอกว่า เรานั้นปากเหม็นแค่ไหน แต่เนื่องจากตัวเราไม่เคยได้กลิ่นปากตัวเอง เราจึงมองว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กเสมอ  และสิ่งที่ทำให้เราได้รู้สักทีว่าตัวเรานั้นปากเหม็นแค่ไหนนั่นคือ การพูดขณะที่ใส่แมสนั่นเอง  ฟังดูอาจจะเป็นเรื่องตลกนะครับ แต่ความจริงแล้วเรื่องกลิ่นปากนั้น ล้อเล่นไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องที่ทำให้เราเสียบุคลิกภาพมาก ๆ  เมื่อเราต้องพบปะพูดคุยกับคนสำคัญ เราคงไม่อยากให้กลิ่นปากของเราทำให้พวกเขาเหล่านั้นไม่ประทับใจอย่างแน่นอน  วันนี้ผมจึงอยากจะมาแนะนำเทคนิค เคล็ดไม่ลับที่สามารถขจัดกลิ่นปากหายออกไปจากชีวิตได้ถึง 80 เปอร์เซ็นต์เลยทีเดียว  ที่กล้าพูด และยืนยันขนาดนั้นก็เพราะว่า ตัวผมนั้น ได้ทดลองทำด้วยตัวเองมาแล้ว และมันได้ผลดีซะด้วย  ก่อนอื่นเลยนะครับ ผมต้องขอแสดงความเสียใจกับคนที่ไม่ถูกโรคกับหมอฟันก่อนเลย เพราะห

  จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อผมทดลองกินกระเทียมติดต่อกันเป็นเวลา 1 เดือน  มีคนส่ง Challenge ที่น่าสนใจมาให้ผมได้ทดลองทำครับ นั่นคือการทดลองกินสิ่งที่มีประโยชน์สักอย่างหนึ่งติดต่อกันทุกวันเป็นเวลา 1 เดือน  และหลังจากที่ผมเลือกอยู่นานสองนาน ว่าสิ่งที่มีประโยชน์อะไรดีที่ผมจะต้องยัดเข้าปากในทุกวันให้ได้ ติดต่อกันเป็นเวลา 1 เดือน สุดท้ายผมก็ได้เลือกสมุนไพรไทยตัวหนึ่งที่มีรสชาติอร่อยถูกใจคนทุกเพศทุกวัย และสมุนไพรที่ว่านั้นก็คือกระเทียมนั่นเองครับ ก่อนที่จะพูดถึงสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปกับร่างกายของผม สำหรับคนที่ไม่รู้ผมขอบอกไว้ก่อนเลยว่า กระเทียมคือผักครับ  เอาล่ะเข้าประเด็นสำคัญกันเลยดีกว่า หลังจากที่ผมเริ่มยัดกระเทียมลงกระเพาะของผมติดต่อกันเป็นเวลา 1 อาทิตย์ บอกเลยว่าแทบไม่มีความเปลี่ยนแปลงแต่อย่างใด สิ่งเดียวที่เปลี่ยนแปลงก็คือ กลิ่นกระเทียมที่ติดอยู่ตามตัวของผมนั่นเอง  หลายคนคงคิดสินะครับว่า กินกระเทียมปากก็จะมีกลิ่นกระเทียม เปล่าเลยครับ หากเพื่อนๆเป็นคนที่แปรงฟันอย่างถูกต้องแล้วเราก็ ปากก็จะไม่มีกลิ่นกระเทียมบอกนะครับ แต่กลิ่นกระเทียมเนี่ยมันจะติดอยู่ตามซอกเล็บของเราต่างหาก  ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

  การสวมแมสทำให้รู้ว่าปากคนเรานั้นปากเหม็นแค่ไหน  หลายครั้งหลายหนที่คนปากเหม็นนั้นมักจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองปากเหม็นแค่ไหน แม้ว่าจะมีคนหลายคนที่ตักเตือนเขาแล้วบอกเขามากมาย แต่พวกเขาก็มักที่จะทำเหมือนกับว่า มันไม่ใช่เรื่องใหญ่  ที่พวกเขามีปฏิกิริยาแบบนั้นก็ไม่ผิดอะไรหรอกครับ เพราะพวกเขาไม่เคยได้กลิ่นจากปากของตัวพวกเขาเองมาก่อน แต่เมื่อ covid เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของพวกเรา หน้ากากอนามัย หรือแมสก็กลายเป็นอวัยวะชิ้นที่ 33 ของมนุษย์เราไปในทันที วันไหนเดินออกจากบ้านโดยลืมใส่แมสไปด้วยรู้สึกเหมือนกับว่ากำลังเดินโป๊ออกไปเลยล่ะ  คนปากเหม็นก็ต้องกลับมาทบทวนตัวเองซะใหม่ พวกเขาเริ่มพูดน้อยลงขณะที่ใส่แมส เพราะพวกเขารู้ตัวดีว่าปากของพวกเขานั้นเหม็นแค่ไหน  น่าสนใจนะครับหากไม่เกิดสถานการณ์ covid ขึ้นมามนุษย์เราก็คงไม่ใส่แมส และหากมนุษย์เราไม่ใส่แมส คนปากเหม็นก็จะไม่มีวันรู้ว่า ตัวเองนั้นปากเหม็นแค่ไหน  ปรากฏการณ์นี้มันทำให้ผมคิดได้อย่างนึงครับ มีหลายอย่างมากเลย ที่เกี่ยวกับร่างกายของเรา แต่ตัวเรากลับไม่เคยรู้เกี่ยวกับมันเลยแม้แต่น้อย  ไม่ใช่แค่เฉพาะเรื่องที่เราปากเหม็น ที่เราไม่รู้ตัวนะครับ แต่รวมถึง

คุณหมอที่ผมเกลียดมากที่สุดบนโลกใบนี้คือ คุณหมอฟัน พวกเขาไม่ได้ใจร้ายหรอกครับ แต่ไม่ว่าพวกเขาจะนุ่มนวลกับพวกเราสักแค่ไหน การถอนฟัน หรือการรักษาฟันเป็นเรื่องที่ทำให้เราเจ็บเสมอ  แน่นอนมันไม่ใช่ความผิดของคุณหมอที่เส้นประสาทต่อตรงกับฟันของเรา แต่อย่างไรก็ตามถ้าอยู่ในสถานะปกติก็คงไม่มีใครอยากเข้าใกล้หมอฟันกันสักเท่าไหร่อย่างแน่นอน  ทุกครั้งที่ไปหาหมอฟัน เพื่อน ๆ สังเกตไหมครับว่าสิ่งหนึ่งที่พวกเขามักจะทำก่อนเสมอ นั่นก็คือการวัดความดันโลหิต ที่เป็นแบบนั้นก็เพราะว่า การถอนฟันนั้นมีโอกาสทำให้เลือดไหลไม่หยุดได้ หากเรามีความดันโลหิตสูง  เมื่อคุณตาผมอายุเข้าสู่เลข 8 ท่านก็เริ่มมีอาการป่วยออด ๆ แอด ๆ ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาของคนแก่ทั่วไป แล้วเมื่อวันหนึ่งคุณตาของผมเริ่มที่จะรับประทานอาหารไม่ได้ขึ้นมา พอไปหาหมอ เราจึงได้รู้ว่า คุณตาของผมฟันผุหลายซี่เลย ทำให้ปวดฟันอยู่ตลอดเวลา จนทานข้าวไม่ได้  แน่นอนในความคิดผมตอนนั้น ไม่มีปัญหา ก็แค่ถอนฟันซี่ที่ปวดออก แล้วใส่ฟันปลอมให้ท่านก็จบแล้ว เพราะครอบครัวเราก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องเงินทองเลยแม้แต่น้อย  แต่ปรากฏว่าคุณหมอเลือกที่จะปฏิเสธการถอนฟันให้กับท่าน  ที่เป็

วันนี้เป็นวันที่ดีมาก ๆ สำหรับผม เพราะเมื่อเช้าผมตื่นเร็วเป็นพิเศษ แถมตื่นมาด้วยความสดชื่นไม่ง่วงเลยสักนิด เมื่อทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำจนเสร็จ ผมก็รู้สึกได้เลยว่า วันนี้ขับถ่ายสะดวก และโล่งโปร่งสบายเป็นอย่างมาก พอขึ้นไปชั่งน้ำหนักก็พบว่าน้ำหนักลดลง 1 กิโลกรัม  และแน่นอนเมื่อตื่นเช้าขึ้น ก็ย่อมทำทุกอย่างได้เสร็จเร็วกว่าปกติ ผมจึงออกจากบ้านเร็วกว่าที่ควรจะเป็น ที่น่าตกใจก็คือ รถไม่ติดเลยสักนิด  ทุกคนก็น่าจะเดาได้นะครับว่า เมื่อยามเช้าออกมายอดเยี่ยมขนาดนี้ ชีวิตในวันนี้จะเป็นอย่างไร  แน่นอนยามเช้าที่ทำให้เรารู้สึกดีแบบนี้ ใคร ๆ ก็อยากมีกันทุกวัน ผมจึงไม่รอช้า จึงพยายาม รีดเค้นความทรงจำทั้งหมดเท่าที่พอจะจำได้ ว่าเช้าวันนี้มันต่างจากทุกวันตรงไหนกัน และแล้วผมก็ได้พบความจริงที่น่าตกใจ  เหตุเกิดจากเมื่อวานตอนเย็นผมกลับมาที่บ้านด้วยความเหนื่อยล่า ผมคุ้ยหาของกินในตู้เย็น และพบกับผักสลัดของคุณภรรยาที่เหลืออยู่ ด้วยความหิวผมจึงกินมันเข้าไปโดยไม่สนใจเรื่องของรสชาติ หลังจากนั้นก็รีบอาบน้ำในทันที  เมื่อขึ้นไปนอนบนเตียงนอน ก็ได้เวลาของการถูไถโทรศัพท์เล่น แต่ปรากฏว่าแบตโทรศัพท์หมด ผมจึงชาร์จมัน และนอนห

เป็นความรู้ใหม่ที่ผมพึ่งได้รู้มาเมื่อเร็ว ๆ นี้ครับ อันที่จริงอาจจะเรียกได้ว่ารู้มานานมากแล้วเพียงแต่พยายามหลับหูหลับตา แล้วทำเป็นไม่ค่อยสนใจมันมากกว่า  สิ่งนั้นก็คือ ในผักและผลไม้รวมถึงเนื้อสัตว์ทั้งหมดที่เรารับประทานกันในปัจจุบัน มียาฆ่าแมลงและสารเร่งโตผสมอยู่ด้วยกันทั้งสิ้น  ที่น่าตกใจก็คือไม่ว่าเราจะล้างมันสะอาดแค่ไหน มันก็ยังปนเปื้อนอยู่ดี เท่าที่ผมไปหาข้อมูลมา มีผอ. โรงพยาบาลแห่งหนึ่งได้ออกมาพูดถึงเรื่องนี้ เขาบอกว่า ไม่ต้องเป็นกังวลถึงขนาดนั้น แค่ล้างให้สะอาดและปรุงผ่านความร้อน ก็สามารถสบายใจได้แล้ว  ถึงผอ. ท่านนั้นจะพูดแบบนั้นก็ตาม แต่ผมก็พยายามถามหาถึงคำว่า " มันจะไม่ส่งผลต่อร่างกายของเรา" แต่ผมกลับพบว่า มันไม่มีคำนั้นหลุดออกจากปากเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว   นั่นก็เท่ากับว่า ต่อให้ล้างจนสะอาดและผ่านความร้อนแล้วก็ตาม ในผักก็ยังคงหลงเหลือยาฆ่าแมลงอยู่ดี แต่ถึงอย่างนั้นถ้าเราคิดดูในแง่ดีสักนิด มันก็คงจะเจือจางมากเลยล่ะ แต่คำถามก็คือนั่นคือผักใช่ไหม แล้วผลไม้ล่ะ ผลไม้นั้นเราล้างอย่างเดียวเท่านั้น ไม่ได้ผ่านความร้อนเหมือนพักแล้วมันจะปลอดภัยแน่หรือเปล่า  ดาราสาวท่านหนึ่งก็เคย

ณโรงพยาบาลรามาธิบดี ระหว่างที่ผมกำลังเดินไปแผนกวัดความดันอยู่นั้น ทันใดนั้นด้านหลังของผมก็มีเสียงดัง "แต๊กๆๆๆๆๆ" มาแต่ไกล แล้วเสียงนั้นก็ใกล้ผมเข้ามาทุกที ในที่สุดผมจึงตัดสินใจหันไปดู ผมจึงได้พบว่า ต้นเสียงนั้น มาจากรถเข็นไฟฟ้าคันหนึ่ง และมีคุณปู่วัยชราคนหนึ่งที่แก่มากแล้วนั่งอยู่บนนั้น  คุณปู่ใช้นิ้วของท่านบังคับรถเข็นอย่างคล่องแคล่วและขับผ่านฝูงชนไปได้อย่างง่ายดาย ซึ่งเป็นภาพที่แปลกตามาก เพราะส่วนใหญ่เวลาผมไปโรงพยาบาล ผมจะต้องพบเจอกับคุณตา คุณยาย ที่นั่งอยู่บนรถเข็น และต้องรอให้มีคนมาช่วยลากไป บางคนก็ถูกญาติทิ้งไว้ให้นั่งรอนานเป็นชั่วโมง ๆ และสายตาของคนแก่เหล่านั้นก็ช่างน่าสงสารซะเหลือเกิน  แต่สิ่งเหล่านั้นมันไม่เกิดกับคุณปู่คนนี้ แม้เขาจะเดินไม่ได้และแก่มากแล้วก็ตาม แต่เขาก็สามารถช่วยเหลือตัวเองได้อย่างคล่องแคล่ว หลักฐานก็คือ คุณปู่ขับรถเข็นแซงหน้าผมไปอย่างง่ายดาย ดูเหมือนว่ารถเข็นของคุณปู่จะเร็วกว่าความเร็วการเดินของผมซะอีก ตอนนั้นสิ่งที่ผมคิดในหัวมีแค่อย่างเดียว “เท่จัง” หมดยุคแล้วล่ะ กับการที่คนพิการหรือคนแก่ต้องนั่งรอความช่วยเหลือ เทคโนโลยีได้เปลี่ยนแปลงสิ่งเหล่านั้นไ

ผมมีโอกาสได้เห็นคลิปวีดีโอในอินเตอร์เน็ตอยู่หลายครั้งเกี่ยวกับการที่มีคนเกิดหัวใจวายเฉียบพลัน  ยืนอยู่ก็ล้มลงโดยไม่ทราบสาเหตุ สารภาพตามตรงว่าตอนที่ดู ไม่เคยคิดว่าเรื่องเหล่านี้จะเกิดขึ้นกับตัวผมหรือคนรอบ ๆ ข้างเลย เพราะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นได้ง่าย ๆ จนเมื่อเร็ว ๆ นี้เหตุการณ์นี้ก็เกิดกับญาติของผมจนได้  โชคดีที่พี่น้องเรา คอยช่วยกันประสานงานกับทางโรงพยาบาลทำให้รักษาได้ทันท่วงที  แต่ผมก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าผมเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ผมจะช่วยอะไรเขาได้บ้างหรือเปล่า ข้อ 1 เลยคือผมไม่รู้เบอร์โทรศัพท์ของโรงพยาบาลใกล้ ๆ หรือไม่แม้แต่จะรู้เส้นทางการไปโรงพยาบาลใกล้ ๆให้เร็วที่สุด 2 ก็คือวิธีการปฐมพยาบาลเบื้องต้นสำหรับคนที่หัวใจวายผมก็ไม่รู้อีกนั่นแหละ (ถึงแม้หลายคนจะแนะนำผมว่า มีอะไรก็ให้โทร 191 แต่คุณผู้อ่านทราบหรือเปล่าครับว่า กว่าเขาจะมามันนานแค่ไหน) เมื่อรู้เช่นนี้แล้วผมก็ควรที่จะศึกษาเรื่องเหล่านี้ไว้บ้างเพื่อที่ว่าถ้าวันหนึ่งเหตุการณ์แบบนี้ดันมาเกิดขึ้นกับคนในครอบครัวผมผมจะได้ช่วยเหลือเขาได้ทันท่วงที จากเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมเรียนรู้เลยว่าการดูแลใครสักคนมันไม่ใช่แค่การทำใ

  ประสบการณ์กินหมูกระทะอย่างไรไม่ให้อ้วน  ราวกับเกิดเดจาวูจริงไหมครับ ทุกครั้งที่เราคิดจะลดน้ำหนัก มักจะมีคนที่ชวนเราไปกินหมูกะทะเสมอ แน่นอนว่าการกินหมูกะทะเป็นสิ่งที่ทุกคนโปรดปราน ไม่มีใครอยากจะปฏิเสธช่วงเวลาเหล่านั้นอยากแน่นอน ลองนึกภาพดูสิครับบรรยากาศที่มีผู้คนอยู่มากมาย อาหารหลากหลาย และกลิ่นหอมของหมูย่าง เสียงหัวเราะและท่าทางของการเคี้ยวอาหารอย่างเอร็ดอร่อยของเพื่อน ๆ มันทำให้การกินหมูกระทะเป็นช่วงเวลาที่พิเศษเสมอ แล้วถ้าถามคน 100 คนโดยให้ตัดเรื่องของสุขภาพออกไปแล้วล่ะก็ หมูกระทะจะเป็นตัวเลือกแรก ๆ ของคนเหล่านั้นเสมอ  ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า เราได้ใช้เวลาอาหารเย็นร่วมกับผู้อื่น ที่สำคัญราคามันก็ถูกแสนถูก ถ้าคิดว่าเราไปกินร้านอาหารในภัตตาคารดี ๆ ที่ไหนสักที่หนึ่งบนโลกใบนี้ แค่ข้าวจานเดียวก็ปาไปหลายร้อยแล้วครับ แน่นอนว่าวัตถุดิบที่ร้านอาหารเหล่านั้นนำมาใช้ต้องเป็นวัตถุดิบที่ดีกว่าร้านหมูกะทะอย่างแน่นอน แต่ในทางกลับกันถ้าคุณเลือกรับประทานอาหารในร้านอาหารธรรมดา วัตถุดิบที่ใช้ก็แทบไม่ต่างอะไรจากร้านหมูกะทะเลย ดังนั้นการกินหมูกะทะจึงเป็นอะไรที่คุ้มค่ากับราคาที่จ่ายไปมากเลยทีเดียว  แน่